Zabura 113

1 Yabi Ubangiji. Ku yabe shi, ya ku bayin Ubangiji, ku yabi sunan Ubangiji.

Övgüler sunun RAB'be! Övgüler sunun, ey RAB'bin kulları, RAB'bin adına övgüler sunun!

2 Bari a yabi sunan Ubangiji, yanzu da har abada kuma.

Şimdiden sonsuza dek RAB'bin adına şükürler olsun!

3 Daga fitowar rana zuwa inda take fāɗuwa, a yabi sunan Ubangiji.

Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar RAB'bin adına övgüler sunulmalı!

4 Ana ɗaukaka Ubangiji a bisa dukan al’ummai, ɗaukakarsa a bisa sammai

RAB bütün uluslara egemendir, Görkemi gökleri aşar.

5 Wane ne yake kamar Ubangiji Allahnmu, Wannan mai zama a kursiyi can bisa,

Var mı Tanrımız RAB gibi, Yücelerde oturan,

6 wanda yake sunkuya yă dubi sammai da duniya?

Göklerde ve yeryüzünde olanlara Bakmak için eğilen?

7 Yakan tā da matalauta daga ƙura yakan ɗaga mabukata daga tarin toka;

Düşkünü yerden kaldırır, Yoksulu çöplükten çıkarır;

8 ya zaunar da su tare da sarakuna, tare da sarakunan mutanensu.

Soylularla, Halkının soylularıyla birlikte oturtsun diye.

9 Yakan zaunar da matar da ba haihuwa a gidanta ta zama kamar mahaifiyar’ya’ya mai farin ciki. Yabi Ubangiji.

Kısır kadını evde oturtur, Çocuk sahibi mutlu bir anne kılar. RAB'be övgüler sunun!