איוב 16
| ויען איוב ויאמר׃ | 1 |
Tad Ījabs atbildēja un sacīja:
| שמעתי כאלה רבות מנחמי עמל כלכם׃ | 2 |
Tādas lietas nu papilnam esmu dzirdējis, jūs visi esat nelāga iepriecinātāji.
| הקץ לדברי רוח או מה ימריצך כי תענה׃ | 3 |
Vai tie uzpūstie vārdi nu būs galā, vai kas tevi dzen tā atbildēt?
| גם אנכי ככם אדברה לו יש נפשכם תחת נפשי אחבירה עליכם במלים ואניעה עליכם במו ראשי׃ | 4 |
Es gan tāpat runātu kā jūs, kad jūsu dvēsele būtu manā vietā, ar vārdiem es pret jums turētos un kratītu savu galvu pār jums.
| אאמצכם במו פי וניד שפתי יחשך׃ | 5 |
Es jūs stiprinātu ar savu muti, jūs iepriecinātu ar savām lūpām.
| אם אדברה לא יחשך כאבי ואחדלה מה מני יהלך׃ | 6 |
Kad es runāju, tad manas sāpes nerimst, un kad es klusu ciešu, vai tad tās nostājās?
| אך עתה הלאני השמות כל עדתי׃ | 7 |
Tiešām, nu Viņš mani nokausējis; Tu esi izklīdinājis visu manu saimi,
| ותקמטני לעד היה ויקם בי כחשי בפני יענה׃ | 8 |
Un mani darījis grumbainu, - tas ir par liecību, un mana liecība cēlās pret mani un mani apsūdzēja pašā vaigā.
| אפו טרף וישטמני חרק עלי בשניו צרי ילטוש עיניו לי׃ | 9 |
Viņa bardzība mani saplosīja un vajāja, Viņš sakož Savus zobus par mani, mans pretinieks met briesmīgas acis uz mani.
| פערו עלי בפיהם בחרפה הכו לחיי יחד עלי יתמלאון׃ | 10 |
Tie atplēš muti pret mani, un lādot tie mani sit vaigā, tie sapulcējās kopā pret mani.
| יסגירני אל אל עויל ועל ידי רשעים ירטני׃ | 11 |
Dievs mani nodevis neliešiem un man licis nākt bezdievīgu rokā.
| שלו הייתי ויפרפרני ואחז בערפי ויפצפצני ויקימני לו למטרה׃ | 12 |
Es biju mierā, bet Viņš mani sadauzījis, Viņš mani grābis pie kakla un mani satriecis un mani licis Sev par mērķi.
| יסבו עלי רביו יפלח כליותי ולא יחמול ישפך לארץ מררתי׃ | 13 |
Viņa bultas ap mani skraida, Viņš sašķēlis manas īkstis un nav taupījis, Viņš manu žulti izlējis zemē.
| יפרצני פרץ על פני פרץ ירץ עלי כגבור׃ | 14 |
Plosīdams Viņš mani plosot plosījis, Viņš kā pats varenais pret mani lauzies.
| שק תפרתי עלי גלדי ועללתי בעפר קרני׃ | 15 |
Es maisu esmu šuvis ap savu ādu un savu ragu licis pīšļos,
| פני חמרמרה מני בכי ועל עפעפי צלמות׃ | 16 |
Mans vaigs ir nosarcis no raudām, un pār maniem acu vākiem ir nāves ēna,
| על לא חמס בכפי ותפלתי זכה׃ | 17 |
Jebšu netaisnība nav manā rokā, un mana lūgšana ir šķīsta.
| ארץ אל תכסי דמי ואל יהי מקום לזעקתי׃ | 18 |
Zeme, neapklāj manas asinis, un mana saukšana lai nemitās!
| גם עתה הנה בשמים עדי ושהדי במרומים׃ | 19 |
Jau tagad, redzi, mans liecinieks ir debesīs, un mans liecības devējs debess augstībā.
| מליצי רעי אל אלוה דלפה עיני׃ | 20 |
Mani draugi ir mani mēdītāji, bet no manas acs asaras pil uz Dievu,
| ויוכח לגבר עם אלוה ובן אדם לרעהו׃ | 21 |
Kaut Viņš tiesu nestu starp vīru un Dievu un starp cilvēka bērnu un viņa draugu!
| כי שנות מספר יאתיו וארח לא אשוב אהלך׃ | 22 |
Jo tie noliktie gadi ies galā, un es aiziešu ceļu, kur atpakaļ negriezīšos.
