< תהילים 35 >
לדוד ריבה יהוה את-יריבי לחם את-לחמי | 1 |
Gospode! budi suparnik suparnicima mojim; udri one koji udaraju na me.
החזק מגן וצנה וקומה בעזרתי | 2 |
Uzmi oružje i štit, i digni se meni u pomoæ.
והרק חנית וסגר לקראת רדפי אמר לנפשי ישעתך אני | 3 |
Potegni koplje, i presijeci put onima koji me gone, reci duši mojoj: ja sam spasenje tvoje.
יבשו ויכלמו מבקשי נפשי יסגו אחור ויחפרו--חשבי רעתי | 4 |
Neka se postide i posrame koji traže dušu moju; neka se odbiju natrag i postide koji mi zlo hoæe.
יהיו כמץ לפני-רוח ומלאך יהוה דוחה | 5 |
Neka budu kao prah pred vjetrom, i anðeo Gospodnji neka ih progoni.
יהי-דרכם חשך וחלקלקת ומלאך יהוה רדפם | 6 |
Neka bude put njihov taman i klizav, i anðeo Gospodnji neka ih tjera.
כי-חנם טמנו-לי שחת רשתם חנם חפרו לנפשי | 7 |
Jer ni za što zastriješe mrežom jamu za mene, ni za što iskopaše jamu duši mojoj.
תבואהו שואה לא-ידע ורשתו אשר-טמן תלכדו בשואה יפל-בה | 8 |
Neka doðe na njega pogibao nenadna, i mreža koju je namjestio neka ulovi njega, neka on u nju padne na pogibao.
ונפשי תגיל ביהוה תשיש בישועתו | 9 |
A duša æe se moja radovati o Gospodu, i veseliæe se za pomoæ njegovu.
כל עצמותי תאמרנה-- יהוה מי כמוך מציל עני מחזק ממנו ועני ואביון מגזלו | 10 |
Sve æe kosti moje reæi: Gospode! ko je kao ti, koji izbavljaš stradalca od onoga koji mu dosaðuje, i ništega i ubogoga od onoga koji ga upropašæuje?
יקומון עדי חמס אשר לא-ידעתי ישאלוני | 11 |
Ustaše na me lažni svjedoci; što ne znam, za ono me pitaju.
ישלמוני רעה תחת טובה שכול לנפשי | 12 |
Plaæaju mi zlo za dobro, i sirotovanje duši mojoj.
ואני בחלותם לבושי שק-- עניתי בצום נפשי ותפלתי על-חיקי תשוב | 13 |
Ja se u bolesti njihovoj oblaèih u vreæu, muèih postom dušu svoju, i molitva se moja vraæaše u prsima mojima.
כרע-כאח לי התהלכתי כאבל-אם קדר שחותי | 14 |
Kao prijatelj, kao brat postupah; bijah sjetan i s oborenom glavom kao onaj koji za materom žali.
ובצלעי שמחו ונאספו נאספו עלי נכים ולא ידעתי קרעו ולא-דמו | 15 |
A oni se raduju kad se ja spotaknem, i kupe se, kupe se na me, zadaju rane, ne znam zašto, èupaju i ne prestaju.
בחנפי לעגי מעוג-- חרק עלי שנימו | 16 |
S nevaljalijem i podrugljivijem besposlièarima škrguæu na me zubima svojima.
אדני כמה תראה השיבה נפשי משאיהם מכפירים יחידתי | 17 |
Gospode! hoæeš li dugo gledati? Otmi dušu moju od napadanja njihova, od ovijeh lavova jedinicu moju.
אודך בקהל רב בעם עצום אהללך | 18 |
Priznavaæu te u saboru velikom, usred mnogoga naroda hvaliæu te:
אל-ישמחו-לי איבי שקר שנאי חנם יקרצו-עין | 19 |
Da mi se ne bi svetili koji mi zlobe nepravedno, i namigivali oèima koji mrze na me ni za što.
כי לא שלום ידברו ועל רגעי-ארץ--דברי מרמות יחשבון | 20 |
Jer oni ne govore o miru, nego na mirne na zemlji izmišljaju lažne stvari.
וירחיבו עלי פיהם אמרו האח האח ראתה עיננו | 21 |
Razvaljuju na me usta svoja, i govore: dobro! dobro! vidi oko naše.
ראיתה יהוה אל-תחרש אדני אל-תרחק ממני | 22 |
Vidiš, Gospode! nemoj muèati; Gospode! nemoj otstupiti od mene.
העירה והקיצה למשפטי אלהי ואדני לריבי | 23 |
Probudi se, ustani na sud moj, Bože moj i Gospode, i na parnicu moju.
שפטני כצדקך יהוה אלהי ואל-ישמחו-לי | 24 |
Sudi mi po pravdi svojoj, Gospode, Bože moj, da mi se ne svete.
אל-יאמרו בלבם האח נפשנו אל-יאמרו בלענוהו | 25 |
Ne daj da govore u srcu svojem: dobro! to smo htjeli! Ne daj da govore: proždrijesmo ga.
יבשו ויחפרו יחדו-- שמחי רעתי ילבשו-בשת וכלמה-- המגדילים עלי | 26 |
Nek se postide i posrame svi koji se raduju zlu mojemu, nek se obuku u stid i u sram koji se razmeæu nada mnom.
ירנו וישמחו חפצי צדקי ויאמרו תמיד יגדל יהוה החפץ שלום עבדו | 27 |
Neka se raduju i vesele koji mi žele pravdu, i govore jednako: velik Gospod, koji želi mira sluzi svojemu!
ולשוני תהגה צדקך כל-היום תהלתך | 28 |
I moj æe jezik kazivati pravdu tvoju, i hvalu tebi svaki dan.