< Zabura 122 >
1 Waƙar haurawa. Ta Dawuda. Na yi farin ciki tare da waɗanda suka ce da ni, “Bari mu tafi gidan Ubangiji.”
Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.
2 Ƙafafunmu suna tsaye a ƙofofinki, ya Urushalima.
Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,
3 An gina Urushalima kamar birnin da aka yi a harhaɗe wuri guda.
Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.
4 A can ne kabilu suke haurawa, kabilan Ubangiji, don su yabi sunan Ubangiji bisa ga farillan da aka ba wa Isra’ila.
Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.
5 A can kursiyoyin shari’a yake tsaye, kursiyoyin gidan Dawuda.
Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.
6 Ku yi addu’a don salamar Urushalima, “Bari waɗanda suke ƙaunarki su zauna lafiya.
Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.
7 Bari salama ta kasance a katangarki zaman lafiya kuma a fadodinki.”
Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.
8 Saboda’yan’uwana da kuma abokaina, zan ce, “Salama tă kasance tare da ke.”
Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.
9 Saboda gidan Ubangiji Allahnmu, zan nemi wadatarki.
Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.