Sálmarnir 44

1 Guð, við höfum heyrt um máttarverk þín á dögum forfeðra okkar. Þeir hafa sagt:

Al maestro del coro. Dei figli di Core. Maskil. Dio, con i nostri orecchi abbiamo udito, i nostri padri ci hanno raccontato l'opera che hai compiuto ai loro giorni, nei tempi antichi.

2 Hann rak heiðnu þjóðirnar úr landinu og gaf okkur það, lét Ísrael setjast hér að.

Tu per piantarli, con la tua mano hai sradicato le genti, per far loro posto, hai distrutto i popoli.

3 Ekki sigruðu þeir af eigin krafti, heldur vegna máttar þíns og velþóknunar þinnar á þeim.

Poiché non con la spada conquistarono la terra, né fu il loro braccio a salvarli; ma il tuo braccio e la tua destra e la luce del tuo volto, perché tu li amavi.

4 Þú ert konungur minn og Guð. Láttu þjóð þína vinna sigur!

Sei tu il mio re, Dio mio, che decidi vittorie per Giacobbe.

5 Aðeins í þínum krafti og nafni sigrum við óvininn.

Per te abbiamo respinto i nostri avversari nel tuo nome abbiamo annientato i nostri aggressori.

6 Vopnin duga skammt, þau tryggja ekki sigur.

Infatti nel mio arco non ho confidato e non la mia spada mi ha salvato,

7 Aðeins með þinni hjálp getum við sigrað.

ma tu ci hai salvati dai nostri avversari, hai confuso i nostri nemici.

8 Guð, aftur og aftur hrósa ég mér af þér. Hvernig get ég þakkað þér sem skyldi!

In Dio ci gloriamo ogni giorno, celebrando senza fine il tuo nome.

9 En þó hefur þú, Drottinn, nú um stund yfirgefið okkur og ekki stutt í orustum.

Ma ora ci hai respinti e coperti di vergogna, e più non esci con le nostre schiere.

10 Já, þú hefur barist gegn okkur og við höfum flúið. Óvinir okkar gerðu árás. Þeir rændu og rupluðu.

Ci hai fatti fuggire di fronte agli avversari e i nostri nemici ci hanno spogliati.

11 Þú hefur farið með okkur eins og sláturfé, tvístrað okkur meðal þjóðanna.

Ci hai consegnati come pecore da macello, ci hai dispersi in mezzo alle nazioni.

12 Þú selur þjóð þína fyrir lítið, metur hana einskis virði.

Hai venduto il tuo popolo per niente, sul loro prezzo non hai guadagnato.

13 Nágrannarnir hæða okkur og spotta vegna alls sem þú lætur á okkur dynja.

Ci hai resi ludibrio dei nostri vicini, scherno e obbrobrio a chi ci sta intorno.

14 Þín vegna er „Gyðingur!“háðsyrði og hneyksli meðal þjóðanna, öllum til ama.

Ci hai resi la favola dei popoli, su di noi le nazioni scuotono il capo.

15 Ég verð fyrir stöðugum skömmum,

L'infamia mi sta sempre davanti e la vergogna copre il mio volto

16 mér er formælt og ég fyrirlitinn af hefnigjörnum óvinum.

per la voce di chi insulta e bestemmia, davanti al nemico che brama vendetta.

17 Og þetta hefur gerst, Drottinn, þrátt fyrir tryggð okkar við þig. Sáttmála þinn höfum við ekki rofið.

Tutto questo ci è accaduto e non ti avevamo dimenticato, non avevamo tradito la tua alleanza.

18 Ekki höfum við snúið okkur gegn þér, ekki vikið eitt skref af vegi þínum!

Non si era volto indietro il nostro cuore, i nostri passi non avevano lasciato il tuo sentiero;

19 Væri svo, gætum við skilið refsingu þína, landauðn og niðdimmu dauðans.

ma tu ci hai abbattuti in un luogo di sciacalli e ci hai avvolti di ombre tenebrose.

20 Ef við hefðum hætt að tilbiðja Guð og snúið okkur að hjáguðadýrkun,

Se avessimo dimenticato il nome del nostro Dio e teso le mani verso un dio straniero,

21 hefði honum þá ekki verið kunnugt um það? Hann sem þekkir alla hluti og leyndarmál mannanna.

forse che Dio non lo avrebbe scoperto, lui che conosce i segreti del cuore?

22 En það höfum við ekki gert. Við erum í dauðans hættu fyrir það eitt að þjóna þér! Við erum eins og lömb leidd til slátrunar!

Per te ogni giorno siamo messi a morte, stimati come pecore da macello.

23 Vakna þú! Rís þú á fætur! Hvers vegna sefur þú, Drottinn? Hefur þú hafnað okkur fyrir fullt og allt?

Svègliati, perché dormi, Signore? Dèstati, non ci respingere per sempre.

24 Hvers vegna horfir þú í aðra átt? Af hverju er þér sama um sorg okkar og neyð?

Perché nascondi il tuo volto, dimentichi la nostra miseria e oppressione?

25 Við erum fallnir og liggjum hér endilangir.

Poiché siamo prostrati nella polvere, il nostro corpo è steso a terra. Sorgi, vieni in nostro aiuto;

26 Rís þú upp, Drottinn, komdu og hjálpaðu okkur! Frelsaðu okkur vegna eilífrar elsku þinnar.

salvaci per la tua misericordia.