< Zabura 121 >

1 Waƙar haurawa. Na tā da idanuna zuwa wajen tuddai, ta ina ne taimakona zai zo?
سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]۱
2 Taimakona zai zo daga wurin Ubangiji, wanda ya kafa sama da ƙasa.
اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.۲
3 Ba zai bari ƙafarka tă yi santsi ba, shi da yake tsaronka ba zai yi gyangyaɗi ba;
او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.۳
4 tabbatacce, shi da yake tsaron Isra’ila ba ya gyangyaɗi ko barci.
اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.۴
5 Ubangiji yana tsaronka, Ubangiji ne inuwa a hannun damanka;
خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.۵
6 rana ba za tă buge ka cikin yini ba balle wata da dare.
آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.۶
7 Ubangiji zai kiyaye ka daga dukan masifa, zai tsare ranka;
خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.۷
8 Ubangiji zai kiyaye shigarka da fitarka yanzu da har abada kuma.
خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.۸

< Zabura 121 >