Jób 38
1 S felelt az Örökkévaló Jóbnak a viharból és mondta:
Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
2 Ki az, ki elhomályosítja a tanácsot, tudás nélküli szavakkal.
Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
3 Övezd csak föl férfiként ágyékodat, hadd kérdelek, s te tudasd velem.
Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
4 Hol voltál, midőn alapítottam a földet, jelentsd ki, ha tudsz értelmet!
Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
5 Ki vonta méreteit, ha tudod, vagy ki nyújtotta ki reá a mérőzsinórt?
Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
6 Mire süllyesztettek le oszloplábai, vagy ki vetette oda sarokkövét?
Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
7 Midőn együtt ujjongtak a reggel csillagai s riadoztak mind az Istenfiak;
Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
8 s elrekesztette ajtókkal a tengert, midőn előtörve kijött a méhből;
Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
9 midőn felhőt tettem öltözetévé és sűrű ködöt pólyájává,
Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
10 és reája szabtam törvényemet és elhelyeztem reteszt meg ajtókat,
Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
11 és mondtam, idáig jöjj s ne tovább, s itt legyen határa vetve hullámaid gőgjének!
I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
12 Világéletedben rendeltél-e reggelt, tudattad-e a hajnallal az ő helyét?
Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
13 Hogy megragadja a földnek széleit, hogy lerázassanak róla a gonoszok:
Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
14 elváltozik mint pecsét agyag, a minden előáll mint egy ruha;
Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
15 s megvonatik a gonoszoktól világosságuk, s a fölemelt kar megtöretik.
I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
16 Eljutottál-e a tenger örvényéig, s a mélység fenekén járkáltál-e?
Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
17 Feltárultak-e neked a halál kapui s láttad-e a vakhomálynak kapuit?
Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
18 Figyeltél-e a föld tágasságáig? Jelentsd ki, ha mindezt tudod.
Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
19 Melyik az út oda, a hol lakik a világosság, és a sötétségnek merre van helye,
Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
20 hogy elvinnéd határához, a hogy értenéd házának ösvényét?
Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
21 Tudhatod, mert akkor születtél, és sok a te napjaidnak száma!
Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
22 Eljutottál-e a hó tárházaihoz, és a jégeső tárházait láttad-e,
Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
23 melyet tartogattam szorongatás idejére, harcz és háború napjaira.
Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
24 Melyik az út oda, a hol szétoszlik a világosság, szétterjed a keleti szél a földre?
Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
25 Ki hasított csatornát az áradatnak és utat a mennydörgés villámának,
Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
26 hogy esőt hullasson földre, hol nincs férfi, pusztára, melyben ember nincs.
Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
27 Hogy jól lakasson pusztát és pusztaságot, és hogy sarjasztóvá tegye a pázsit eredőjét?
Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
28 Van-e az esőnek apja, vagy ki nemzette a harmat cseppjeit?
Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
29 Kinek méhéből eredt a jég, s az égnek derét ki szülte?
Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
30 Mint a kő összezsugorodnak a vizek, s a mélység felszíne összefogódzik.
Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
31 Megkötöd-e a fiastyúknak kötelékeit, vagy megoldod-e órión pórázait;
Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
32 kihozod-e a csillagzatokat idején, és a gönczölszekeret fiaival együtt vezeted-e?
Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
33 Ismered-e az ég törvényeit, avagy te állapítod-e meg kormányát a földön?
I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
34 Emeled-e a hangodat a felhőhöz, hogy víznek bősége borítson el téged?
Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
35 Kiküldesz-e villámokat, hogy menjenek s hogy azt mondják neked: íme itt vagyunk?
Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
36 Ki helyezett a vesékbe bölcsséget, vagy ki adott a gondolatba értelmességet?
Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
37 Ki számlálja meg a fellegeket bölcsséggel s az ég tömlőit ki folyatja ki?
Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
38 Mikor tömörré tömörül a por s a göröngyök összetapadnak?
Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
39 Vadászol-e a nőoroszlánnak ragadmányt, s a fioroszlánok vágyát kitöltöd-e;
Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
40 midőn guggolnak az odúkban, lesre ülnek a bozótban?
Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
41 Ki készíti el a hollónak az ő prédáját, midőn gyermekei Istenhez fohászkodnak, kóvályognak eledel nélkül?
Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
