< תהילים 110 >
לדוד מזמור נאם יהוה לאדני שב לימיני עד אשית איביך הדם לרגליך׃ | 1 |
Давут язған күй: — Пәрвәрдигар мениң Рәббимгә: — «Мән сениң дүшмәнлириңни тәхтипәриң қилғичә, Оң йенимда олтарғин» — деди.
מטה עזך ישלח יהוה מציון רדה בקרב איביך׃ | 2 |
Пәрвәрдигар қудритиңни көрситидиған шаһанә һасаңни Зиондин узитиду; Дүшмәнлириң арисида һөкүм сүргин!
עמך נדבת ביום חילך בהדרי קדש מרחם משחר לך טל ילדתיך׃ | 3 |
Күчүңни көрситидиған күндә, Өз хәлқиң халис қурбанлиқ кәби пида болиду; Муқәддәс һәйвитиңдә, Шу яшлиқ дәвриңдикидәк, Саңа һазирму шәбнәмләр сәһәрниң балиятқусидин йеңи чиққандәк чүшиду;
נשבע יהוה ולא ינחם אתה כהן לעולם על דברתי מלכי צדק׃ | 4 |
Пәрвәрдигар шундақ қәсәм ичти, Һәм буниңдин янмайду: — «Сән әбәдил-әбәткичә Мәлкизәдәкниң типидики бир каһиндурсән».
אדני על ימינך מחץ ביום אפו מלכים׃ | 5 |
Оң тәрипиңдә болған Рәб ғәзивини көрсәткән күндә падишаларни уруп парә-парә қиливетиду;
ידין בגוים מלא גויות מחץ ראש על ארץ רבה׃ | 6 |
У әлләр арисида сотлайду; Җай-җайларни җәсәтләр билән толдуриду; Кәң зиминниң бешини яриду;
מנחל בדרך ישתה על כן ירים ראש׃ | 7 |
У йолда ериқтин су ичиду; У шуңа кишиниң бешини йөлигүчи болиду.