< Zabura 122 >
1 Waƙar haurawa. Ta Dawuda. Na yi farin ciki tare da waɗanda suka ce da ni, “Bari mu tafi gidan Ubangiji.”
Een bedevaartslied. Wat was ik verheugd, toen men zeide: "Wij trekken op naar Jahweh’s huis!"
2 Ƙafafunmu suna tsaye a ƙofofinki, ya Urushalima.
En nu staan onze voeten Al binnen uw poorten, Jerusalem!
3 An gina Urushalima kamar birnin da aka yi a harhaɗe wuri guda.
Jerusalem, als stad herbouwd, Met burgers, vast aaneen gesloten;
4 A can ne kabilu suke haurawa, kabilan Ubangiji, don su yabi sunan Ubangiji bisa ga farillan da aka ba wa Isra’ila.
Waar de stammen naar opgaan, De stammen van Jahweh. Daar is het Israël een wet, De Naam van Jahweh te loven;
5 A can kursiyoyin shari’a yake tsaye, kursiyoyin gidan Dawuda.
Daar staan de zetels voor het gericht, En het troongestoelte van Davids huis.
6 Ku yi addu’a don salamar Urushalima, “Bari waɗanda suke ƙaunarki su zauna lafiya.
Jerusalem, die u liefhebben, Wensen u vrede en heil;
7 Bari salama ta kasance a katangarki zaman lafiya kuma a fadodinki.”
Vrede zij binnen uw muren, Heil binnen uw burchten!
8 Saboda’yan’uwana da kuma abokaina, zan ce, “Salama tă kasance tare da ke.”
Om mijn broeders en vrienden Bid ik de vrede over u af;
9 Saboda gidan Ubangiji Allahnmu, zan nemi wadatarki.
Om het huis van Jahweh, onzen God, Wil ik smeken voor uw heil!