< Zabura 113 >
1 Yabi Ubangiji. Ku yabe shi, ya ku bayin Ubangiji, ku yabi sunan Ubangiji.
Hemdusana! Medhiyilenglar, i Perwerdigarning qulliri, Perwerdigarning namini medhiyilenglar!
2 Bari a yabi sunan Ubangiji, yanzu da har abada kuma.
Hazirdin bashlap, ebedil’ebedgiche, Perwerdigarning namigha teshekkür-medhiye qayturulsun!
3 Daga fitowar rana zuwa inda take fāɗuwa, a yabi sunan Ubangiji.
Kün chiqardin kün patargha, Perwerdigarning nami medhiyilinishke layiqtur!
4 Ana ɗaukaka Ubangiji a bisa dukan al’ummai, ɗaukakarsa a bisa sammai
Perwerdigar ellerdin yuqiri kötürüldi; Shan-sheripi ershlerdin yuqiridur.
5 Wane ne yake kamar Ubangiji Allahnmu, Wannan mai zama a kursiyi can bisa,
Kimmu Perwerdigar Xudayimizgha teng bolalisun — Öz makani yuqirida bolsimu,
6 wanda yake sunkuya yă dubi sammai da duniya?
Asmanlargha hem yerge qarash üchün, Özini töwen qilghuchigha?
7 Yakan tā da matalauta daga ƙura yakan ɗaga mabukata daga tarin toka;
Namrat kishini U topa-changdin kötüridu; Qighliqtin yoqsulni yuqirilitidu;
8 ya zaunar da su tare da sarakuna, tare da sarakunan mutanensu.
Uni ésilzadiler qatarigha, Yeni Öz xelqining ésilzadiliri arisigha olturghuzidu;
9 Yakan zaunar da matar da ba haihuwa a gidanta ta zama kamar mahaifiyar’ya’ya mai farin ciki. Yabi Ubangiji.
U tughmas ayalni öyge orunlashturup, Uni oghullarning xushal anisi qilidu. Hemdusana!