< Zsoltárok 91 >

1 A ki lakik a Legfelsőnek rejtekében, a Mindenhatónak árnyékában honol –
Ten, który mieszka w ochronie Najwyższego, i w cieniu Wszechmocnego przebywać będzie;
2 azt mondom az Örökkévalóról menedékem és váram, Istenem, a kiben bízom.
Rzecze Panu: Nadzieja moja i zamek mój, Bóg mój, w nim nadzieję mieć będę.
3 Mert ő megment téged a madarásznak tőrétől, a veszedelmes dögvésztől.
Onci zaiste wybawi cię z sidła łowczego, i z powietrza najjadowitszego.
4 Szárnytollával beföd téged és szárnyai alatt találsz menedéket; paizs és pánczél az ő hűsége.
Pierzem swem okryje cię, a pod skrzydłami jego bezpiecznym będziesz; prawda jego tarczą i puklerzem.
5 Nem kell félned az éjszaka rettegésétől, a nyíltól, mely nappal repül;
Nie ulękniesz się strachu nocnego, ani strzały latającej we dnie;
6 a dögvésztől, mely a homályban jár, a pestistől, mely délben pusztít.
Ani zarazy morowej, która przechodzi w ciemności, ani powietrza morowego, które zatraca w południe.
7 Elhull oldalodról ezer, és tizezer a jobbodról: te hozzád nem közelít.
Padnie po boku twym tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawej stronie twojej; ale się do ciebie nie przybliży.
8 Csak szemeiddel fogod nézni, a gonoszoknak fizetségét látni.
Tylko to oczyma twemi obaczysz, a nagrodę niepobożnych oglądasz.
9 Mert te azt mondtad: az Örökkévaló az én menedékem, a Legfelsőt tetted menhelyeddé.
Ponieważeś ty Pana, który jest nadzieją moją, i Najwyższego, za przybytek swój położył:
10 Nem esik meg rajtad szerencsétlenség, és csapás nem közeledik sátorodhoz;
Nie spotka cię nic złego, ani jaka plaga przybliży się do namiotu twego.
11 mert az ő angyalait rendeli melléd, hogy megőrizzenek téged mind az utjaidon.
Albowiem Aniołom swoim przykazał o tobie, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
12 Tenyerükön hordanak téged, hogy kőbe ne üssed lábadat.
Na rękach nosić cię będą, byś snać nie obraził o kamień nogi twojej.
13 Oroszlán és vipera fölött lépdelsz, letiprasz fiatal oroszlánt és sárkányt.
Po lwie, i po bazyliszku deptać będziesz, lwię i smoka podepczesz.
14 Mert én rajtam csüng, tehát megszabadítom, megótalmazom, mert ismeri nevemet.
Iż się we mnie, mówi Pan, rozkochał, wyrwę go, i wywyższę go, przeto, iż poznał imię moje.
15 Szólít engem és én meghallgatom, vele vagyok szorongatásban, kiragadom és tiszteltté teszem.
Będzie mię wzywał, a wysłucham go; Ja z nim będę w utrapieniu, wyrwę go, i uwielbię go.
16 Hosszú élettel lakatom jól és látnia engedem segítségemet.
Długością dni nasycę go, i okażę mu zbawienie moje.

< Zsoltárok 91 >