< Zabura 137 >
1 A bakin kogunan Babilon muka zauna muka yi kuka sa’ad da muka tuna da Sihiyona.
Bò rivyè a Babylone yo, se la nou te chita. Nou te kriye, lè nou te sonje Sion.
2 A can a kan rassan itatuwa muka rataye garayunmu,
Sou pye sikrèn nan mitan li an, nou te pandye ap nou yo.
3 gama a can masu kamunmu suka sa mu yi waƙoƙi, masu ba mu azaba suka nema waƙoƙin farin ciki; suka ce, “Ku rera mana ɗaya daga cikin waƙoƙin Sihiyona!”
Paske la, ravisè nou yo te mande nou chante pou yo, e bouwo nou yo ak gwo kè kontan, t ap di: “Chante pou nou youn nan chanson Sion yo.”
4 Yaya za mu rera waƙoƙin Ubangiji a baƙuwar ƙasa?
Kijan pou nou ta chante chan SENYÈ a nan yon peyi etranje?
5 In na manta da ke, ya Urushalima, bari hannuna na dama manta da iyawarsa.
Si mwen ta bliye ou, O Jérusalem, kite men dwat mwen bliye kapasite li.
6 Bari harshena yă manne wa rufin bakina in ban tuna da ke ba, in ban so Urushalima farin cikin mafi girma ba.
Ke lang mwen kole rèd anlè bouch mwen, Si m pa ta sonje ou, si m pa ta leve Jérusalem wo, pi wo ke pi gwo plezi m yo.
7 Ka tuna, ya Ubangiji, abin da mutanen Edom suka yi a ranar da Urushalima ta fāɗi. Suka yi ihu suka ce, “A ragargaza ta, A ragargaza ta har tushenta!”
Sonje, O SENYÈ, kont fis a Édom yo, jou a Jérusalem nan, ke yo te di: “Raze l nèt! Raze l jis rive nan fondasyon li.”
8 Ya Diyar Babilon, an ƙaddara ke zuwa hallaka, mai farin ciki ne wanda ya sāka miki saboda abin da kika yi mana,
O fi a Babylone nan, Ou menm ki te devaste nou an, A la beni (sila) ki rekonpanse ou ak menm rekonpans ke ou te rekonpanse nou an va beni!
9 shi da ya ƙwace jariranki ya fyaɗa su a kan duwatsu.
A la beni (sila) ki sezi pitit ou yo, e ki kraze yo nan wòch la va beni!