< מִשְׁלֵי 29 >
איש תוכחות מקשה-ערף-- פתע ישבר ואין מרפא | 1 |
Vīrs, kas pārmācīts, tomēr ciets, taps piepeši salauzts, un nebūs, kas dziedina.
ברבות צדיקים ישמח העם ובמשל רשע יאנח עם | 2 |
Kad taisnie iet vairumā, tad ļaudis priecājās; bet kad bezdievīgais valda, tad ļaudis nopūšās.
איש-אהב חכמה ישמח אביו ורעה זונות יאבד-הון | 3 |
Kas gudrību mīļo, iepriecina savu tēvu; bet kas ar maukām pinās, tas izplītē savu mantu.
מלך--במשפט יעמיד ארץ ואיש תרומות יהרסנה | 4 |
Caur tiesu un taisnību ķēniņš dara valsti pastāvam; bet kas dāvanas plēš, tas to izposta.
גבר מחליק על-רעהו רשת פורש על-פעמיו | 5 |
Kas otram mīksti pieglaužas, met tīklu viņa soļiem.
בפשע איש רע מוקש וצדיק ירון ושמח | 6 |
Bezdievīgais savaldzinājās savos grēkos, bet taisnais priecājās un līksmojās.
ידע צדיק דין דלים רשע לא-יבין דעת | 7 |
Taisnais ņem vērā nabaga žēlošanos; bezdievīgais par to nemaz nebēdā.
אנשי לצון יפיחו קריה וחכמים ישיבו אף | 8 |
Kam viss tik smiekls, sakurina pilsētu; bet gudrie apslāpē kaislību.
איש-חכם--נשפט את-איש אויל ורגז ושחק ואין נחת | 9 |
Gudrs ar ģeķi pie tiesas, tad skaistās, tad smejas, galā netiek.
אנשי דמים ישנאו-תם וישרים יבקשו נפשו | 10 |
Asins vīri ienīst bezvainīgo, bet taisnie rūpējās par viņa dvēseli.
כל-רוחו יוציא כסיל וחכם באחור ישבחנה | 11 |
Ģeķis izkrata visu savu padomu, bet gudrs vīrs to patur pie sevis.
משל מקשיב על-דבר-שקר-- כל-משרתיו רשעים | 12 |
Kungs, kas uz meliem klausa, tam visi kalpi blēži.
רש ואיש תככים נפגשו-- מאיר עיני שניהם יהוה | 13 |
Nabagi un mantas plēsēji sastop viens otru; abiem Tas Kungs dod acu gaismu.
מלך שופט באמת דלים-- כסאו לעד יכון | 14 |
Ķēniņš, kas nabagiem nes taisnu tiesu, tā goda krēsls pastāvēs mūžīgi.
שבט ותוכחת יתן חכמה ונער משלח מביש אמו | 15 |
Rīkste un pārmācība dod gudrību; bet bērns savā vaļā dara mātei kaunu.
ברבות רשעים ירבה-פשע וצדיקים במפלתם יראו | 16 |
Kur bezdievīgie iet vairumā, tur vairojās grēki; bet taisnie redzēs viņu krišanu.
יסר בנך ויניחך ויתן מעדנים לנפשך | 17 |
Pārmāci savu dēlu, tad tev būs prieks no viņa un tavai dvēselei līksmība.
באין חזון יפרע עם ושמר תורה אשרהו | 18 |
Kur Dieva mācības nav, tur ļaudis nevaldāmi; bet svētīgs, kas mācību sargā.
בדברים לא-יוסר עבד כי-יבין ואין מענה | 19 |
Kalps ar vārdiem nav mācams; lai gan labi prot, taču neklausa,
חזית--איש אץ בדבריו תקוה לכסיל ממנו | 20 |
Kad tu vīru redzi, kam veikla mēle, tad no muļķa vairāk cerības nekā no tāda.
מפנק מנער עבדו ואחריתו יהיה מנון | 21 |
Kad kalpu no pirmā gala izlutina, tad pēcgalā grib būt par pašu dēlu.
איש-אף יגרה מדון ובעל חמה רב-פשע | 22 |
Ātrs cilvēks saceļ bāršanos, un sirdīgs vīrs padara daudz grēku.
גאות אדם תשפילנו ושפל-רוח יתמך כבוד | 23 |
Cilvēka lepnība viņu gāzīs, bet pazemīgs gars panāks godu.
חולק עם-גנב שונא נפשו אלה ישמע ולא יגיד | 24 |
Kas ar zagli dalās, tas ienīst savu dvēseli; viņš dzird Dieva lāstus un nepierāda.
חרדת אדם יתן מוקש ובוטח ביהוה ישגב | 25 |
Priekš cilvēkiem drebēt ieved valgos; bet kas uz To Kungu paļaujas, ir drošā vietā.
רבים מבקשים פני-מושל ומיהוה משפט-איש | 26 |
Daudzi meklē valdnieka vaigu; bet no Tā Kunga nāk katram tā tiesa.
תועבת צדיקים איש עול ותועבת רשע ישר-דרך | 27 |
Netaisnais riebj taisniem, un kas bezvainīgs savā ceļā, riebj bezdievīgam.