< תהילים 74 >
משכיל לאסף למה אלהים זנחת לנצח יעשן אפך בצאן מרעיתך | 1 |
Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?
זכר עדתך קנית קדם-- גאלת שבט נחלתך הר-ציון זה שכנת בו | 2 |
Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.
הרימה פעמיך למשאות נצח כל-הרע אויב בקדש | 3 |
Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!
שאגו צרריך בקרב מועדך שמו אותתם אתות | 4 |
Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.
יודע כמביא למעלה בסבך-עץ קרדמות | 5 |
Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.
ועת (ועתה) פתוחיה יחד-- בכשיל וכילפות יהלמון | 6 |
A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.
שלחו באש מקדשך לארץ חללו משכן-שמך | 7 |
Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.
אמרו בלבם נינם יחד שרפו כל-מועדי-אל בארץ | 8 |
Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.
אותתינו לא ראינו אין-עוד נביא ולא-אתנו ידע עד-מה | 9 |
Znaków naszych nie widzimy: już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.
עד-מתי אלהים יחרף צר ינאץ אויב שמך לנצח | 10 |
Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?
למה תשיב ידך וימינך מקרב חוקך (חיקך) כלה | 11 |
Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?
ואלהים מלכי מקדם פעל ישועות בקרב הארץ | 12 |
Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.
אתה פוררת בעזך ים שברת ראשי תנינים על-המים | 13 |
Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.
אתה רצצת ראשי לויתן תתננו מאכל לעם לציים | 14 |
Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.
אתה בקעת מעין ונחל אתה הובשת נהרות איתן | 15 |
Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.
לך יום אף-לך לילה אתה הכינות מאור ושמש | 16 |
Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.
אתה הצבת כל-גבולות ארץ קיץ וחרף אתה יצרתם | 17 |
Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.
זכר-זאת--אויב חרף יהוה ועם נבל נאצו שמך | 18 |
Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.
אל-תתן לחית נפש תורך חית ענייך אל-תשכח לנצח | 19 |
Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.
הבט לברית כי מלאו מחשכי-ארץ נאות חמס | 20 |
Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.
אל-ישב דך נכלם עני ואביון יהללו שמך | 21 |
Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.
קומה אלהים ריבה ריבך זכר חרפתך מני-נבל כל-היום | 22 |
Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.
אל-תשכח קול צרריך שאון קמיך עלה תמיד | 23 |
Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.