Ψαλμοί 118
1 Δοξολογείτε τον Κύριον, διότι είναι αγαθός, διότι το έλεος αυτού μένει εις τον αιώνα.
Louvae ao Senhor, porque elle é bom, porque a sua benignidade dura para sempre.
2 Ας είπη τώρα ο Ισραήλ, ότι το έλεος αυτού μένει εις τον αιώνα.
Diga agora Israel que a sua benignidade dura para sempre.
3 Ας είπη τώρα ο οίκος Ααρών, ότι το έλεος αυτού μένει εις τον αιώνα.
Diga agora a casa d'Aarão que a sua benignidade dura para sempre.
4 Ας είπωσι τώρα οι φοβούμενοι τον Κύριον, ότι το έλεος αυτού μένει εις τον αιώνα.
Digam agora os que temem ao Senhor que a sua benignidade dura para sempre.
5 Εν θλίψει επεκαλέσθην τον Κύριον· ο Κύριος μου υπήκουσε, δους ευρυχωρίαν.
Invoquei o Senhor na angustia; o Senhor me ouviu, e me tirou para um logar largo.
6 Ο Κύριος είναι υπέρ εμού· δεν θέλω φοβηθή· τι να μοι κάμη άνθρωπος;
O Senhor está comigo: não temerei o que me pode fazer o homem.
7 Ο Κύριος είναι υπέρ εμού μεταξύ των βοηθούντων με· και εγώ θέλω ιδεί την εκδίκησιν επί τους εχθρούς μου.
O Senhor está comigo com aquelles que me ajudam; pelo que verei cumprido o meu desejo sobre os que me aborrecem.
8 Κάλλιον να ελπίζη τις επί Κύριον, παρά να θαρρή επ' άνθρωπον.
É melhor confiar no Senhor do que confiar no homem.
9 Κάλλιον να ελπίζη τις επί Κύριον, παρά να θαρρή επ' άρχοντας.
É melhor confiar no Senhor do que confiar nos principes.
10 Πάντα τα έθνη με περιεκύκλωσαν· αλλ' εν τω ονόματι τον Κυρίου θέλω κατατροπώσει αυτούς.
Todas as nações me cercaram, mas no nome do Senhor as despedaçarei.
11 Με περιεκύκλωσαν, ναι, με περιεκύκλωσαν πανταχόθεν· αλλ' εν τω ονόματι του Κυρίου θέλω κατατροπώσει αυτούς.
Cercaram-me, e tornaram a cercar-me; mas no nome do Senhor eu as despedaçarei.
12 Με περιεκύκλωσαν ως μέλισσαι· εσβέσθησαν ως πυρ ακανθών· διότι εν τω ονόματι του Κυρίου θέλω κατατροπώσει αυτούς.
Cercaram-me como abelhas: porém apagaram-se como o fogo d'espinhos; pois no nome do Senhor os despedaçarei.
13 Με ώθησας δυνατά διά να πέσω· αλλ' ο Κύριος με εβοήθησε.
Com força me impelliste para me fazeres cair, porém o Senhor me ajudou.
14 Δύναμίς μου και ύμνος είναι ο Κύριος, και έγεινεν εις εμέ σωτηρία.
O Senhor é a minha força e o meu cantico; e se fez a minha salvação.
15 Φωνή αγαλλιάσεως και σωτηρίας είναι εν σκηναίς δικαίων· η δεξιά του Κυρίου κάμνει κατορθώματα.
Nas tendas dos justos ha voz de jubilo e de salvação: a dextra do Senhor faz proezas.
16 Η δεξιά του Κυρίου υψώθη· η δεξιά του Κυρίου κάμνει κατορθώματα.
A dextra do Senhor se exalta: a dextra do Senhor faz proezas.
17 Δεν θέλω αποθάνει αλλά θέλω ζήσει και θέλω διηγείσθαι τα έργα του Κυρίου.
Não morrerei, mas viverei; e contarei as obras do Senhor.
18 Αυστηρώς με επαίδευσεν ο Κύριος, αλλά δεν με παρέδωκεν εις θάνατον.
O Senhor me castigou muito, mas não me entregou á morte.
19 Ανοίξατε εις εμέ τας πύλας της δικαιοσύνης· θέλω εισέλθει εις αυτάς και θέλω δοξολογήσει τον Κύριον.
Abri-me as portas da justiça: entrarei por ellas, e louvarei ao Senhor.
20 Αύτη είναι η πύλη του Κυρίου· οι δίκαιοι θέλουσιν εισέλθει εις αυτήν.
Esta é a porta do Senhor, pela qual os justos entrarão.
21 Θέλω σε δοξολογεί, διότι μου επήκουσας και έγεινες εις εμέ σωτηρία.
Louvar-te-hei, pois me escutaste, e te fizeste a minha salvação.
22 Ο λίθος, τον οποίον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος έγεινε κεφαλή γωνίας·
A Pedra que os edificadores rejeitaram se tornou a cabeça da esquina.
23 παρά Κυρίου έγεινεν αύτη και είναι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών.
Da parte do Senhor se fez isto; maravilhoso é aos nossos olhos.
24 Αύτη είναι η ημέρα, την οποίαν έκαμεν ο Κύριος· ας αγαλλιασθώμεν και ας ευφρανθώμεν εν αυτή.
Este é o dia que fez o Senhor: regozijemo-nos, e alegremo-nos n'elle.
25 Ω Κύριε, σώσον, δέομαι· ω Κύριε, ευόδωσον, δέομαι.
Salva-nos, agora, te pedimos, ó Senhor, ó Senhor, te pedimos, prospera-nos.
26 Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου· σας ευλογήσαμεν εκ του οίκου του Κυρίου.
Bemdito aquelle que vem em nome do Senhor: nós vos bemdizemos desde a casa do Senhor.
27 Ο Θεός είναι ο Κύριος και έδειξε φως εις ημάς· φέρετε την θυσίαν δεδεμένην με σχοινία έως των κεράτων του θυσιαστηρίου.
Deus é o Senhor que nos mostrou a luz: atae a victima da festa com cordas, até aos cornos do altar.
28 Συ είσαι ο Θεός μου, και θέλω σε δοξολογεί· ο Θεός μου, θέλω σε υψόνει.
Tu és o meu Deus, e eu te louvarei; tu és o meu Deus, e eu te exaltarei.
29 Δοξολογείτε τον Κύριον, διότι είναι αγαθός, διότι το έλεος αυτού μένει εις τον αιώνα.
Louvae ao Senhor, porque elle é bom; porque a sua benignidade dura para sempre.
