< Zabura 132 >

1 Waƙar haurawa. Ya Ubangiji, ka tuna da Dawuda da kuma dukan irin wuyan da ya jimre.
שיר המעלות זכור-יהוה לדוד-- את כל-ענותו
2 Ya yi rantsuwa ga Ubangiji ya kuma yi alkawari ga Maɗaukaki na Yaƙub cewa,
אשר נשבע ליהוה נדר לאביר יעקב
3 “Ba zan shiga gidana ko in kwanta a gado ba,
אם-אבא באהל ביתי אם-אעלה על-ערש יצועי
4 ba zan ba wa idanuna barci ba, ba gyangyaɗi wa idanuna,
אם אתן שנת לעיני לעפעפי תנומה
5 sai na sami wuri wa Ubangiji, mazauni domin Maɗaukaki na Yaƙub.”
עד-אמצא מקום ליהוה משכנות לאביר יעקב
6 Mun ji haka a Efrata, muka yi ƙaro da shi a filayen Ya’ar,
הנה-שמענוה באפרתה מצאנוה בשדי-יער
7 “Bari mu tafi wurin zamansa; bari mu yi sujada a wurin sa ƙafafunsa,
נבואה למשכנותיו נשתחוה להדם רגליו
8 ka tashi, ya Ubangiji, ka kuma zo wurin hutunka, kai da akwatin alkawarin ƙarfinka.
קומה יהוה למנוחתך אתה וארון עזך
9 Bari a suturta firistocinka da adalci; bari tsarkakanka su rera don farin ciki.”
כהניך ילבשו-צדק וחסידיך ירננו
10 Saboda Dawuda bawanka, kada ka ƙi shafaffenka.
בעבור דוד עבדך-- אל-תשב פני משיחך
11 Ubangiji ya rantse wa Dawuda tabbataccen rantsuwa cewa ba zai janye ba cewa, “Ɗaya daga cikin zuriyarka zan sa a kan kursiyinka,
נשבע-יהוה לדוד אמת-- לא-ישוב ממנה מפרי בטנך-- אשית לכסא-לך
12 in’ya’yanka maza za su kiyaye alkawari da farillan da na koya musu, to’ya’yansu maza za su zauna a kan kursiyinka har abada abadin.”
אם-ישמרו בניך בריתי-- ועדתי זו אלמדם גם-בניהם עדי-עד-- ישבו לכסא-לך
13 Gama Ubangiji ya zaɓi Sihiyona, ya so ta zama mazauninsa,
כי-בחר יהוה בציון אוה למושב לו
14 “Wannan shi ne wurin hutuna har abada abadin; a nan zan zauna ina mulki gama ina son ta,
זאת-מנוחתי עדי-עד פה-אשב כי אותיה
15 zan albarkace ta da tanade-tanade masu yawa; matalautanta za su ƙoshi da abinci.
צידה ברך אברך אביוניה אשביע לחם
16 Zan suturta firistocinta da ceto, tsarkakanta kuma kullum za su rera don farin ciki.
וכהניה אלביש ישע וחסידיה רנן ירננו
17 “A nan zan sa ƙaho ya yi girma wa Dawuda in kuma kafa fitila saboda shafaffena.
שם אצמיח קרן לדוד ערכתי נר למשיחי
18 Zan suturta abokan gābansa da kunya, amma rawanin da yake a kansa zai yi ta walƙiya.”
אויביו אלביש בשת ועליו יציץ נזרו

< Zabura 132 >