< Jób 24 >
1 Miért is nem titkolja el a Mindenható az ő büntetésének idejét, és miért is nem látják meg az őt ismerők az ő ítéletének napjait?!
Czemuż od Wszechmocnego nie są zakryte czasy? a którzy go znają, nie widzą dni jego?
2 A határokat odább tolják, a nyájat elrabolják és legeltetik.
Niezbożni granice przenoszą, trzody zabierają i pasą.
3 Az árvák szamarát elhajtják, és az özvegynek ökrét zálogba viszik.
Osła sierotek zajmują, a wołu od wdowy w zastawie biorą.
4 Lelökik az útról a szegényeket, és a föld nyomorultjai együtt lappanganak.
Spychają ubogich z drogi; spólnie się muszą nędzni kryć na ziemi.
5 Ímé, mint a vad szamarak a sivatagban, úgy mennek ki munkájukra élelmet keresni; a puszta ad nékik kenyeret fiaik számára.
Oto jako leśne osły w puszczach wychodzą na robotę swoję, wstawając rano na łupiestwo; pustynia jest chlebem ich, i dzieci ich.
6 A mezőn a más vetését aratják, és a gonosznak szőlőjét szedik.
Na polu ubogiego pożynają zboże, a niepobożni z winnic zbierają.
7 Mezítelenül hálnak, testi ruha nélkül, még a hidegben sincs takarójuk.
Nagich nocować przymuszają bez odzienia, którzy się nie mają czem nakryć na zimnie.
8 A hegyi zápor csurog le rólok, s hajlékuk nem lévén, a sziklát ölelik.
Powodzią gór zmaczani bywają, nie mając mieszkania przytulają się do skały.
9 Elszakítják az emlőtől az árvát, és a szegényen levőt zálogba viszik.
Porywają sierotkę od piersi, a od ubogiego biorą zastaw.
10 Mezítelenül járnak, ruha nélkül, és éhesen vonszolják a kévét.
Nagiemu dopuszczają chodzić bez odzienia, a o głodzie chowają tych, którzy ich snopy noszą.
11 Az ő kerítéseik közt ütik az olajat, és tapossák a kádakat, de szomjuhoznak.
A ci, którzy między murami ich wyciskają oliwę i prasy tłoczą, pragną.
12 A városból haldoklók rimánkodnak, a megsebzettek lelke kiált, de Isten nem törődik e méltatlansággal.
Ludzie w mieście wzdychają, a dusze zabitych wołają, a Bóg temu wstrętu nie czyni.
13 Ezek pártot ütöttek a világosság ellen, utait nem is ismerik, nem ülnek annak ösvényein.
Cić to są, którzy się sprzeciwiają światłości, a nie znają dróg jej, ani stanęli na ścieszkach jej.
14 Napkeltekor fölkel a gyilkos, megöli a szegényt és szűkölködőt, éjjel pedig olyan, mint a tolvaj.
Raniuczko wstaje mężobójca, zabija ubogiego i niedostatecznego, a w nocy jest jako złodziej.
15 A paráznának szeme pedig az alkonyatot lesi, mondván: Ne nézzen szem reám, és arczára álarczot teszen.
Oko cudzołożnika pilnuje zmierzku, mówiąc: Nie ujrzy mię nikt; i zakrywa oblicze swe.
16 Setétben tör be a házakba; nappal elzárkóznak, nem szeretik a világosságot.
Podkopywają w ciemności domy, które sobie naznaczyli, i nienawidzą światła.
17 Sőt inkább a reggel nékik olyan, mint a halálnak árnyéka, mert megbarátkoztak a halál árnyékának félelmeivel.
Ale zaranek jest im jako cień śmierci; jeźli ich kto pozna, przypada na nich strach cienia śmierci.
18 Könnyen siklik tova a víz színén, birtoka átkozott a földön, nem tér a szőlőkbe vivő útra.
Lekkimi są na wodach; przeklęty dział ich na ziemi; nie patrzą na drogę wolną.
19 Szárazság és hőség nyeli el a hó vizét, a pokol azokat, a kik vétkeznek. (Sheol )
Jako susza i gorącość trawią wody śnieżne, tak grób grzeszników. (Sheol )
20 Elfelejti őt az anyaméh, féregnek lesz édességévé, nem emlékeznek róla többé, és összetörik, mint a reves fa,
Zapomina go żywot matki jego, a robak słodkość z niego czuje; niemasz więcej pamiątki jego, a nieprawość połamana jest jako drzewo.
21 A ki megrontotta a meddőt, a ki nem szül, és az özvegygyel jót nem tett.
Roztrąca niepłodną, która nierodziła, a wdowie nie czyni dobrze.
22 De megtámogatja erejével a hatalmasokat; felkel az, pedig nem bízott már az élethez.
Pociąga też mocarzy możnością swoją: a gdy na nich powstał, zwątpili o żywocie swoim.
23 Biztonságot ad néki, hogy támaszkodjék, de szemei vigyáznak azoknak útjaira.
Daje mu Bóg, na czemby bezpiecznie spolegać mógł: wszakże oczy jego patrzą na drogi ich.
24 Magasra emelkednek, egy kevés idő és már nincsenek! Alásülylyednek, mint akárki és elenyésznek; és levágattatnak, mint a búzakalász.
Na chwilę wywyższeni są, alić ich niemasz; zniżeni i ściśnieni będą jako inni wszyscy, a jako wierzch kłosa ścięci będą.
25 Avagy nem így van-é? Ki hazudtolhatna meg engem, és tehetné semmivé beszédemet?
A jeźli nie tak jest, gdzież jest ten, coby mi zadał kłamstwo, a coby obrócił wniwecz słowa moje?