Jób 31

1 Szövetséget kötöttem szemeimmel, hogyan vetnék hát ügyet hajadonra?

Ako'y nakipagtipan sa aking mga mata; paano nga akong titingin sa isang dalaga?

2 Hisz mely osztályrész jut Istentől felülről s mely örökség a Mindenhatótól a magasból?

Sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa Dios mula sa itaas, at ang mana sa Makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?

3 Nemde balsors a jogtalannak s viszontagság a gonosztevőknek.

Hindi ba kasakunaan sa liko, at kasawiang palad sa mga manggagawa ng kasamaan?

4 Nemde ő látja útaimat s mind a lépéseimet megszámlálja!

Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, at binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?

5 Ha hamissággal jártam és csalárdságra sietett a lábam –

Kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, at ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;

6 mérjen meg engem igaz serpenyőn s tudja meg Isten gáncstalanságomat –

(Timbangin ako sa matuwid na timbangan, upang mabatid ng Dios ang aking pagtatapat; )

7 ha léptem elhajolt az útról és szemeim után járt a szívem, kezeimhez hiba tapadt:

Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, at ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, at kung ang anomang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:

8 hadd vessek és más egyék, és sarjaim tépessenek ki gyökerestül!

Kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang kanin ng iba; Oo, bunutin ang bunga ng aking bukid.

9 Ha szívem elcsábíttatta magát asszony miatt, felebarátom ajtaján leskelődtem:

Kung ang aking puso ay napadaya sa babae, at ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:

10 másnak őröljön a feleségem és mások hajoljanak reá;

Kung magkagayo'y iba ang ipaggiling ng aking asawa, at iba ang yumuko sa kaniya.

11 mert gazság az, s bírák elé való bűn az,

Sapagka't iya'y isang mabigat na sala; Oo, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom:

12 mert tűz az, mely az enyészetig emészt, s minden termésemet gyökerestül tépi ki!

Sapagka't isang apoy na namumugnaw hanggang sa pagkapahamak, at bubunutin ang lahat ng aking bunga.

13 Ha megvetettem szolgám és szolgálóm jogát, mikor pöröltek velem –

Kung hinamak ko ang katuwiran ng aking aliping lalake o aliping babae, nang sila'y makipagtalo sa akin:

14 hiszen mit teszek majd, midőn Isten fölkel s midőn számon kér, mit felelek neki,

Ano nga ang aking gagawin pagka bumabangon ang Dios? At pagka kaniyang dinadalaw, anong isasagot ko sa kaniya?

15 hiszen az anyaméhben ki engem alkotott, alkotta őt és Egy formált minket a méhben –

Hindi ba siyang lumalang sa akin sa bahay-bata ang lumalang sa kaniya; at hindi ba iisa ang humugis sa atin sa bahay-bata?

16 ha megvontam a kívántat a szegényektől s az özvegy szemeit epesztettem,

Kung pinagkaitan ko ang dukha sa kanilang nasa, o pinangalumata ko ang mga mata ng babaing bao:

17 s én egyedül ettem falatomat s árva nem evett belőle

O kumain akong magisa ng aking subo, at ang ulila ay hindi kumain niyaon;

18 – hisz ifjúkorom óta nálam nőtt fel, mint atyánál, s mint anyám méhéből valót úgy vezettem -;

(Hindi, mula sa aking kabataan ay lumaki siyang kasama ko, na gaya ng may isang ama, at aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng aking ina; )

19 ha láttam bujdosót öltözet nélkül s takarója nincs a szűkölködőnek,

Kung ako'y nakakita ng sinomang nangangailangan ng kasuutan, o ng mapagkailangan ng walang kumot;

20 ha nem áldottak engem ágyékai s bárányaim nyíretéből fel nem melegedett;

Kung hindi ako pinagpala ng kaniyang mga balakang, at kung siya'y hindi nainitan ng balahibo ng aking mga tupa:

21 ha fölemeltem kezemet az árvára, midőn a kapuban láttam segítségemet:

Kung binuhat ko ang aking kamay laban sa ulila, sapagka't nakita ko ang tulong sa akin sa pintuang-bayan:

22 vállam essék ki a lapoczkájából és törjék el karom a szárából;

Kung nagkagayo'y malaglag ang aking balikat sa abot-agawin, at ang aking kamay ay mabali sa buto.

23 mert rettenet nekem az Istentől való balsors, s fensége miatt nem tehetném!

Sapagka't ang kasakunaang mula sa Dios ay kakilabutan sa akin, at dahil sa kaniyang karilagan ay wala akong magawa.

24 Ha aranyat tettem bizalmammá és a színaranyat mondtam bizodalmamnak;

Kung aking pinapaging ginto ang aking pagasa, at sinabi ko sa dalisay na ginto, ikaw ay aking tiwala;

25 ha örültem, hogy nagy a vagyonom s hogy sokat ért el kezem;

Kung ako'y nagalak sapagka't ang aking kayamanan ay malaki, at sapagka't ang aking kamay ay nagtamo ng marami;

26 ha láttam a napvilágot, hogy ragyog, s a holdat, a mint dicsőn halad,

Kung ako'y tumingin sa araw pagka sumisikat, o sa buwan na lumalakad sa kakinangan;

27 és szívem elcsábult titokban és kezem csókra nyúlt a szájamhoz:

At ang aking puso ay napadayang lihim, at hinagkan ng aking bibig ang aking kamay:

28 az is bíró elé való bűn, mert megtagadtam volna Istent felülről!

Ito may isang kasamaang marapat parusahan ng mga hukom: sapagka't itinakuwil ko ang Dios na nasa itaas.

29 Ha örültem gyűlölőm elesésén s felbuzdultam, midőn baj érte –

Kung ako'y nagalak sa kasakunaan niyaong nagtatanim ng loob sa akin, o nagmataas ako ng datnan siya ng kasamaan;

30 hisz nem engedtem ínyemet, hogy vétkezzen, hogy átokkal kérjem lelkét -;

(Oo, hindi ko tiniis ang aking bibig sa kasalanan sa paghingi ng kaniyang buhay na may sumpa; )

31 ha nem mondták sátram emberei: bár volna, ki húsából nem lakott jól

Kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, sinong makakasumpong ng isa na hindi nabusog sa kaniyang pagkain?

32 az utczán nem hált meg jövevény, az út felé tártam ki ajtaimat -;

Ang taga ibang lupa ay hindi tumigil sa lansangan; kundi aking ibinukas ang aking mga pinto sa manglalakbay,

33 ha emberek módjára takargattam bűntetteimet, keblemre rejtve bűnömet,

Kung aking tinakpan na gaya ni Adan ang aking mga pagsalangsang, sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;

34 mert rettegtem a nagy tömegtől s megijesztett a családok gúnyja, úgy hogy csendben voltam, nem mentem ki a kapun!

Sapagka't aking kinatakutan ang lubhang karamihan, at pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan. Na anopa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan?

35 Vajha volna, ki rám hallgatna – íme jegyem, feleljen nekem a Mindenható – és a vádlevél, melyet írt a pörös felem:

O mano nawang may duminig sa akin! (Narito ang aking tala, sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat; ) At mano nawang magkaroon ako ng sumbong na isinulat ng aking kaaway!

36 bizony, vállamon hordanám azt, felfűzném koszorúnak magamra,

Tunay na aking papasanin ito sa aking balikat; aking itatali sa akin na gaya ng isang putong.

37 lépéseim számát bevallanám neki, akár egy fejedelem közeledném hozzá!

Aking ipahahayag sa kaniya ang bilang ng aking mga hakbang, gaya ng isang pangulo na lalapitan ko siya.

38 Ha ellenem kiáltott földem s egyaránt sírtak barázdái;

Kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;

39 ha erejét emésztettem pénz nélkül és gazdájával kileheltettem lelkét:

Kung kumain ako ng bunga niyaon na walang bayad, o ipinahamak ko ang buhay ng mga may-ari niyaon:

40 búza helyett sarjadjon bogáncs, és árpa helyett gazfű! Vége Jób beszédeinek.

Tubuan ng dawag sa halip ng trigo, at ng mga masamang damo sa halip ng cebada. Ang mga salita ni Job ay natapos.