תהילים 107

1 הדו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃

Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!

2 יאמרו גאולי יהוה אשר גאלם מיד צר׃

Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —

3 ומארצות קבצם ממזרח וממערב מצפון ומים׃

Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!

4 תעו במדבר בישימון דרך עיר מושב לא מצאו׃

Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.

5 רעבים גם צמאים נפשם בהם תתעטף׃

Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.

6 ויצעקו אל יהוה בצר להם ממצוקותיהם יצילם׃

Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.

7 וידריכם בדרך ישרה ללכת אל עיר מושב׃

Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.

8 יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!

9 כי השביע נפש שקקה ונפש רעבה מלא טוב׃

Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.

10 ישבי חשך וצלמות אסירי עני וברזל׃

Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,

11 כי המרו אמרי אל ועצת עליון נאצו׃

(Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)

12 ויכנע בעמל לבם כשלו ואין עזר׃

— У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.

13 ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃

Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.

14 יוציאם מחשך וצלמות ומוסרותיהם ינתק׃

Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.

15 יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!

16 כי שבר דלתות נחשת ובריחי ברזל גדע׃

Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.

17 אולים מדרך פשעם ומעונתיהם יתענו׃

Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;

18 כל אכל תתעב נפשם ויגיעו עד שערי מות׃

Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.

19 ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃

Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.

20 ישלח דברו וירפאם וימלט משחיתותם׃

У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.

21 יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!

22 ויזבחו זבחי תודה ויספרו מעשיו ברנה׃

Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!

23 יורדי הים באניות עשי מלאכה במים רבים׃

Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,

24 המה ראו מעשי יהוה ונפלאותיו במצולה׃

Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.

25 ויאמר ויעמד רוח סערה ותרומם גליו׃

Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;

26 יעלו שמים ירדו תהומות נפשם ברעה תתמוגג׃

Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.

27 יחוגו וינועו כשכור וכל חכמתם תתבלע׃

Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;

28 ויצעקו אל יהוה בצר להם וממצוקתיהם יוציאם׃

Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.

29 יקם סערה לדממה ויחשו גליהם׃

У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.

30 וישמחו כי ישתקו וינחם אל מחוז חפצם׃

Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.

31 יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!

32 וירממוהו בקהל עם ובמושב זקנים יהללוהו׃

Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.

33 ישם נהרות למדבר ומצאי מים לצמאון׃

У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.

34 ארץ פרי למלחה מרעת ישבי בה׃

Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.

35 ישם מדבר לאגם מים וארץ ציה למצאי מים׃

У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;

36 ויושב שם רעבים ויכוננו עיר מושב׃

Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;

37 ויזרעו שדות ויטעו כרמים ויעשו פרי תבואה׃

Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.

38 ויברכם וירבו מאד ובהמתם לא ימעיט׃

У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.

39 וימעטו וישחו מעצר רעה ויגון׃

Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.

40 שפך בוז על נדיבים ויתעם בתהו לא דרך׃

У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;

41 וישגב אביון מעוני וישם כצאן משפחות׃

Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.

42 יראו ישרים וישמחו וכל עולה קפצה פיה׃

Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.

43 מי חכם וישמר אלה ויתבוננו חסדי יהוה׃

Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!