Job 18
1 Mgbe ahụ Bildad onye Shua zara sị:
Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
2 “Ruo ole mgbe ka ị ga-ekwubi okwu ndị a ị na-ekwu? Nwee ezi uche ka anyị kparịtaa ụka.
«Kor lenge driv de jagt på ord? Gjev gaum, lat oss so talast ved!
3 Gịnị mere i ji were anyị dịka anụ ọhịa, gụọ anyị dịka ndị na-enweghị uche nʼanya gị?
Kvi skal me reknast liksom fe, som ureine i dykkar augo?
4 Gị onye na-eji iwe adọkasị onwe gị, a ga-ahapụ ụwa nʼihi gị? Ka a ga-enupu oke nkume nʼọnọdụ ha?
Å, du som riv deg sund i sinne, skal jordi øydast for di skuld? Skal fjellet flytjast frå sin stad?
5 “A na-afụnyụ oriọna nke onye na-emebi iwu; ire ọkụ ya ga-akwụsịkwa inwu enwu,
Men sløkt vert ljoset for den vonde, og hans åre-eld skal ikkje skina.
6 ìhè nke dị nʼime ụlọ ikwu ya na-abụ ọchịchịrị, oriọna nke dị nʼakụkụ ya na-anyụkwa.
I tjeldet hans vert ljoset myrkt, og lampa sloknar yver han.
7 Ike agakwaghị adị na nzọ ukwu ya; atụmatụ ya onwe ya ga-atụda ya nʼala.
Hans sterke stig vert snævra inn; han snåvar yver sine planar.
8 Ụkwụ ya na-eduba ya nʼọnya; ọ na-akpagharị na-adaba nʼime oghere.
Hans fot vert fløkt i garnet inn, og upp i netet ferdast han;
9 Ọnya na-ejide ikiri ụkwụ ya, ọnya ahụ na-ejidesi ya ike.
og snara triv um hælen hans, og gildra tek på honom fat.
10 E zobere ya ụdọ ọnya igbudu nʼala, ihe e ji ejide ya na-echere ya nʼụzọ ya.
I jordi løynde gildror lurer, og fellor ventar på hans veg.
11 Ihe egwu na-emenye ya ụjọ nʼakụkụ niile, na-agbasokwa nzọ ụkwụ ya niile.
Og rædslor trugar rundt ikring og skræmer han for kvart eit stig.
12 Ịla nʼiyi na-achọsi ya ike; mbibi nọkwa na njikere na-eche mgbe ọ ga-ada.
Ulukka hungrar etter han, og vondt vil føra han til fall,
13 Mbibi na-eripịa akụkụ anụ ahụ ya; ọkpara ọnwụ na-eripịa ahụ ya niile.
vil eta kvar ein led og lem, ja, det vil daudens eldste son.
14 Esi na nchekwa nke ụlọ ikwu ya dọpụta ya duru ya jekwuru eze nke ihe egwu niile.
Hans trygd er rivi frå hans tjeld; du sender han til rædsle-kongen.
15 Ọkụ na-ebi nʼime ụlọ ikwu ya; a ga-efesasị nkume na-enwu ọkụ nʼebe obibi ya.
I huset hans bur framande, det vert strått svåvel på hans bustad.
16 Mgbọrọgwụ ya na-akpọ nkụ nʼime ala, alaka ya ga-akpọnwụ nʼelu.
Hans rot i grunnen turkar ut; den høge kruna visnar burt.
17 A gaghị echeta echiche ya nʼụwa ọzọ, o nweghị onye ọbụla na-echetakwa aha ya.
Hans minne kverv frå jordi burt, og namnlaus vert han vidt og breidt.
18 A na-esite nʼìhè chụba ya nʼọchịchịrị, otu a kwa, a na-achụpụkwa ya site nʼụwa.
Frå ljos til myrker driv dei honom og jagar han frå landi burt.
19 O nweghị ụmụ, o nwekwaghị ụmụ ụmụ nʼetiti ndị ya, ọ dịghị onye fọdụrụ nʼebe o bi na mbụ.
Han barnlaus vert i eige folk; i heimen hans slepp ingen undan.
20 Ọnọdụ ya na-eju ndị si nʼọdịda anyanwụ anya; oke egwu na-ejidekwa ndị si nʼọwụwa anyanwụ nʼihi ya.
Og vestmenn støkk for dagen hans, og austmenn vert av rædsla slegne.
21 Nʼezie, otu a ka ebe obibi nke onye ajọ omume dị, ee, bụ onye ahụ nke na-amaghị Chineke.”
Just soleis gjeng det nidings hus, den heim der ingen kjenner Gud.»
