Job 27

1 Ma Job gakwara nʼihu nʼokwu ya sị:

Job heldt fram med talen sin og sagde:

2 “Nʼezie, dịka Chineke na-adị ndụ, onye jụrụ ikpere m ikpe ziri ezi, Onye pụrụ ime ihe niile, onye mere ka m hụ ihe ilu nke mkpụrụobi.

«So sant Gud liver, som meg sveik, og Allvalds som meg volde sorg

3 Ogologo mgbe m nwere ndụ nʼime m, mgbe iku ume Chineke dịkwa nʼimi m,

- for endå eg min ande dreg; i nosi mi er guddomspust -:

4 egbugbere ọnụ m agaghị ekwu ihe ọjọọ, ire m agakwaghị ekwu okwu aghụghọ.

Urett ligg ei på mine lippor; mi tunga talar ikkje svik.

5 Agaghị m ekwenye na ihe unu kwuru ziri ezi; ruo mgbe m ga-anwụ, agaghị m agọnarị izuoke m.

D’er langt frå meg å gje’ dykk rett, mi uskyld held eg fast til dauden.

6 Aga m ejigidesi ezi omume m aka ike, agaghị m ahapụ ya; o nwekwaghị mgbe obi m ga-ata m ụta ogologo ụbọchị niile nke ndụ m.

Mi rettferd held eg fast uskjepla, eg ingen dag treng skjemmast ved.

7 “Ka ndị iro m dịrị ka ndị ajọ omume, ka ndị na-ebili imegide m dịrị ka ndị na-emebi iwu.

Min fiend’ skal seg syna gudlaus, min motstandar som urettferdig.

8 Nʼihi nke a, gịnị bụ olileanya onye na-amaghị Chineke nwere mgbe e bipụrụ ya, mgbe Chineke wepụrụ ndụ ya?

Kva von hev en gudlaus att, når Gud vil sjæli or han draga?

9 Chineke ọ na-anụ ịkwa akwa ya mgbe nsogbu dakwasịrị ya?

Vil Gud vel høyra skriket hans, når trengsla bryt innyver honom?

10 Ọ ga-achọta ihe ụtọ nʼime Onye pụrụ ime ihe niile? Ọ ga-akpọku Chineke mgbe niile?

Kann han i Allvald vel seg gleda? Kann han kvar tid påkalla Gud?

11 “Aga m akụziri unu maka ike nke Chineke; agaghị m ezo ihe banyere ụzọ Onye pụrụ ime ihe niile.

Eg um Guds hand vil læra dykk; kva Allvald vil, det dyl eg ikkje.

12 Unu onwe unu ahụla ihe ndị a, gịnị mere unu ji ekwu okwu ndị a na-enweghị isi?

Sjå dette hev det alle set; kvi talar de då tome ord?

13 “Nke a bụ oke Chineke na-ekenye ndị ajọ omume, nke a bụkwa ihe nketa nke onye ahụ na-adịghị eme ebere na-anata site nʼaka Onye pụrụ ime ihe niile.

Den lut fær gudlause av Gud, den arven valdsmann fær av Allvald.

14 Nʼagbanyeghị ọnụọgụgụ ụmụ ya, oke ha bụ mma agha; ụmụ ya agaghị enwe ihe oriri ga-ezuru ha.

Til sverdet veks hans søner upp; hans avkom mettast ei med brød;

15 Ọrịa na-efe efe ga-egbu ndị ya fọrọ ndụ; ọzọ, ụmụ nwanyị ha hapụrụ nwụọ agaghị akwa akwa nʼihi ha.

dei siste legst i grav ved pest, og enkjorne held ingi klaga.

16 Ọ bụrụ na ọ kpakọta ọlaọcha dịka uzuzu, ma tụkọtakwa uwe dịka aja ụrọ,

Og um han dyngjer sylv som dust og samlar klæde liksom leir:

17 ihe ndị ọ kpakọtara bụ onye ezi omume ga-eyi ha, ndị aka ha dị ọcha ga-ekekwa ọlaọcha ya.

Den rettvise tek klædi på; skuldlause skifter sylvet hans.

18 Ụlọ o wuru dị ka ụlọ nla, dịkwa ka ụlọ ntu nke onye nche wuru.

Han byggjer huset sitt som molen, likt hytta vaktmannen set upp.

19 Ọ na-edina ala dịka ọgaranya ma ọ gaghị edinakwa dịka ọgaranya ọzọ; mgbe ọ saghere anya ya abụọ, ihe niile efuola.

Rik legg han seg - men aldri meir; han opnar augo - og er burte.

20 Oke egwu na-adakwasị ya dịka idee mmiri; oke ebili mmiri na-ebufu ya nʼabalị.

Som vatsflaum rædsla honom tek, ved natt riv stormen honom burt.

21 Ifufe si nʼọwụwa anyanwụ na-ebufu ya, agaghị ahụkwa ya anya ọzọ; ọ na-azachapụ ya site nʼọnọdụ ya.

Han driv av stad for austanvind, som blæs han frå hans heimstad burt.

22 Ọ na-atụfu ya na-enweghị ebere mgbe ọ na-eme ngwangwa ịgbapụ site nʼike ya.

Han utan miskunn på han skyt; frå handi hans han røma må.

23 Ọ na-akụkọta aka ya nʼịkwa emo, were ịma ọsụ wezuga ya nʼọnọdụ ya.”

Med hender klappar dei åt han og pip han frå hans heimstad burt.