< איוב 16 >

ויען איוב ויאמר׃ 1
Wtedy Hiob odpowiedział:
שמעתי כאלה רבות מנחמי עמל כלכם׃ 2
Słyszałem wiele takich rzeczy; wy wszyscy jesteście przykrymi pocieszycielami.
הקץ לדברי רוח או מה ימריצך כי תענה׃ 3
Kiedy [będzie] koniec tych próżnych słów? Albo co cię skłania do tego, że tak odpowiadasz?
גם אנכי ככם אדברה לו יש נפשכם תחת נפשי אחבירה עליכם במלים ואניעה עליכם במו ראשי׃ 4
Ja także mógłbym mówić jak wy; gdybyście byli w moim położeniu, mógłbym nagromadzić słów przeciwko wam i potrząsać głową nad wami.
אאמצכם במו פי וניד שפתי יחשך׃ 5
Ja jednak pokrzepiałbym was swoimi ustami i poruszanie moich warg ulżyłoby [waszym cierpieniom].
אם אדברה לא יחשך כאבי ואחדלה מה מני יהלך׃ 6
[Ale] jeśli będę mówił, mojemu bólowi to nie ulży, a jeśli przestanę, czyż opuści mnie?
אך עתה הלאני השמות כל עדתי׃ 7
A teraz zmęczył mnie. Spustoszyłeś całe moje zgromadzenie.
ותקמטני לעד היה ויקם בי כחשי בפני יענה׃ 8
Pomarszczyłeś mnie na świadectwo, a moje wychudzenie powstaje i świadczy przeciwko mnie w twarz.
אפו טרף וישטמני חרק עלי בשניו צרי ילטוש עיניו לי׃ 9
Jego gniew [mnie] porwał, nienawidzi mnie; zgrzyta na mnie zębami. Mój wróg przeszywa mnie wzrokiem.
פערו עלי בפיהם בחרפה הכו לחיי יחד עלי יתמלאון׃ 10
Otworzyli na mnie swe usta; znieważając, bili mnie po policzkach; zebrali się razem przeciwko mnie.
יסגירני אל אל עויל ועל ידי רשעים ירטני׃ 11
Bóg wydał mnie przewrotnemu, oddał mnie w ręce niegodziwych.
שלו הייתי ויפרפרני ואחז בערפי ויפצפצני ויקימני לו למטרה׃ 12
Żyłem w spokoju, ale on mnie pokruszył; chwycił mnie za kark, roztrzaskał i postawił sobie za cel.
יסבו עלי רביו יפלח כליותי ולא יחמול ישפך לארץ מררתי׃ 13
Otoczyli mnie jego strzelcy; przeszywa moje nerki, a nie oszczędził; wylał na ziemię moją żółć.
יפרצני פרץ על פני פרץ ירץ עלי כגבור׃ 14
Rozbija mnie, ranę za raną; naciera na mnie jak olbrzym.
שק תפרתי עלי גלדי ועללתי בעפר קרני׃ 15
Uszyłem wór na swoją skórę i prochem zbezcześciłem swój róg.
פני חמרמרה מני בכי ועל עפעפי צלמות׃ 16
Moja twarz jest czerwona od płaczu i na moich powiekach [jest] cień śmierci.
על לא חמס בכפי ותפלתי זכה׃ 17
Chociaż nie ma żadnej krzywdy na moich rękach, a moja modlitwa jest czysta.
ארץ אל תכסי דמי ואל יהי מקום לזעקתי׃ 18
Ziemio, nie zakrywaj mojej krwi i niech moje wołanie nie znajdzie miejsca!
גם עתה הנה בשמים עדי ושהדי במרומים׃ 19
Oto teraz mój świadek jest w niebie, mój obrońca na wysokości.
מליצי רעי אל אלוה דלפה עיני׃ 20
Moi przyjaciele szydzą ze mnie, ale moje oko wylewa łzy ku Bogu.
ויוכח לגבר עם אלוה ובן אדם לרעהו׃ 21
Oby ktoś spierał się z Bogiem o człowieka jak człowiek [spiera się] o swego bliźniego!
כי שנות מספר יאתיו וארח לא אשוב אהלך׃ 22
Upłynie bowiem niewiele lat, a pójdę ścieżką, skąd nie powrócę.

< איוב 16 >