< תהילים 105 >
הודו ליהוה קראו בשמו הודיעו בעמים עלילותיו | 1 |
Hvalite Jahvu, prizivajte mu ime, navješćujte među narodima djela njegova!
שירו-לו זמרו-לו שיחו בכל-נפלאותיו | 2 |
Pjevajte mu, svirajte mu, pripovijedajte sva njegova čudesa!
התהללו בשם קדשו ישמח לב מבקשי יהוה | 3 |
Dičite se svetim imenom njegovim, neka se raduje srce onih što traže Jahvu!
דרשו יהוה ועזו בקשו פניו תמיד | 4 |
Tražite Jahvu i njegovu snagu, tražite svagda njegovo lice!
זכרו--נפלאותיו אשר-עשה מפתיו ומשפטי-פיו | 5 |
Sjetite se čudesa koja učini, njegovih čuda i sudova usta njegovih!
זרע אברהם עבדו בני יעקב בחיריו | 6 |
Abrahamov rod sluga je njegov, sinovi Jakovljevi njegovi izabranici!
הוא יהוה אלהינו בכל-הארץ משפטיו | 7 |
On je Jahve, Bog naš; po svoj su zemlji njegovi sudovi!
זכר לעולם בריתו דבר צוה לאלף דור | 8 |
On se uvijek sjeća svojega Saveza, riječi koju dade tisući naraštaja:
אשר כרת את-אברהם ושבועתו לישחק | 9 |
Saveza koji sklopi s Abrahamom i zakletve svoje Izaku.
ויעמידה ליעקב לחק לישראל ברית עולם | 10 |
Ustanovi je kao zakon Jakovu, Izraelu vječni Savez,
לאמר--לך אתן את-ארץ-כנען חבל נחלתכם | 11 |
govoreći: “Tebi ću dati kanaansku zemlju kao dio u baštinu vašu.”
בהיותם מתי מספר כמעט וגרים בה | 12 |
Kad ih još bješe malo na broju, vrlo malo, i kad bjehu pridošlice u njoj,
ויתהלכו מגוי אל-גוי מממלכה אל-עם אחר | 13 |
išli su od naroda do naroda, iz jednoga kraljevstva k drugom narodu,
לא-הניח אדם לעשקם ויוכח עליהם מלכים | 14 |
ali ne dopusti nikom da ih tlači, kažnjavaše zbog njih kraljeve:
אל-תגעו במשיחי ולנביאי אל-תרעו | 15 |
“Ne dirajte u moje pomazanike, ne nanosite zla mojim prorocima!”
ויקרא רעב על-הארץ כל-מטה-לחם שבר | 16 |
I on pozva glad na zemlju, sve zalihe uništi krušne.
שלח לפניהם איש לעבד נמכר יוסף | 17 |
Pred njima čovjeka posla: Josip u ropstvo bijaše prodan.
ענו בכבל רגליו (רגלו) ברזל באה נפשו | 18 |
Sputaše uzama noge njegove, u gvožđe mu vrat staviše,
עד-עת בא-דברו-- אמרת יהוה צרפתהו | 19 |
dok se ne ispuni proroštvo njegovo, Jahvina ga riječ potvrdi.
שלח מלך ויתירהו משל עמים ויפתחהו | 20 |
Kralj naredi da ga driješe, narÄodÄa poglavar oslobodi njega.
שמו אדון לביתו ומשל בכל-קנינו | 21 |
Za domaćina ga stavi kući svojoj, za nadstojnika sveg imanja svoga,
לאסר שריו בנפשו וזקניו יחכם | 22 |
da velikaše njegove po volji uči i starce njegove mudrosti da vodi.
ויבא ישראל מצרים ויעקב גר בארץ-חם | 23 |
Tad Izrael u Egipat uđe, Jakov došljak bješe u Kamovoj zemlji.
ויפר את-עמו מאד ויעצמהו מצריו | 24 |
Narod svoj umnoži veoma, učini ga jačim od dušmana.
הפך לבם לשנא עמו להתנכל בעבדיו | 25 |
Okrenu im srce da zamrze narod njegov, da slugama njegovim opaki budu.
שלח משה עבדו אהרן אשר בחר-בו | 26 |
Mojsija posla, slugu svoga, Arona, kog odabra.
שמו-בם דברי אתותיו ומפתים בארץ חם | 27 |
Činjahu među njima znake njegove i čudesa u Kamovoj zemlji.
שלח חשך ויחשך ולא-מרו את-דבריו (דברו) | 28 |
Posla tmine, i smrknu se, al' prkosiše oni riječima njegovim.
הפך את-מימיהם לדם וימת את-דגתם | 29 |
U krv im vode prometnu i pobi ribe njihove.
שרץ ארצם צפרדעים בחדרי מלכיהם | 30 |
Zemljom im žabe provrvješe, prodriješe i u dvore kraljevske.
אמר ויבא ערב כנים בכל-גבולם | 31 |
Reče, i muha roj doletje i komarci u sve kraje njine.
נתן גשמיהם ברד אש להבות בארצם | 32 |
Mjesto kiše grÓad im dade, ognjene munje po njihovoj zemlji.
ויך גפנם ותאנתם וישבר עץ גבולם | 33 |
Udari im lozu i smokve, polomi stabla u krajima njinim.
אמר ויבא ארבה וילק ואין מספר | 34 |
Reče, i skakavci dođoše i bezbrojne gusjenice s njima.
ויאכל כל-עשב בארצם ויאכל פרי אדמתם | 35 |
U zemlji im proždriješe svu bilinu, proždriješe rod njihovih njiva.
ויך כל-בכור בארצם ראשית לכל-אונם | 36 |
Pobi sve prvorođene u njihovoj zemlji, sve prvine snage njihove.
ויוציאם בכסף וזהב ואין בשבטיו כושל | 37 |
Izvede ih sa srebrom i zlatom; u plemenima njinim bolesnih ne bješe.
שמח מצרים בצאתם כי-נפל פחדם עליהם | 38 |
Odlasku njihovu Egipat se obradova, jer ga od njih strah spopade.
פרש ענן למסך ואש להאיר לילה | 39 |
Rasprostro je oblak kao pokrov i oganj da se obnoć sja.
שאל ויבא שלו ולחם שמים ישביעם | 40 |
Zamoliše, i dovede prepelice, nebeskim ih kruhom tad nahrani.
פתח צור ויזובו מים הלכו בציות נהר | 41 |
Hrid rascijepi, i provri voda, pustinjom poteče kao rijeka.
כי-זכר את-דבר קדשו את-אברהם עבדו | 42 |
Tad se sjeti svete riječi svoje što je zada sluzi svome Abrahamu.
ויוצא עמו בששון ברנה את-בחיריו | 43 |
Puk svoj s klicanjem izvede i s veseljem izabrane svoje.
ויתן להם ארצות גוים ועמל לאמים יירשו | 44 |
I dade im zemlje poganske, trud naroda baštiniše,
בעבור ישמרו חקיו-- ותורתיו ינצרו הללו-יה | 45 |
da čuvaju naredbe njegove i zakone da mu paze. Aleluja!