< Sòm 130 >

1 Yon chan pou monte vè tanp lan. Soti nan pwofondè abim nan, mwen te kriye a Ou menm, O SENYÈ.
Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!
2 SENYÈ, koute vwa mwen! Kite zòrèy Ou rete atantif a vwa siplikasyon mwen yo.
Panie! wysłuchaj głos mój: nakłoń uszów twych do głosu prośb moich.
3 Si Ou menm, SENYÈ, ta sonje inikite yo, O SENYÈ, se kilès ki ta kab kanpe?
Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi?
4 Men avèk Ou menm, gen padon, pou moun ta gen reverans Ou.
Aleć u ciebie jest odpuszczenie, aby się ciebie bano.
5 Mwen tann SENYÈ a. Nanm mwen ap tann e nan pawòl Li, mwen mete espwa m.
Oczekuję na Pana; oczekuje dusza moja, i jeszcze oczekuje na słowo jego.
6 Nanm mwen ap tann SENYÈ a plis pase gadyen k ap tann maten rive a. Anverite, plis pase gadyen k ap tann maten rive a.
Dusza moja oczekuje Pana, pilniej niż straż świtania, która strzeże aż do poranku.
7 O Israël, mete espwa nan SENYÈ a. Paske kote SENYÈ a ye, gen mizerikòd. Avèk Li, gen redanmsyon an abondans.
Oczekujże, Izraelu! na Pana; albowiem u Pana jest miłosierdzie, a obfite u niego odkupienie.
8 Li va fè redanmsyon Israël de tout inikite Li yo.
Onci sam odkupi Izraela od wszystkich nieprawości jego.

< Sòm 130 >