מִשְׁלֵי 29

1 איש תוכחות מקשה ערף פתע ישבר ואין מרפא׃

Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.

2 ברבות צדיקים ישמח העם ובמשל רשע יאנח עם׃

Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.

3 איש אהב חכמה ישמח אביו ורעה זונות יאבד הון׃

Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.

4 מלך במשפט יעמיד ארץ ואיש תרומות יהרסנה׃

Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.

5 גבר מחליק על רעהו רשת פורש על פעמיו׃

Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.

6 בפשע איש רע מוקש וצדיק ירון ושמח׃

Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.

7 ידע צדיק דין דלים רשע לא יבין דעת׃

Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.

8 אנשי לצון יפיחו קריה וחכמים ישיבו אף׃

Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.

9 איש חכם נשפט את איש אויל ורגז ושחק ואין נחת׃

Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.

10 אנשי דמים ישנאו תם וישרים יבקשו נפשו׃

Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.

11 כל רוחו יוציא כסיל וחכם באחור ישבחנה׃

Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.

12 משל מקשיב על דבר שקר כל משרתיו רשעים׃

Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.

13 רש ואיש תככים נפגשו מאיר עיני שניהם יהוה׃

Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.

14 מלך שופט באמת דלים כסאו לעד יכון׃

Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.

15 שבט ותוכחת יתן חכמה ונער משלח מביש אמו׃

Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.

16 ברבות רשעים ירבה פשע וצדיקים במפלתם יראו׃

Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.

17 יסר בנך ויניחך ויתן מעדנים לנפשך׃

Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.

18 באין חזון יפרע עם ושמר תורה אשרהו׃

Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.

19 בדברים לא יוסר עבד כי יבין ואין מענה׃

Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.

20 חזית איש אץ בדבריו תקוה לכסיל ממנו׃

Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.

21 מפנק מנער עבדו ואחריתו יהיה מנון׃

Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.

22 איש אף יגרה מדון ובעל חמה רב פשע׃

Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.

23 גאות אדם תשפילנו ושפל רוח יתמך כבוד׃

Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.

24 חולק עם גנב שונא נפשו אלה ישמע ולא יגיד׃

Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.

25 חרדת אדם יתן מוקש ובוטח ביהוה ישגב׃

Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.

26 רבים מבקשים פני מושל ומיהוה משפט איש׃

Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.

27 תועבת צדיקים איש עול ותועבת רשע ישר דרך׃

Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.