Sálmarnir 51
1 Þennan sálm orti Davíð eftir að Natan spámaður hafði birt honum dóm Guðs vegna hórdóms hans með Batsebu og morðsins á Úría eiginmanni hennar. Þú góði og miskunnsami Guð, ó, fyrirgefðu mér! Vertu mér náðugur! Taktu burt synd mína og skömm!
Pour le chef musicien. Psaume de David, lorsque le prophète Nathan vint le trouver, après qu'il se fut rendu à Bethsabée. Aie pitié de moi, Dieu, selon ta bonté. Selon la multitude de vos tendres miséricordes, effacez mes transgressions.
2 Þvoðu mig hreinan af syndasekt minni. Hreinsaðu hjarta mitt
Lave-moi complètement de mon iniquité. Purifie-moi de mes péchés.
3 því að ég játa synd mína – daga og nætur minnir hún á sig!
Car je connais mes transgressions. Mon péché est constamment devant moi.
4 Gegn þér, já þér einum, hef ég brotið. Drýgt hræðilega synd. Þú varst vitni að öllu þessu og dómur þinn er réttlátur.
Contre toi, et toi seul, j'ai péché, et fait ce qui est mauvais à tes yeux, pour que vous puissiez avoir raison quand vous parlez, et justifié quand vous jugez.
5 Syndugur var ég þegar móðir mín fæddi mig, sekur þegar ég varð til.
Voici, je suis né dans l'iniquité. Ma mère m'a conçu dans le péché.
6 Þú vilt að menn séu hreinskilnir við sjálfa sig, einlægir og segi satt. Gefðu mér náð til að gera það!
Voici, vous désirez la vérité dans les parties intérieures. Tu m'enseignes la sagesse au plus profond de moi-même.
7 Þvoðu mig að ég verði hreinn, hreinsaðu mig svo ég verði hvítari en snjór.
Purifie-moi avec l'hysope, et je serai pur. Lave-moi, et je serai plus blanc que neige.
8 Og þegar þú hefur refsað mér, þá gefðu mér gleði mína á ný.
Que j'entende la joie et l'allégresse, pour que les os que tu as brisés puissent se réjouir.
9 Einblíndu ekki á syndir mínar, heldur afmáðu þær allar.
Cachez votre visage de mes péchés, et efface toutes mes iniquités.
10 Skapaðu í mér nýtt og hreint hjarta, ó Guð! Gefðu mér þinn heilaga anda svo að ég hugsi rétt og þrái það sem gott er.
Crée en moi un cœur pur, ô Dieu. Renouvelez un esprit droit en moi.
11 Varpaðu mér ekki burt frá þér og taktu ekki þinn heilaga anda frá mér.
Ne me rejette pas loin de ta présence, et ne m'enlève pas ton Saint Esprit.
12 Fylltu mig aftur gleði þíns hjálpræðis og löngun til að hlýða þér!
Rends-moi la joie de ton salut. Soutiens-moi avec un esprit volontaire.
13 Þá get ég leitt aðra syndara inn á veg þinn svo að þeir – sekir eins og ég – játi syndir sínar og snúi sér til þín.
Alors j'enseignerai tes voies aux transgresseurs. Les pécheurs se convertiront à vous.
14 Frelsaðu mig frá dauðans háska, ó Guð minn. Þú einn getur frelsað mig!
Délivre-moi de la culpabilité du sang versé, ô Dieu, le Dieu de mon salut. Ma langue chantera à haute voix ta justice.
15 Leyf mér að syngja um miskunn þína, Drottinn. Opnaðu varir mínar svo að ég megi vegsama þig!
Seigneur, ouvre mes lèvres. Ma bouche publiera tes louanges.
16 Þú hefur ekki þóknun á dýrafórnum, annars myndi ég láta þær í té. Og brennifórnir eru ekki í uppáhaldi hjá þér.
Car tu ne prends pas plaisir aux sacrifices, sinon je les donnerais. Tu ne prends pas plaisir à l'holocauste.
17 Þetta vilt þú: Auðmjúkan anda og iðrandi samvisku. Þann sem iðrast af öllu hjarta, munt þú ó Guð, ekki fyrirlíta.
Les sacrifices de Dieu, c'est un esprit brisé. O Dieu, tu ne méprises pas un cœur brisé et contrit.
18 Drottinn, lát Ísrael ekki gjalda syndar minnar. Hjálpaðu þjóð þinni og vernda Jerúsalem.
Fais bien, selon ton bon plaisir, à Sion. Construisez les murs de Jérusalem.
19 Þegar hjarta mitt er rétt gagnvart þér, þá gleðst þú yfir verkum mínum og því sem ég fórna á altari þínu.
Alors tu prendras plaisir aux sacrifices de la justice, en holocaustes et en holocaustes entiers. Puis ils offriront des taureaux sur ton autel.
