מזמור לדוד בהיותו במדבר יהודה אלהים אלי אתה אשחרך צמאה לך נפשי כמה לך בשרי בארץ ציה ועיף בלי מים׃ | 1 |
مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر میبرد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را میجویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بیآب، تشنهٔ توست. |
כן בקדש חזיתיך לראות עזך וכבודך׃ | 2 |
تو را در خانۀ مقدّست دیدهام و قدرت و جلال تو را مشاهده کردهام. |
כי טוב חסדך מחיים שפתי ישבחונך׃ | 3 |
محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد، |
כן אברכך בחיי בשמך אשא כפי׃ | 4 |
و تا زندهام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد. |
כמו חלב ודשן תשבע נפשי ושפתי רננות יהלל פי׃ | 5 |
جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد. |
אם זכרתיך על יצועי באשמרות אהגה בך׃ | 6 |
شب هنگام در بستر خود به تو میاندیشم. |
כי היית עזרתה לי ובצל כנפיך ארנן׃ | 7 |
تو همیشه مددکار من بودهای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد. |
דבקה נפשי אחריך בי תמכה ימינך׃ | 8 |
همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود. |
והמה לשואה יבקשו נפשי יבאו בתחתיות הארץ׃ | 9 |
اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛ |
יגירהו על ידי חרב מנת שעלים יהיו׃ | 10 |
در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد. |
והמלך ישמח באלהים יתהלל כל הנשבע בו כי יסכר פי דוברי שקר׃ | 11 |
اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نمودهاند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد. |