< Matteus 14 >

1 Þegar Heródes konungur frétti um Jesú,
About that time Herod the Tetrarch heard of the fame of Jesus,
2 sagði hann við menn sína: „Þessi Jesús hlýtur að vera Jóhannes skírari, risinn upp frá dauðum,
and he said to his courtiers, "This is John the Baptist: he has come back to life--and that is why these miraculous Powers are working in him."
3 fyrst hann gerir öll þessi kraftaverk.“Heródes hélt Jóhannesi hlekkjuðum í fangelsi að kröfu Heródíasar, konu Filippusar bróður síns,
For Herod had arrested John, and had put him in chains, and imprisoned him, for the sake of Herodias his brother Philip's wife,
4 en Jóhannes hafði ávítað Heródes fyrir að taka hana frá honum og kvænast henni sjálfur.
because John had persistently said to him, "It is not lawful for you to have her."
5 Heródes hefði látið taka Jóhannes af lífi fyrir löngu, ef hann hefði ekki óttast uppþot, því almenningur trúði að Jóhannes væri spámaður.
And he would have liked to put him to death, but was afraid of the people, because they regarded John as a Prophet.
6 Á afmælisdegi Heródesar dansaði dóttir Heródíasar fyrir hann og líkaði honum það svo vel
But when Herod's birthday came, the daughter of Herodias danced before all the company, and so pleased Herod
7 að hann hét að gefa henni hvað sem hún vildi að launum.
that with an oath he promised to give her whatever she asked.
8 Að ósk móður sinnar bað stúlkan um höfuð Jóhannesar á fati.
So she, instigated by her mother, said, "Give me here on a dish the head of John the Baptist."
9 Konungurinn varð hryggur, en hann vildi ekki ganga á bak orða sinna í áheyrn gestanna og gaf því skipun um að þetta skyldi gert.
The king was deeply vexed, yet because of his repeated oath and of the guests at his table he ordered it to be given her,
10 Jóhannes var hálshöggvinn í fangelsinu,
and he sent and beheaded John in the prison.
11 og stúlkunni fært höfuð hans á fati. Hún afhenti síðan móður sinni það.
The head was brought on a dish and given to the young girl, and she took it to her mother.
12 Lærisveinar Jóhannesar sóttu líkið og greftruðu, sögðu síðan Jesú frá atburðinum.
Then John's disciples went and removed the body and buried it, and came and informed Jesus.
13 Þegar Jesús fékk fréttirnar hélt hann, á bátnum, á óbyggðan stað til þess að geta verið einn. Þegar fólkið sá hvert hann fór, streymdi það þangað landleiðina úr þorpunum.
Upon receiving these tidings, Jesus went away by boat to an uninhabited and secluded district; but the people heard of it and followed Him in crowds from the towns by land.
14 Þegar Jesús steig á land beið hans mikill mannfjöldi. Hann vorkenndi fólkinu og læknaði þá sem sjúkir voru.
So Jesus went out and saw an immense multitude, and felt compassion for them, and cured those of them who were out of health.
15 Um kvöldið komu lærisveinarnir til hans og sögðu: „Það er löngu kominn kvöldverðartími, en hér í óbyggðinni er engan mat að fá. Sendu fólkið burt, svo að það geti farið til þorpanna og keypt sér mat.“
But when evening was come, the disciples came to Him and said, "This is an uninhabited place, and the best of the day is now gone; send the people away to go into the villages and buy something to eat."
16 „Það er óþarfi, “svaraði Jesús, „þið skuluð gefa því að borða!“
"They need not go away," replied Jesus; "you yourselves must give them something to eat."
17 „Ha, við!“hrópuðu þeir. „Við eigum aðeins fimm brauð og tvo fiska.“
"We have nothing here," they said, "but five loaves and a couple of fish."
18 „Komið með það hingað, “sagði Jesús,
"Bring them here to me," He said,
19 og því næst sagði hann fólkinu að setjast niður í grasið. Hann tók brauðin fimm og fiskana, horfði til himins og þakkaði Guði fyrir matinn. Þegar hann hafði brotið brauðin í sundur, rétti hann lærisveinunum þau og þeir skiptu þeim meðal fólksins.
and He told all the people to sit down on the grass. Then He took the five loaves and the two fish, and after looking up to heaven and blessing them, He broke up the loaves and gave them to the disciples, and the disciples distributed them to the people.
20 Allir urðu mettir! Eftir á fylltu þeir tólf körfur með brauðmolum sem af gengu!
So all ate, and were fully satisfied. The broken portions that remained over they gathered up, filling twelve baskets.
21 (Um 5.000 karlmenn voru þarna þennan dag, auk kvenna og barna.)
Those who had eaten were about 5,000 adult men, without reckoning women and children.
22 Strax að þessu loknu sagði Jesús lærisveinunum að fara um borð í bátinn og sigla yfir vatnið, á meðan ætlaði hann að koma fólkinu frá sér.
Immediately afterwards He made the disciples go on board the boat and cross to the opposite shore, leaving Him to dismiss the people.
23 Þegar fólkið var farið, fór hann upp á fjallið til að biðjast fyrir. Nóttin skall á og lærisveinarnir áttu í erfiðleikum úti á miðju vatninu. Það hafði hvesst og þeir áttu fullt í fangi með að verja bátinn áföllum.
When He had done this, He climbed the hill to pray in solitude. Night came on, and he was there alone.
Meanwhile the boat was far out on the Lake, buffeted and tossed by the waves, the wind being adverse.
25 Um fjögurleytið kom Jesús til þeirra gangandi á vatninu!
But towards daybreak He went to them, walking over the waves.
26 Þeir æptu af skelfingu, því þeir héldu að þetta væri vofa.
When the disciples saw Him walking on the waves, they were greatly alarmed. "It is a spirit," they exclaimed, and they cried out with terror.
27 En þá kallaði Jesús til þeirra og sagði: „Verið óhræddir, þetta er ég!“
But instantly Jesus spoke to them, and said, "There is no danger; it is I; do not be afraid."
28 Þá hrópaði Pétur til hans og sagði: „Herra, ef þetta ert þú, leyfðu mér þá að koma til þín.“
"Master," answered Peter, "if it is you, bid me come to you upon the water."
29 „Já, gerðu það. Komdu!“svaraði Jesús. Pétur steig þá yfir borðstokkinn og gekk á vatninu í átt til Jesú.
"Come," said Jesus. Then Peter climbed down from the boat and walked upon the water to go to Him.
30 En þegar Pétur sá öldurótið varð hann skelkaður og tók að sökkva. „Jesús, bjargaðu mér!“hrópaði hann.
But when he felt the wind he grew frightened, and beginning to sink he cried out, "Master, save me."
31 Jesús rétti honum samstundis höndina og dró hann upp. „Þú hefur litla trú, “sagði Jesús. „Af hverju efaðist þú?“
Instantly Jesus stretched out His hand and caught hold of him, saying to him, "O little faith, why did you doubt?"
32 Veðrið lægði um leið og þeir stigu í bátinn.
So they climbed into the boat, and the wind lulled;
33 Hinir sem í bátnum voru sögðu þá fullir ótta og lotningar: „Þú ert sannarlega sonur Guðs!“
and the men on board fell down before him and said, "You are indeed God's Son."
34 Þegar þeir komu að landi í Genesaret,
When they had quite crossed over, they put ashore at Gennesaret;
35 fréttist jafnskjótt um allan bæinn að þeir væru komnir. Fólk fór um allt og hvatti aðra til að fara með sjúklinga til hans.
and the men of the place, recognizing Him, sent word into all the country round. So they brought all the sick to Him,
36 Þeir sem veikir voru báðu hann að leyfa sér að snerta, þó ekki væri nema faldinn á yfirhöfn hans, og allir sem það gerðu læknuðust.
and they entreated Him that they might but touch the tassel of His outer garment; and all who did so were restored to perfect health.

< Matteus 14 >