< Sòm 129 >

1 Yon chan pou monte vè tanp lan. “Anpil fwa, yo te pèsekite mwen soti nan jenès mwen. Kite Israël di koulye a:
Pieśń stopni. Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości mojej, powiedz teraz Izraelu.
2 “Anpil fwa, yo te pèsekite mwen soti nan jenès mwen, men yo pa janm reyisi kont mwen.
Bardzoć mię utrapili od młodości mojej, wszakże mię nie przemogli.
3 Labourè yo te laboure chan yo sou do m. Yo fè tranch tè yo vin pi long.”
Po grzbiecie moim orali oracze, i długie przeganiali brózdy swoje.
4 SENYÈ a dwat. Kòd a mechan yo, Li te koupe yo fè bout.
Ale Pan sprawiedliwy poprzecinał powrozy niezbożników.
5 Ke tout (sila) ki rayi Sion yo vin wont! Ke yo retounen fè bak menm.
Zawstydzeni i nazad obróceni będą wszyscy, którzy Syon mają w nienawiści.
6 Kite yo vin tankou zèb sou kay la; zèb ki fennen avan li grandi,
Będą jako trawa na dachu, która pierwej, niż odrośnie, usycha.
7 jis moun rekòlt la p ap kapab plen men l, oubyen (sila) ki mare pote pake a, pa p ka plen lestomak li.
Z której żeńca nie może garści swej napełnić; ani naręcza swego ten, który wiąże snopy.
8 Ni (sila) ki pase yo, p ap di: “Ke benediksyon SENYÈ a rete avèk ou. Nou beni ou nan non SENYÈ a.”
I mimo idący nie rzeką: Błogosławieństwo Pańskie niech będzie z wami; albo: Błogosławimy wam w imieniu Pańskiem.

< Sòm 129 >