מִשְׁלֵי 31

1 דברי למואל מלך משא אשר יסרתו אמו׃

سخنان الهام بخش مادر لموئیلِ پادشاه به او:

2 מה ברי ומה בר בטני ומה בר נדרי׃

ای پسر من، ای پسری که تو را در جواب دعاهایم یافته‌ام،

3 אל תתן לנשים חילך ודרכיך למחות מלכין׃

نیروی جوانی خود را صرف زنان نکن، زیرا آنها باعث نابودی پادشاهان شده‌اند.

4 אל למלכים למואל אל למלכים שתו יין ולרוזנים או שכר׃

ای لموئیل، شایستهٔ پادشاهان نیست که میگساری کنند،

5 פן ישתה וישכח מחקק וישנה דין כל בני עני׃

چون ممکن است قوانین را فراموش کرده نتوانند به داد مظلومان برسند.

6 תנו שכר לאובד ויין למרי נפש׃

شراب را به کسانی بده که در انتظار مرگند و به اشخاصی که دلتنگ و تلخکام هستند،

7 ישתה וישכח רישו ועמלו לא יזכר עוד׃

تا بنوشند و فقر و بدبختی خود را فراموش کنند.

8 פתח פיך לאלם אל דין כל בני חלוף׃

دهان خود را باز کن و از حق کسانی که بی‌زبان و بی‌چاره‌اند دفاع کن.

9 פתח פיך שפט צדק ודין עני ואביון׃

دهان خود را باز کن و به انصاف داوری نما و به داد فقیران و محتاجان برس.

10 אשת חיל מי ימצא ורחק מפנינים מכרה׃

زن خوب را چه کسی می‌تواند پیدا کند؟ ارزش او از جواهر هم بیشتر است!

11 בטח בה לב בעלה ושלל לא יחסר׃

او مورد اعتماد شوهرش می‌باشد و نمی‌گذارد شوهرش به چیزی محتاج شود.

12 גמלתהו טוב ולא רע כל ימי חייה׃

در تمام روزهای زندگی به شوهرش خوبی خواهد کرد، نه بدی.

13 דרשה צמר ופשתים ותעש בחפץ כפיה׃

پشم و کتان می‌گیرد و با دستهای خود آنها را می‌ریسد.

14 היתה כאניות סוחר ממרחק תביא לחמה׃

او برای تهیه خوراک، مانند کشتیهای بازرگانان به راههای دور می‌رود.

15 ותקם בעוד לילה ותתן טרף לביתה וחק לנערתיה׃

قبل از روشن شدن هوا، بیدار می‌شود و برای خانواده‌اش خوراک آماده می‌کند و دستورهای لازم را به کنیزانش می‌دهد.

16 זממה שדה ותקחהו מפרי כפיה נטע כרם׃

مزرعه‌ای را در نظر می‌گیرد و پس از بررسیهای لازم آن را می‌خرد و با دسترنج خود تاکستان ایجاد می‌کند.

17 חגרה בעוז מתניה ותאמץ זרעותיה׃

او قوی و پرکار است.

18 טעמה כי טוב סחרה לא יכבה בליל נרה׃

به امور خرید و فروش رسیدگی می‌نماید و شبها تا دیر وقت در خانه کار می‌کند.

19 ידיה שלחה בכישור וכפיה תמכו פלך׃

با دستهای خود نخ می‌ریسد و پارچه می‌بافد.

20 כפה פרשה לעני וידיה שלחה לאביון׃

او دست و دل باز است و به فقرا کمک می‌کند.

21 לא תירא לביתה משלג כי כל ביתה לבש שנים׃

از برف و سرما باکی ندارد، چون برای تمام اهل خانه‌اش لباس گرم بافته است.

22 מרבדים עשתה לה שש וארגמן לבושה׃

برای خود نیز لباسهای زیبا از پارچه‌های نفیس می‌دوزد.

23 נודע בשערים בעלה בשבתו עם זקני ארץ׃

او لباس و کمربند تهیه می‌کند و به تاجرها می‌فروشد. شوهر چنین زنی در میان بزرگان شهر مورد احترام خواهد بود.

24 סדין עשתה ותמכר וחגור נתנה לכנעני׃

25 עז והדר לבושה ותשחק ליום אחרון׃

او زنی است قوی و باوقار و از آینده نمی‌ترسد.

26 פיה פתחה בחכמה ותורת חסד על לשונה׃

سخنانش پر از حکمت و نصایحش محبت‌آمیز است.

27 צופיה הליכות ביתה ולחם עצלות לא תאכל׃

او تنبلی نمی‌کند، بلکه به احتیاجات خانواده‌اش رسیدگی می‌نماید.

28 קמו בניה ויאשרוה בעלה ויהללה׃

فرزندانش او را می‌ستایند و شوهرش از او تمجید نموده، می‌گوید:

29 רבות בנות עשו חיל ואת עלית על כלנה׃

«تو در میان تمام زنانِ خوب، بی‌نظیر هستی!»

30 שקר החן והבל היפי אשה יראת יהוה היא תתהלל׃

زیبایی فریبنده و ناپایدار است، اما زنی که خداترس باشد قابل ستایش است.

31 תנו לה מפרי ידיה ויהללוה בשערים מעשיה׃

پاداش کارهایش را به او بدهید و بگذارید همه او را تحسین کنند.