Sálmarnir 106
1 Hallelúja! Drottinn, þökk sé þér því að þú ert góður! Elska þín varir að eilífu.
Praise the LORD. Give thanks to the LORD, for he is good, for his loving kindness endures forever.
2 Hver getur talið upp öll máttarverk Guðs og hver getur lofað hann eins og rétt er og skylt? Enginn!
Who can utter the mighty acts of the LORD, or fully declare all his praise?
3 Sæll er sá réttláti sem gerir nágrönnum sínum gott.
Blessed are those who uphold justice, who practice righteousness at all times.
4 Drottinn, þegar þú blessar og bjargar fólki þínu, minnstu þá einnig mín.
Remember me, LORD, with the favor that you show to your people. Visit me with your salvation,
5 Gefðu mér hlut í velgengni þinna útvöldu, að fá að gleðjast með þeim og deila með þeim hjálp þinni.
that I may see the prosperity of your chosen, that I may rejoice in the gladness of your nation, that I may glory with your inheritance.
6 Bæði við og feður okkar höfum margvíslega syndgað.
We have sinned with our fathers. We have committed iniquity. We have done wickedly.
7 Máttarverk þín í Egyptalandi mátu þeir lítils og fljótlega gleymdu þeir góðverkum þínum og risu gegn þér við hafið hið rauða.
Our fathers did not understand your wonders in Egypt. They did not remember the multitude of your loving kindnesses, but were rebellious at the sea, even at the Red Sea.
8 En samt frelsaðir þú þá, hélst uppi heiðri nafns þíns og sýndir mátt þinn.
Nevertheless he saved them for his name's sake, that he might make his mighty power known.
9 Þú klaufst hafið, lagðir þurran veg um botn þess og leiddir þá þar í gegn.
He rebuked the Red Sea also, and it was dried up; so he led them through the depths, as through a desert.
10 Þannig frelsaðir þú þá frá óvinum þeirra.
He saved them from the hand of him who hated them, and redeemed them from the hand of the enemy.
11 Síðan féll sjórinn aftur í farveg sinn og óvinir þeirra fórust – ekki einn komst af!
The waters covered their adversaries. There was not one of them left.
12 Þá loks trúðu þeir Drottni og sungu honum lofsöng.
Then they believed his words. They sang his praise.
13 En þeir voru fljótir að gleyma honum á ný! Þeir treystu ekki orðum hans
They soon forgot his works. They did not wait for his counsel,
14 en heimtuðu sífellt meira og meira og reyndu eins og þeir gátu á þolinmæði Guðs.
but gave in to craving in the desert, and tested God in the wasteland.
15 Og hann lét að vilja þeirra, en þó ekki að öllu leyti.
He gave them their request, but sent leanness into their soul.
16 Þeir gerðu uppreisn gegn Móse og líka Aron, manninn sem Guð hafði valið til prests.
They envied Moses also in the camp, and Aaron, the LORD's holy one.
17 Þá opnaðist jörðin og gleypti Datan og flokk Abírams.
The earth opened and swallowed up Dathan, and covered the company of Abiram.
18 Eldur féll af himni og eyddi illmennum þessum.
A fire was kindled in their company. The flame burned up the wicked.
19 Þeir gerðu sér líkneski af nauti, sem étur gras,
They made a calf in Horeb, and worshiped a molten image.
20 og tilbáðu það í stað hins dýrlega Guðs!
Thus they exchanged their glory for an image of a bull that eats grass.
21 Þannig óvirtu þeir Guð, frelsara sinn,
They forgot God, their Savior, who had done great things in Egypt,
22 sem gert hafði undur og tákn í Egyptalandi og við hafið rauða.
Wondrous works in the land of Ham, and awesome things by the Red Sea.
23 Þess vegna áformaði Guð að eyða þeim öllum. En Móse, hans útvaldi þjónn, tók sér stöðu milli fólksins og Guðs og bað hann að láta af reiði sinni og tortíma þeim ekki.
Therefore he said that he would destroy them, had Moses, his chosen, not stood before him in the breach, to turn away his wrath, so that he wouldn't destroy them.
24 Og ekki vildu þeir inn í fyrirheitna landið, þeir treystu ekki að Guð mundi vernda þá.
Yes, they despised the pleasant land. They did not believe his word,
25 Þeir kvörtuðu í tjöldum sínum og fyrirlitu skipun hans.
but murmured in their tents, and did not listen to the LORD's voice.
26 Þá ákvað hann að láta þá deyja í eyðimörkinni,
Therefore he swore to them that he would overthrow them in the wilderness,
27 tvístra afkomendum þeirra meðal þjóðanna og herleiða þá til annarra landa.
and that he would make their offspring fall among the nations, and scatter them in the lands.
28 Og hjá Peór gengu forfeður okkar í lið með fylgjendum Baals og báru fram fórnir til dauðra skurðgoða.
They joined themselves also to Baal Peor, and ate the sacrifices of the dead.
29 Það reitti Drottin til reiði og þess vegna braust út plága meðal þeirra.
Thus they provoked him to anger with their deeds. The plague broke in on them.
30 Hún hélst þar til Pínehas gekk fram og refsaði þeim sem henni höfðu valdið.
Then Phinehas stood up, and executed judgment, so the plague was stopped.
31 Hans verður ætíð minnst fyrir það réttlætisverk.
That was credited to him for righteousness, for all generations to come.
32 Hjá Meríba reitti Ísrael Drottin aftur til reiði og olli Móse miklum vanda,
They angered him also at the waters of Meribah, so that Moses was troubled for their sakes;
33 – hann reiddist og talaði ógætileg orð.
because they were rebellious against his spirit, he spoke rashly with his lips.
34 Og ekki útrýmdi Ísrael þjóðunum sem fyrir voru í landinu, eins og Guð hafði skipað þeim,
They did not destroy the peoples, as the LORD commanded them,
35 heldur blönduðust þeir heiðingjunum og tóku upp ósiði þeirra.
but mixed themselves with the nations, and learned their works.
36 Þeir færðu skurðgoðum þeirra fórnir og leiddust burt frá Guði.
They served their idols, which became a snare to them.
37 Þeir fórnuðu jafnvel börnum sínum til illra anda –
Yes, they sacrificed their sons and their daughters to demons.
38 til hjáguða Kanverja – úthelltu saklausu blóði og vanhelguðu landið með morðum.
They shed innocent blood, even the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed to the idols of Canaan. The land was polluted with blood.
39 Þeir saurguðust af illverkum þessum, því að með hjáguðadýrkun sinni rufu þeir trúnað við Guð.
Thus were they defiled with their works, and prostituted themselves in their deeds.
40 Vegna alls þessa reiddist Drottinn Ísrael, lýð sínum, og fékk viðbjóð á honum,
Therefore the LORD burned with anger against his people. He abhorred his inheritance.
41 og lét hann heiðnar þjóðir drottna yfir honum.
He gave them into the hand of the nations. Those who hated them ruled over them.
42 Ísrael var stjórnað af óvinum sínum og þeir kúguðu hann.
Their enemies also oppressed them. They were brought into subjection under their hand.
43 Aftur og aftur leysti hann þá undan okinu, en þeir héldu áfram að óhlýðnast honum, uns syndir þeirra komu þeim á kné.
Many times he delivered them, but they were rebellious in their counsel, and were brought low in their iniquity.
44 Samt bænheyrði hann þá og linaði þjáningar þeirra.
Nevertheless he regarded their distress, when he heard their cry.
45 Hann minntist loforðsins sem hann gaf þeim og aumkaðist yfir þá í elsku sinni,
He remembered for them his covenant, and repented according to the multitude of his loving kindnesses.
46 svo að jafnvel þeir sem kúguðu þá, sýndu þeim miskunn.
He made them also to be pitied by all those who carried them captive.
47 Ó, frelsaðu okkur, Drottinn Guð! Safnaðu okkur saman frá þjóðunum svo að við getum sameiginlega þakkað þér og lofað nafn þitt.
Save us, LORD, our God, gather us from among the nations, to give thanks to your holy name, to triumph in your praise.
48 Lofaður sé Drottinn, Guð Ísraels, frá eilífð til eilífðar. Og allt fólkið segi: „Amen!“Hallelúja.
Blessed be the LORD, the God of Israel, from everlasting to everlasting. And let all the people say, "Amen." Praise the LORD.
