Zabura 132
1 Waƙar haurawa. Ya Ubangiji, ka tuna da Dawuda da kuma dukan irin wuyan da ya jimre.
Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
2 Ya yi rantsuwa ga Ubangiji ya kuma yi alkawari ga Maɗaukaki na Yaƙub cewa,
Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
3 “Ba zan shiga gidana ko in kwanta a gado ba,
Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
4 ba zan ba wa idanuna barci ba, ba gyangyaɗi wa idanuna,
I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
5 sai na sami wuri wa Ubangiji, mazauni domin Maɗaukaki na Yaƙub.”
Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
6 Mun ji haka a Efrata, muka yi ƙaro da shi a filayen Ya’ar,
Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
7 “Bari mu tafi wurin zamansa; bari mu yi sujada a wurin sa ƙafafunsa,
Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
8 ka tashi, ya Ubangiji, ka kuma zo wurin hutunka, kai da akwatin alkawarin ƙarfinka.
Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
9 Bari a suturta firistocinka da adalci; bari tsarkakanka su rera don farin ciki.”
Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
10 Saboda Dawuda bawanka, kada ka ƙi shafaffenka.
Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
11 Ubangiji ya rantse wa Dawuda tabbataccen rantsuwa cewa ba zai janye ba cewa, “Ɗaya daga cikin zuriyarka zan sa a kan kursiyinka,
Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
12 in’ya’yanka maza za su kiyaye alkawari da farillan da na koya musu, to’ya’yansu maza za su zauna a kan kursiyinka har abada abadin.”
Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
13 Gama Ubangiji ya zaɓi Sihiyona, ya so ta zama mazauninsa,
Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
14 “Wannan shi ne wurin hutuna har abada abadin; a nan zan zauna ina mulki gama ina son ta,
Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
15 zan albarkace ta da tanade-tanade masu yawa; matalautanta za su ƙoshi da abinci.
Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
16 Zan suturta firistocinta da ceto, tsarkakanta kuma kullum za su rera don farin ciki.
Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
17 “A nan zan sa ƙaho ya yi girma wa Dawuda in kuma kafa fitila saboda shafaffena.
Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
18 Zan suturta abokan gābansa da kunya, amma rawanin da yake a kansa zai yi ta walƙiya.”
Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
