< Példabeszédek 1 >

1 Példabeszédei Salamonnak, Dávid fiának, Izraél királyának.
Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
2 Hogy tudjunk bölcsességet és oktatást, hogy értsük az értelmesség mondásait;
Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
3 hogy elfogadjunk belátásra való oktatást, igazságot, jogot és egyenességet;
Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
4 hogy adjanak az együgyűeknek okosságot, az ifjúnak tudást és meggondolást;
Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
5 hallja a bölcs s gyarapodjék tanulságban, s az értelmes útmutatást szerezzen;
Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
6 hogy értsünk példázatot s ékes beszédet, bölcsek szavait és rejtvényeiket.
Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
7 Istenfélelem a tudás kezdete; bölcsességet és oktatást az oktalanok megvetnek.
Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
8 Halljad, fiam, atyád oktatását és el ne hagyjad anyád tanítását;
Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
9 mert kecses füzér azok fejednek és díszláncz a te nyakadnak.
Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
10 Fiam, ha téged vétkesek csábítanak, ne engedj!
Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
11 Ha azt mondják: jer velünk, leselkedjünk vérre, ólálkodjunk ártatlanra ok nélkül;
Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
12 nyeljük el őket elevenen, mint az alvilág és egészen, mint a verembe szállókat; (Sheol h7585)
Pożremyż ich żywo, jako grób, a całkiem, jako zstępujących w dół; (Sheol h7585)
13 mindenféle drága vagyont találunk, megtöltjük házainkat zsákmánnyal;
Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
14 sorsodat veted közöttünk, egy zacskónk lesz mindnyájunknak:
Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
15 fiam, ne járj az úton velük, tartsd vissza lábadat ösvényüktől;
Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
16 mert lábaik rosszra futnak, és sietnek vért ontani.
Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
17 Hisz hiába van kivetve a háló minden szárnyas szemei előtt.
Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
18 Ők pedig a maguk vérére leselkednek, a maguk lelkére ólálkodnak.
Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
19 Ilyenek útjai mindenkinek, ki nyerészkedést űz: gazdájának lelkét veszi az el.
Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
20 Bölcsesség az utczán megszólal, a piaczokon hallatja hangját;
Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
21 zajongó utczák sarkán hirdet, kapuk bejáratain, a városban mondja el mondásait:
W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
22 Meddig, együgyűek, szeretitek az együgyűséget, s kívánják meg a csúfolók a csúfolást, és gyűlölik a balgák a tudást?
Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
23 Fordulnátok feddésemre! Íme, ömleszteném nektek szellememet, tudatnám veletek szavaimat.
Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
24 Mivel hívtalak, de ti vonakodtatok, kinyújtottam kezemet, de senki sem figyelt,
Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
25 elvetettétek minden tanácsomat és feddésemnek nem engedtetek:
Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
26 én is nevetek majd szerencsétlenségteken, gúnyolódom, mikor eljő rettegéstek,
Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
27 mikor eljő mint zivatar a ti rettegéstek és szerencsétlenségtek mint szélvész érkezik, mikor jő reátok szorultság és szükség.
Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
28 Akkor hívnak majd engem, de nem felelek, keresnek engem, de nem találnak meg;
Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
29 mivelhogy gyűlölték a tudást a az istenfélelmet nem választották,
Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
30 nem engedtek tanácsomnak, megvetették minden feddésemet.
Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
31 Egyenek hát az útjok gyümölcséből, s lakjanak jól a maguk tanácsaiból.
Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
32 Mert az együgyűek megátalkodottsága megöli őket, s a balgák gondatlansága elveszti őket;
Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
33 de a ki rám hallgat, bizton fog lakni s nyugodt lesz a veszedelem rettegésétől.
Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.

< Példabeszédek 1 >