Abụ Ọma 25
1 Abụ Ọma Devid. Ọ bụ na gị Onyenwe anyị ka m tụkwasịrị obi m.
Av David. Herre, til deg lyfter eg mi sjæl.
2 O Chineke m, ọ bụ gị ka m tụkwasịrị obi m. Ekwela ka ihere mee m, ekwekwala ka ndị iro m merie m.
Min Gud, til deg hev eg sett mi lit; lat meg ikkje verta til skammar; lat ikkje mine fiendar gilda seg yver meg!
3 Ihere agaghị eme onye ọbụla olileanya ya dị na gị, ma ihere ga-eme ha bụ ndị niile ịghọ aghụghọ jụrụ ahụ.
Ja, ingen av deim som ventar på deg, skal verta til skammar; men dei skal verta til skammar, som utan årsak bryt si tru.
4 O Onyenwe anyị, zi m ụzọ gị niile, kuzikwaara m ụzọ gị niile.
Herre, lat meg kjenna dine vegar, lær meg dine stigar!
5 Duo m nʼeziokwu gị, kuzikwaara m ihe, nʼihi na ị bụ Chineke, onye Nzọpụta m, ụbọchị niile, olileanya m dị na gị.
Leid meg fram i di sanning og lær meg! for du er Gud, min frelsar, på deg ventar eg all dagen.
6 Cheta, Onyenwe anyị, oke obi ebere na ịhụnanya gị, nʼihi na ha na-adị siterị na mgbe ochie.
Herre, kom i hug di miskunn og din nåde! for dei er frå æveleg tid.
7 Echetala mmehie m mere nʼokorobịa m, ya na nnupu isi m niile. Kama site nʼịhụnanya gị cheta m, Onyenwe anyị, nʼihi na onye dị mma ka ị bụ.
Kom ikkje i hug min ungdoms synder og mine misgjerningar; kom meg i hug etter di miskunn for din godhug skuld, Herre!
8 Onye dị mma na onye ezi omume ka Onyenwe anyị bụ; ọ bụ ya mere ọ na-ezi ndị mmehie ụzọ ya.
Herren er god og rettvis; difor lærer han syndarar vegen.
9 Ọ na-edu ndị dị umeala nʼobi nʼụzọ ziri ezi, na-ezikwa ha ụzọ nke ya.
Han leider dei audmjuke i det som rett er, og lærer dei audmjuke sin veg.
10 Ụzọ niile nke Onyenwe anyị jupụtara nʼịhụnanya na ikwesi ntụkwasị obi, nye ndị niile na-edebe iwu ọgbụgba ndụ ya.
Alle Herrens stigar er nåde og sanning mot deim som held hans pakt og hans vitnemål.
11 Nʼihi aha gị, O Onyenwe anyị, gbaghara m ajọ omume m nʼagbanyeghị na ha dị ukwuu.
For ditt namn skuld, Herre, forlat meg mi skuld, for ho er stor!
12 Olee mmadụ ahụ nke na-atụ egwu Onyenwe anyị? O ga-ezi ya ihe nʼụzọ ahụ a họpụtaara ya.
Kven er den mann som ottast Herren? Honom lærer han den veg han skal velja.
13 Ọ ga-ebi ogologo ụbọchị nke ndụ ya nʼime ịba ụba, ndị agbụrụ ha ga-eketa ala ahụ.
Hans sjæl skal stødt bu i sæla, og hans avkjøme skal erva landet.
14 Onyenwe anyị na-eme ka ndị ahụ na-atụ egwu ya mara ọgbụgba ndụ ya na izu nzuzo ya.
Herren hev samlag med deim som ottast honom, og si pakt vil han kunngjera deim.
15 Anya m abụọ na-elegide Onyenwe anyị mgbe niile; nʼihi na ọ bụ naanị ya ga-eme ka ụkwụ m abụọ site nʼọnya pụta.
Mine augo er stendigt vende til Herren, for han dreg mine føter ut or garnet.
16 Chee m ihu ma gosi m ebere gị, nʼihi na abụ m onye nọ na nsogbu, naanị m nọkwa.
Vend deg til meg og ver meg nådig! for eg er einsleg og arm.
17 Ihe mgbu nke obi m abaala ụba, napụta m site nʼobi mwute.
Min hjarteverk hev dei gjort stor; før meg ut or mine trengslor!
18 Lekwasị nsogbu m na ihe mgbu m anya. Biko, gbaghara m mmehie m niile.
Sjå min armodsdom og mi møda, og forlat meg alle mine synder!
19 Lee ka ndị iro m si mụbaa, ha ji oke iwe kpọọ m asị.
Sjå mine fiendar, at dei er mange! og dei hatar meg med rettarlaust hat.
20 Chebe ndụ m ma gbapụta m; ekwela ka m bụrụ onye ihere ga-eme, nʼihi na nʼime gị ka m gbabara izere ndụ
Vara mi sjæl og frels meg! Lat meg ikkje verta til skammar! for eg flyr til deg.
21 Kwere ka ezi omume na izuoke bụrụ ihe ga-agba m gburugburu, nʼihi na olileanya m dị nʼime gị.
Lat uskyld og trurøkna verja meg, for eg ventar på deg.
22 O Chineke, Gbapụtakwa Izrel, site na nsogbu ya niile.
Å Gud, løys Israel ut or alle sine trengslor!
