Ayuba 23
1 Sa’an nan Ayuba ya amsa,
Job antwoordde, en sprak:
2 “Ko a yau, ina kuka mai zafi; hannunsa yana da nauyi duk da nishin da nake yi.
Al weer heet mijn klagen verzet: Maar zijn hand dwingt mij tot zuchten!
3 Da a ce na san inda zan same shi; da a ce zan iya zuwa wurin da yake zama!
Ach, dat ik Hem vinden kon, En voor zijn troon kon verschijnen!
4 Zan kai damuwata wurinsa in yi gardama da shi.
Dan zette ik Hem mijn zaak uiteen, En vulde mijn mond met bewijzen;
5 Zan nemi in san abin da zai ce mini, in kuma auna abin da zai ce mini.
Dan kende ik de woorden, waarmee Hij mij antwoordt, Vernam ik, wat Hij mij zegt.
6 Zai yi gardama da ni da ikonsa mai girma? Babu, ba zai zarge ni da laifi ba.
Zou Hij zijn macht in het geding moeten brengen? Neen, als Hij slechts naar mij hoorde!
7 Mai adalci ne zai kawo ƙara a wurinsa, kuma zan samu kuɓuta daga wurin mai shari’an nan har abada.
Dan zou Hij bemerken dat er bij Hem een onschuldige pleit, En ik was voorgoed van mijn Rechter bevrijd!
8 “Amma in na je gabas, ba ya wurin; in na je yamma, ba zan same shi ba.
Maar ga ik naar het oosten, Hij is er niet, Of naar het westen, ik bespeur Hem niet;
9 Sa’ad da yake aiki a arewa, ba ni ganinsa; sa’ad da ya juya zuwa kudu, ba na ganinsa.
Ik zoek Hem ten noorden, ik vind Hem niet, Wend mij naar het zuiden, ik zie Hem niet.
10 Amma ya san hanyar da nake bi; sa’ad da ya gwada ni zan fito kamar zinariya.
Het is, omdat Hij mijn wandel kent Omdat ik als goud te voorschijn zou treden, als Hij mij toetst:
11 Ƙafafuna suna bin ƙafafunsa kurkusa; na bi hanyarsa ba tare da na juya ba.
Want mijn voet bleef steeds in zijn spoor, Ik hield zijn pad, en verliet het nooit!
12 Ban fasa bin dokokin da ya bayar ba; na riƙe maganarsa da muhimmanci fiye da abincin yau da gobe.
Van het bevel zijner lippen week ik niet af, Het woord van zijn mond heb ik in mijn boezem bewaard:
13 “Amma ya tsaya shi kaɗai, kuma wa ya isa yă ja da shi? Yana yin abin da yake so.
Maar wil Hij iets, wie kan Hem beletten, Begeert Hij iets, Hij voert het uit!
14 Yana yi mini abin da ya shirya yă yi mini, kuma yana da sauran irinsu a ajiye.
Ja, Hij volbrengt, wat Hij over mij heeft besloten, Met al het andere, wat Hij heeft beschikt:
15 Shi ya sa na tsorata a gabansa; sa’ad da na yi tunanin wannan duka, nakan ji tsoronsa.
En daarom ben ik voor Hem zo bang, Sidder ik, als ik aan Hem denk.
16 Allah ya sa zuciyata ta yi sanyi; Maɗaukaki ya tsorata ni.
Het is God, die mijn hart murw heeft geslagen, De Almachtige, die mij verschrikt;
17 Duk da haka duhun bai sa in yi shiru ba, duhun da ya rufe mini fuska.
Neen, niet door de duisternis ben ik ontsteld Niet door het donker, dat mijn gelaat bedekt!
