< Zabura 113 >
1 Yabi Ubangiji. Ku yabe shi, ya ku bayin Ubangiji, ku yabi sunan Ubangiji.
Aleluja! Hvalite hlapci Gospodovi, hvalite ime Gospodovo!
2 Bari a yabi sunan Ubangiji, yanzu da har abada kuma.
Blagoslovljeno bodí ime Gospodovo, od zdaj na vekomaj!
3 Daga fitowar rana zuwa inda take fāɗuwa, a yabi sunan Ubangiji.
Od vzhoda solnčnega do zahoda, hvaljeno ime Gospodovo!
4 Ana ɗaukaka Ubangiji a bisa dukan al’ummai, ɗaukakarsa a bisa sammai
Vzvišen nad vse narode je Gospod, nad sama nebesa slava njegova.
5 Wane ne yake kamar Ubangiji Allahnmu, Wannan mai zama a kursiyi can bisa,
Kdo je enak Gospodu, Bogu našemu, kateri prebiva visoko?
6 wanda yake sunkuya yă dubi sammai da duniya?
Kateri nizko dol gleda, v nebesih in na zemlji.
7 Yakan tā da matalauta daga ƙura yakan ɗaga mabukata daga tarin toka;
Iz prahu povišuje ubozega, iz blata dviguje siromaka.
8 ya zaunar da su tare da sarakuna, tare da sarakunan mutanensu.
Posaja ga med prvake, med ljudstva svojega prvake.
9 Yakan zaunar da matar da ba haihuwa a gidanta ta zama kamar mahaifiyar’ya’ya mai farin ciki. Yabi Ubangiji.
Daje, da ona, ki je bila nerodovitna v družini, sedí mati otrok vesela. Aleluja.