איוב 21

1 ויען איוב ויאמר׃

آنگاه ایوب پاسخ داد:

2 שמעו שמוע מלתי ותהי זאת תנחומתיכם׃

به من گوش دهید! تنها تسلی‌ای که می‌توانید به من بدهید این است که بگذارید حرفم را بزنم. پس از آن اگر خواستید، باز هم مرا مسخره کنید.

3 שאוני ואנכי אדבר ואחר דברי תלעיג׃

4 האנכי לאדם שיחי ואם מדוע לא תקצר רוחי׃

من از خدا شکایت دارم، نه از انسان. بی‌تابی من به همین دلیل است.

5 פנו אלי והשמו ושימו יד על פה׃

به من نگاه کنید و از تعجب دست روی دهان بگذارید و سکوت نمایید.

6 ואם זכרתי ונבהלתי ואחז בשרי פלצות׃

وقتی این را به یاد می‌آورم، از ترس به لرزه می‌افتم.

7 מדוע רשעים יחיו עתקו גם גברו חיל׃

چرا بدکاران تا سن پیری و کهولت زنده می‌مانند و کامیاب می‌شوند؟

8 זרעם נכון לפניהם עמם וצאצאיהם לעיניהם׃

فرزندان و نوه‌هایشان بزرگ می‌شوند و دورشان را می‌گیرند.

9 בתיהם שלום מפחד ולא שבט אלוה עליהם׃

خانه‌های آنها از هر خطری در امان است و خدا ایشان را مجازات نمی‌کند.

10 שורו עבר ולא יגעל תפלט פרתו ולא תשכל׃

گله‌های آنها زاد و ولد می‌کنند و زیاد می‌شوند.

11 ישלחו כצאן עויליהם וילדיהם ירקדון׃

فرزندانشان از خوشحالی مانند گوسفندان جست و خیز می‌کنند و می‌رقصند

12 ישאו כתף וכנור וישמחו לקול עוגב׃

و با نوای دف و بربط آواز می‌خوانند و با صدای نی به شادی می‌پردازند.

13 יבלו בטוב ימיהם וברגע שאול יחתו׃ (Sheol h7585)

آنها روزهای خود را در سعادتمندی به سر می‌برند و راحت می‌میرند، (Sheol h7585)

14 ויאמרו לאל סור ממנו ודעת דרכיך לא חפצנו׃

در حالی که هرگز طالب خدا نبوده‌اند و نخواسته‌اند راههای خدا را بشناسند.

15 מה שדי כי נעבדנו ומה נועיל כי נפגע בו׃

شریران می‌گویند: «قادر مطلق کیست که او را عبادت نماییم؟ چه فایده اگر دست دعا به سویش دراز کنیم؟»

16 הן לא בידם טובם עצת רשעים רחקה מני׃

گناهکاران به هر کاری دست بزنند موفق می‌شوند! ولی من نمی‌خواهم با آنها سروکار داشته باشم.

17 כמה נר רשעים ידעך ויבא עלימו אידם חבלים יחלק באפו׃

تا به حال چند بار اتفاق افتاده که چراغ بدکاران خاموش شود و آنها به بدبختی دچار گردند؟ و یا چند بار اتفاق افتاده که خدا آنها را مجازات کند،

18 יהיו כתבן לפני רוח וכמץ גנבתו סופה׃

و ایشان را مثل کاه در برابر باد و مانند خاک در برابر طوفان پراکنده سازد؟

19 אלוה יצפן לבניו אונו ישלם אליו וידע׃

ولی شما می‌گویید: «خدا فرزندان مرد شرور را مجازات می‌کند!» اما من می‌گویم که خدا باید خود شرور را مجازات کند! بگذار مزهٔ مجازات را خودش بچشد!

20 יראו עינו כידו ומחמת שדי ישתה׃

بله، بگذار مرد شرور خودش به سزای اعمالش برسد و پیالهٔ خشم خدای قادر مطلق را سر بکشد.

21 כי מה חפצו בביתו אחריו ומספר חדשיו חצצו׃

وقتی انسان می‌میرد دیگر چه احساسی می‌تواند دربارهٔ خانواده‌اش داشته باشد؟

22 הלאל ילמד דעת והוא רמים ישפוט׃

کیست که بتواند به خدا چیزی بیاموزد؟ حتی خردمندان را او داوری می‌کند.

23 זה ימות בעצם תמו כלו שלאנן ושליו׃

او از یک سو اشخاص قوی و سالم، مرفه و ثروتمند را هلاک می‌کند

24 עטיניו מלאו חלב ומח עצמותיו ישקה׃

25 וזה ימות בנפש מרה ולא אכל בטובה׃

و از سوی دیگر کسانی را که در شدت فقر و تنگدستی به سر می‌برند و در زندگی هرگز طعم خوشی را نچشیده‌اند از بین می‌برد.

26 יחד על עפר ישכבו ורמה תכסה עליהם׃

هر دو دسته در خاک دفن می‌شوند و کرمها بدن آنها را می‌خورند.

27 הן ידעתי מחשבותיכם ומזמות עלי תחמסו׃

از افکارتان و نقشه‌هایی که برای آزار من می‌کشید آگاه هستم.

28 כי תאמרו איה בית נדיב ואיה אהל משכנות רשעים׃

می‌خواهید بگویید: «اشخاص ثروتمند و شرور برای گناهانشان دچار بلا و بدبختی شده‌اند.»

29 הלא שאלתם עוברי דרך ואתתם לא תנכרו׃

ولی من می‌گویم: «از هر فرد دنیا دیده‌ای که بپرسید خواهد گفت

30 כי ליום איד יחשך רע ליום עברות יובלו׃

که آدم بدکار معمولاً در روز بلا و مصیبت در امان است و جان به در می‌برد. هیچ‌کس مرد شرور را رو در رو متهم نمی‌کند و کسی وی را به سزای اعمالش نمی‌رساند. حتی بعد از مرگش او را با احترام به خاک می‌سپارند و بر سر قبرش نگهبان قرار می‌دهند؛

31 מי יגיד על פניו דרכו והוא עשה מי ישלם לו׃

32 והוא לקברות יובל ועל גדיש ישקוד׃

33 מתקו לו רגבי נחל ואחריו כל אדם ימשוך ולפניו אין מספר׃

بسیاری در مراسم تدفین او شرکت می‌کنند و با خاک نرم او را می‌پوشانند.»

34 ואיך תנחמוני הבל ותשובתיכם נשאר מעל׃

شما چگونه می‌توانید با این یاوه‌گویی‌ها و دروغها مرا دلداری دهید؟