איוב 14
| אדם ילוד אשה קצר ימים ושבע רגז׃ | 1 |
Cilvēks, no sievas dzimis, dzīvo īsu laiku un ir pilns grūtuma.
| כציץ יצא וימל ויברח כצל ולא יעמוד׃ | 2 |
Viņš izaug kā puķe un novīst, viņš bēg kā ēna un nepastāv.
| אף על זה פקחת עינך ואתי תביא במשפט עמך׃ | 3 |
Un par tādu Tu atveri savas acis un vedi mani Tavas tiesas priekšā.
| מי יתן טהור מטמא לא אחד׃ | 4 |
Kas dos šķīstu no nešķīstiem? Nav neviena.
| אם חרוצים ימיו מספר חדשיו אתך חקו עשית ולא יעבור׃ | 5 |
Viņa dienas jau ir nospriestas, viņa mēnešu pulks stāv pie Tevis, Tu tam esi licis robežu, to viņš nepārkāps.
| שעה מעליו ויחדל עד ירצה כשכיר יומו׃ | 6 |
Griez nost Savas acis no tā, ka atpūšās, ka tas priecājās kā algādzis, savu dienu nobeidzis.
| כי יש לעץ תקוה אם יכרת ועוד יחליף וינקתו לא תחדל׃ | 7 |
Jo kokam, kad top nocirsts, ir cerība, ka atkal atjaunosies, un viņa atvases nemitās.
| אם יזקין בארץ שרשו ובעפר ימות גזעו׃ | 8 |
Jebšu viņa sakne zemē kļūst paveca, un viņa celms pīšļos mirst,
| מריח מים יפרח ועשה קציר כמו נטע׃ | 9 |
Taču no ūdens smaržas viņš atkal izplaukst un dabū zarus kā iedēstīts.
| וגבר ימות ויחלש ויגוע אדם ואיו׃ | 10 |
Bet vīrs mirst, un ir pagalam, cilvēks izlaiž dvēseli, - un kur nu ir?
| אזלו מים מני ים ונהר יחרב ויבש׃ | 11 |
Ūdeņi iztek no ezera, un upe izsīkst un izžūst.
| ואיש שכב ולא יקום עד בלתי שמים לא יקיצו ולא יערו משנתם׃ | 12 |
Tāpat cilvēks apgūlās un necēlās vairs; kamēr debesis zūd, tie neuzmodīsies, un netaps traucēti no sava miega.
| מי יתן בשאול תצפנני תסתירני עד שוב אפך תשית לי חק ותזכרני׃ (Sheol h7585) | 13 |
Ak, kaut Tu mani apslēptu kapā un mani apsegtu, kamēr Tava dusmība novērstos; kaut Tu man galu nolemtu un tad mani pieminētu! (Sheol h7585)
| אם ימות גבר היחיה כל ימי צבאי איחל עד בוא חליפתי׃ | 14 |
Kad vīrs mirst, vai tas atkal dzīvos? Es gaidītu visu savu kalpošanas laiku, kamēr nāktu mana atsvabināšana.
| תקרא ואנכי אענך למעשה ידיך תכסף׃ | 15 |
Tu sauktu un es Tev atbildētu; Tu ilgotos pēc Sava roku darba.
| כי עתה צעדי תספור לא תשמור על חטאתי׃ | 16 |
Bet nu Tu skaiti manus soļus un neapstājies manu grēku dēļ.
| חתם בצרור פשעי ותטפל על עוני׃ | 17 |
Mana pārkāpšana ir noglabāta un apzieģelēta, un Tu pielieci vēl klāt pie mana nozieguma.
| ואולם הר נופל יבול וצור יעתק ממקמו׃ | 18 |
Tiešām, kalns sagrūst, kad tas krīt, un klints aizceļas no savas vietas.
| אבנים שחקו מים תשטף ספיחיה עפר ארץ ותקות אנוש האבדת׃ | 19 |
Ūdens izgrauž akmeņus, un viņa plūdi aizpludina zemes pīšļus, un cilvēka cerībai Tu lieci zust.
| תתקפהו לנצח ויהלך משנה פניו ותשלחהו׃ | 20 |
Tu viņu pārvari pavisam un viņš aiziet; Tu pārvērti viņa ģīmi, un tā Tu viņu aizdzeni.
| יכבדו בניו ולא ידע ויצערו ולא יבין למו׃ | 21 |
Vai viņa bērni tiek godā, viņš to nezin, vai tie ir trūkumā, ir to viņš no tiem nesamana.
| אך בשרו עליו יכאב ונפשו עליו תאבל׃ | 22 |
Viņa paša miesās ir sāpes, un viņa paša dvēselei jāžēlojās.
