< Κατα Ματθαιον 12 >

1 Εν εκείνω τω καιρώ επορεύετο ο Ιησούς διά των σπαρτών εν σαββάτω· οι δε μαθηταί αυτού επείνασαν και ήρχισαν να ανασπώσιν αστάχυα και να τρώγωσιν.
Cawh Jesu taw Sabath nyn awh lo awhkawng cet hy. A hubatkhqi ing amik phoen cawi nawh caangvui ce dy unawh ai uhy.
2 Οι δε Φαρισαίοι ιδόντες είπον προς αυτόν· Ιδού, οι μαθηταί σου πράττουσιν ό, τι δεν συγχωρείται να πράττηται το σάββατον.
Farasikhqi ing ami huh awh, a venawh “Toek lah, Sabath nyn awh sai aham amak ciim ce na hubatkhqi ing sai uhy,” tina uhy.
3 Ο δε είπε προς αυτούς· Δεν ανεγνώσατε τι έπραξεν ο Δαβίδ ότε επείνασεν αυτός και οι μετ' αυτού;
Cehlai, a mingmih a venawh, “David ing a pyikhqi mi amik phoen a cawih awhkaw ik-oeih ami sai ce namik noet khawi nu?
4 πως εισήλθεν εις τον οίκον του Θεού και έφαγε τους άρτους της προθέσεως, τους οποίους δεν ήτο συγκεχωρημένον εις αυτόν να φάγη, ούτε εις τους μετ' αυτού, ειμή εις τους ιερείς μόνους;
Anih ing Khawsa ipkhui na lut nawh, khawsoeihkhqi doeng ing ami ai khawi phaihpi ce, amah ingkaw a pyikhqi ing a mami ai hly kawi phaihpi ami ai ce?
5 Η δεν ανεγνώσατε εν τω νόμω ότι εν τοις σάββασιν οι ιερείς βεβηλόνουσι το σάββατον εν τω ιερώ και είναι αθώοι;
Sabath nyn awh tempul khuiawh khawsoeihkhqi ing Sabath am zeih hlai uhy, coet akap kaana ami awm ce, anaa cabu khuiawh am nami noet khawi nawh nu?
6 Σας λέγω δε ότι εδώ είναι μεγαλήτερος του ιερού.
Ka nik kqawn peek khqi bawkim anglakawh ak bau khqoet ce vawh awm hy.
7 Εάν όμως εγνωρίζετε τι είναι Έλεον θέλω και ουχί θυσίαν, δεν ηθέλετε καταδικάσει τους αθώους.
Bulnaak anglakawh qeennaak ni ka ngaih,' ti ak awi ve naming zaaksim mantaw, ak awm moel moel ak thlang ce am thawlh sak hlai voei uk ti.
8 Διότι ο Υιός του ανθρώπου είναι κύριος και του σαββάτου.
Kawtih thlanghqing Capa taw Sabath Bawi na awm hy,” tinak khqi hy.
9 Και μεταβάς εκείθεν ήλθεν εις την συναγωγήν αυτών.
Ce a hyn ce cehta nawh, a mingmih a Sinakawk khuina ce cet hy,
10 Και ιδού, ήτο άνθρωπος έχων την χείρα ξηράν· και ηρώτησαν αυτόν λέγοντες· Συγχωρείται τάχα να θεραπεύη τις εν τω σαββάτω; διά να κατηγορήσωσιν αυτόν.
cawh kut ak kheem thlang pynoet ce ana awm hy. Jesu ce thawlh amik puk thainaak aham, “Sabath nyn awh thlak tlo qoei sak ve ak caih nu?” tinawh doet uhy.
11 Ο δε είπε προς αυτούς· Τις άνθρωπος από σας θέλει είσθαι, όστις έχων πρόβατον εν, εάν τούτο πέση εν τω σαββάτω εις λάκκον, δεν θέλει πιάσει και σηκώσει αυτό;
A mingmih venawh, “Nangmih ak khuiawh thlang pynoet ing tuu pynoet ta mai lah seh, cawhkaw a tuu ce Sabath nyn awh lawkkhqawng na ang tlaak mantaw am na mik dawk hly aw?
12 πόσον λοιπόν διαφέρει άνθρωπος προβάτου; ώστε συγχωρείται εν τω σαββάτω να αγαθοποιή τις.
Cawhtaw thlanghqing ve tuu anglakawh izah nu a phu a awm khqoet! Cedawngawh Sabath nyn awh ik-oeih leek sai ve thym hy,” tina hy.
13 Τότε λέγει προς τον άνθρωπον· Έκτεινον την χείρα σου· και εξέτεινε, και αποκατεστάθη υγιής ως η άλλη.
Cawhkaw thlang venawh, “Na baan ce zyng lah,” tina hy. Anih ing a baan ce a zyng awh a kut ce akut langben amyihna leek pahoei hy.
14 Οι δε Φαρισαίοι εξελθόντες συνεβουλεύθησαν κατ' αυτού, διά να απολέσωσιν αυτόν.
Cehlai Farasikhqi taw cawn unawh ikawmyihna nu amah ve ni him naak thai lah voei, tinawh doet qu uhy.
15 Αλλ' ο Ιησούς νοήσας ανεχώρησεν εκείθεν· και ηκολούθησαν αυτόν όχλοι πολλοί, και εθεράπευσεν αυτούς πάντας.
Jesu ing ce ce a sim dym a dawngawh, ce a hyn ce cehta hy. Thlang kqeng khawzah ing ahu awh bat uhy, anih ing cekkhqi a tlawhnaakkhqi boeih ce qoei sak hy,
16 Και παρήγγειλεν εις αυτούς αυστηρώς διά να μη φανερώσωσιν αυτόν,
anih a u nu tice a mamik kqawnnaak aham yn khqi hy.
17 διά να πληρωθή το ρηθέν διά Ησαΐου του προφήτου, λέγοντος·
Tawngha Isaiah ing anak kqawn awi ce a cupnaak thai aham vemyihna awm hy:
18 Ιδού, ο δούλός μου, τον οποίον εξέλεξα, ο αγαπητός μου, εις τον οποίον η ψυχή μου ευηρεστήθη· θέλω θέσει το Πνεύμα μου επ' αυτόν, και θέλει εξαγγείλει κρίσιν εις τα έθνη·
Ve ve ka tyihzoeih thlak tyh, lungna nawh ka ym soeih ni; kang Myihla ce ak khan awh ta kawng nyngsaw, anih ing thymnaak ram tawm awh kqawn kaw.
19 δεν θέλει αντιλογήσει ουδέ κραυγάσει, ουδέ θέλει ακούσει τις την φωνήν αυτού εν ταις πλατείαις.
Anih taw am tlaai kawmsaw khy awm am khy kaw; lam awh anih ak awi ce u ingawm am za kaw.
20 Κάλαμον συντετριμμένον δεν θέλει θλάσει και λινάριον καπνίζον δεν θέλει σβέσει, εωσού εκφέρη εις νίκην την κρίσιν·
Anih ing thymnaak ing a noeng hlandy, paipoeng akawng ak pleep ce ap kqai poet kawmsaw, thut awhkaw maikhu awm am thi zip kaw.
21 Και εν τω ονόματι αυτού θέλουσιν ελπίσει τα έθνη.
Ang ming awh qam tawm thlang ing ngaih-unaak ta kawm uh, a ti ceni.
22 Τότε εφέρθη προς αυτόν δαιμονιζόμενος τυφλός και κωφός, και εθεράπευσεν αυτόν, ώστε ο τυφλός και κωφός και ελάλει και έβλεπε.
Cawh ak kawk khuiawh qaai be nawh mik ak hyp awi awm ak myh thlang pynoet ce, a venawh law pyi uhy, Jesu ing anih ce qoei sak nawh awi awm a pau thai pahoei coengawh amik awm dang pe pahoei hy.
23 Και εξεπλήττοντο πάντες οι όχλοι και έλεγον· Μήπως είναι ούτος ο υιός του Δαβίδ;
Cawhkaw ak awm thlang kqeng ce a ming ngaih kyi nawh, “Ve ak thlang ve David a capa hy voei nu?” ti uhy.
24 Οι δε Φαρισαίοι ακούσαντες είπον· Ούτος δεν εκβάλλει τα δαιμόνια ειμή διά του Βεελζεβούλ, του άρχοντος των δαιμονίων.
Cehlai Farasikhqi ing ce ak awi a ming zaak awh, “Ve ak thlang ing ve qaai boei Belzabub ak caming ni qaaikhqi a hqek,” tina uhy.
25 Νοήσας δε ο Ιησούς τους διαλογισμούς αυτών, είπε προς αυτούς· Πάσα βασιλεία διαιρεθείσα καθ' εαυτής ερημούται, και πάσα πόλις ή οικία διαιρεθείσα καθ' εαυτής δεν θέλει σταθή.
A mingmih ak kawpoek ce Jesu ing sim nawh a mingmih a venawh, “Kawmih a qam awm ak khuiawh a ming phekbo qu awhtaw am dyi thai hy.
26 Και αν ο Σατανάς τον Σατανάν εκβάλλη, διηρέθη καθ' εαυτού· πως λοιπόν θέλει σταθή η βασιλεία αυτού;
Setan ing Setan ce a hqek mantaw, amah ingkaw amah qaal qu nawn kawm nih saw ikawpna a qam ang dyih thai kaw?
27 Και αν εγώ διά του Βεελζεβούλ εκβάλλω τα δαιμόνια, οι υιοί σας διά τίνος εκβάλλουσι; διά τούτο αυτοί θέλουσιν είσθαι κριταί σας.
Kai ing Belzabub ak caming qaaikhqi ka hqek awhtaw, namik thlangkhqi ing u ak caming nu qaaikhqi ami hqek lawt?
28 Αλλ' εάν εγώ διά Πνεύματος Θεού εκβάλλω τα δαιμόνια, άρα έφθασεν εις εσάς η βασιλεία του Θεού.
Kai ing Khawsa Myihla ing qaaikhqi ce ka hqek awhtaw Khawsa qam taw nangmih ak khan awh pha hawh hy.
29 Η πως δύναταί τις να εισέλθη εις την οικίαν του δυνατού και να διαρπάση τα σκεύη αυτού, εάν πρώτον δεν δέση τον δυνατόν; και τότε θέλει διαρπάσει την οικίαν αυτού.
Ikawmyihna thlang ing ip takung thak awm soeih ce a pin hlan awh a im ce muk penawh a ik-oeihkhqi ce a lawh naak peek thai kaw? A pin coengawh man a im ce a muk peek thai kaw.
30 Όστις δεν είναι μετ' εμού είναι κατ' εμού, και όστις δεν συνάγει μετ' εμού σκορπίζει.
Kai ama nik bawng taw kai anik qaalnaak thlang na awm nawh, kai ama nik cawipyi taw ak thehkung na awm hy.
31 Διά τούτο σας λέγω, Πάσα αμαρτία και βλασφημία θέλει συγχωρηθή εις τους ανθρώπους, η κατά του Πνεύματος όμως βλασφημία δεν θέλει συγχωρηθή εις τους ανθρώπους·
Cedawngawh ka nik kqawn peek khqi, thawlhnaak soepkep ingkaw Khawsa ak kqawnseet thlangkhqik khan awh qeenkhaw ngainaak awm kaw, cehlai Ciim Myihla ak kqawnseet thlang ak khan awh qeenkhaw ngainaak am awm kaw.
32 και όστις είπη λόγον κατά του Υιού του ανθρώπου, θέλει συγχωρηθή εις αυτόν· όστις όμως είπη κατά του Πνεύματος του Αγίου, δεν θέλει συγχωρηθή εις αυτόν ούτε εν τούτω τω αιώνι ούτε εν τω μέλλοντι. (aiōn g165)
U awm thlanghqing Capa ak kqawnseet taw qeenkhaw ngai na awm hlai moe, Ciim Myihla ak kqawnseet taw tuh awm, ak law hly kawi a tym awh awm qeenkhaw ngainaak am awm kaw. (aiōn g165)
33 Η κάμετε το δένδρον καλόν, και τον καρπόν αυτού καλόν, ή κάμετε το δένδρον σαπρόν, και τον καρπόν αυτού σαπρόν· διότι εκ του καρπού γνωρίζεται το δένδρον.
”Thing ak leek awhkawng thaih leek qah nawh, thing ak che awhkawng thaih che qah lawt hy, ak thaih awhkawng thing ce sim uhy.
34 Γεννήματα εχιδνών, πως δύνασθε να λαλήτε καλά όντες πονηροί; διότι εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα.
Nangmih khqui a cadilkhqi, nangmih thlak chekhqi ing ikawmyihna ik-oeih leek namik kqawnnaak qoe kaw? Kawlung ak khui awhkaw ak awm ik-oeih ceni nim kha ingawm ak kqawn.
35 Ο καλός άνθρωπος εκ του καλού θησαυρού της καρδίας εκβάλλει τα καλά, και ο πονηρός άνθρωπος εκ του πονηρού θησαυρού εκβάλλει πονηρά.
Thlak leek ing a ik-oeih leek ak khui awhkawng a ik-oeih leek ce hawlaw nawh, thlak che ing a ik-oeih che ak khui awhkawng ik-oeih amak leek ce hawlaw lawt hy.
36 Σας λέγω δε ότι διά πάντα λόγον αργόν, τον οποίον ήθελον λαλήσει οι άνθρωποι, θέλουσιν αποδώσει λόγον δι' αυτόν εν ημέρα κρίσεως.
Cehlai ka nik kqawn peek khqi, thlangkhqi ing awi ak poek ceet kaana amik kqawnnaak awh ce awidengnaak nyn awh kqawn caih sak tlaih na awm kaw.
37 Διότι εκ των λόγων σου θέλεις δικαιωθή, και εκ των λόγων σου θέλεις καταδικασθή.
Nak awi ak caming cang kawm tiksaw nak awi ak caming dawk kawp ti,” tinak khqi hy.
38 Τότε απεκρίθησάν τινές των γραμματέων και Φαρισαίων, λέγοντες· Διδάσκαλε, θέλομεν να ίδωμεν σημείον από σου.
Cekcoengawh Farasikhqi ingkaw anaa awi ak qeekungkhqi ing a venawh, “Cawngpyikung, nang ak kawpoek kyi ik-oeih sai huh aham,” tina uhy.
39 Εκείνος δε αποκριθείς είπε προς αυτούς· Γενεά πονηρά και μοιχαλίς σημείον ζητεί, και σημείον δεν θέλει δοθή εις αυτήν ειμή το σημείον Ιωνά του προφήτου.
Cehlai a mingmih a venawh, “Thlak leek am ingkaw samphaih cadilkhqi ingtaw kawpoek kyi hatnaakkhqi ce thoeh uhy! Tawngha Jonah ak kawpoek kyi hatnaak am taw ak chang hatnaak peek na am awm kaw.
40 Διότι ως ο Ιωνάς ήτο εν τη κοιλία του κήτους τρεις ημέρας και τρεις νύκτας, ούτω θέλει είσθαι ο Υιός του ανθρώπου εν τη καρδία της γης τρεις ημέρας και τρεις νύκτας.
Kawtih Jonah taw ngak bau ak phoen khuiawh hyp thym ingkaw than thum awm hy, cemih lawtna thlanghqing Capa awm dek khuiawh awm lawt kaw.
41 Άνδρες Νινευίται θέλουσιν αναστηθή εν τη κρίσει μετά της γενεάς ταύτης και θέλουσι κατακρίνει αυτήν, διότι μετενόησαν εις το κήρυγμα του Ιωνά, και ιδού, πλειότερον του Ιωνά είναι εδώ.
Nenivi khaw awhkaw thlangkhqi ce vawhkaw cadilkhqi mi awidengnaak khawnyn awh dyi haih kawm usaw cekkhqi ing dawk sak kawm uh; kawtih cekkhqi taw Jonah ak awih kqawnnaak awh zut uhy, ngai lah uh, Jonah anglakawh ak bau khqoet ce vawh awm hy.
42 Η βασίλισσα του νότου θέλει σηκωθή εν τη κρίσει μετά της γενεάς ταύτης και θέλει κατακρίνει αυτήν, διότι ήλθεν εκ των περάτων της γης διά να ακούση την σοφίαν του Σολομώντος, και ιδού, πλειότερον του Σολομώντος είναι εδώ.
Khan ben nakaw Sangpahrang nu ce ve canukhqi mi awidengnaak nyn awh dyi haih kawm usaw anih ing vekkhqi ve dawk sak khqi kaw; kawtih anih taw Solomon a cyihnaak awi ak ngai na khawmdek a dytnaak nakawng law hy; ngai lah uh, Solomon anglakawh ak bau khqoet ce vawh awm hy.
43 Όταν δε το ακάθαρτον πνεύμα εξέλθη από του ανθρώπου, διέρχεται δι' ανύδρων τόπων και ζητεί ανάπαυσιν και δεν ευρίσκει.
“Thlang ak kawk khui awhkawng qaih che ce ak cawn coengawh, tui ama awmnaak hunkhqi na cet nawh dymnaak ce sui hy, cehlai am hu hy.
44 Τότε λέγει· Ας επιστρέψω εις τον οίκόν μου, όθεν εξήλθον· και ελθόν ευρίσκει αυτόν κενόν, σεσαρωμένον και εστολισμένον.
Cedawngawh vemyihna tihy, 'ka cehtaak im na hlat tlaih vang nyng,' ti hy. Ang hlat tlaih awh im ak caihping ak hoeng ce hu hy.
45 Τότε υπάγει και παραλαμβάνει μεθ' εαυτού επτά άλλα πνεύματα πονηρότερα εαυτού, και εισελθόντα κατοικούσιν εκεί, και γίνονται τα έσχατα του ανθρώπου εκείνου χειρότερα των πρώτων. Ούτω θέλει είσθαι και εις την γενεάν ταύτην την πονηράν.
Amah anglakawh ak che khqoet qaaikhqi ce kun pyi nawh, cawh awm uhy. Cawhtaw ce ak thlang ce ak cyk awh kawng lak awh nauh khqoet hy. Cemyihna vawhkaw thlak che cadilkhqi venawh awm lawt kaw,” tinak khqi hy.
46 Ενώ δε αυτός ελάλει έτι προς τους όχλους, ιδού, η μήτηρ και οι αδελφοί αυτού ίσταντο έξω, ζητούντες να λαλήσωσι προς αυτόν.
Jesu ing thlang kqeng a venawh awi ak kqawn huiawh a nu ingkaw a koeinaakhqi ce a venawh awi kqawn aham a leng na dyi uhy.
47 Είπε δε τις προς αυτόν· Ιδού, η μήτηρ σου και οι αδελφοί σου ίστανται έξω, ζητούντες να λαλήσωσι προς σε.
Thlang pynoet ing a venawh, “Na nu ingkaw na koeinaakhqi ing na venawh awi kqawn aham a leng na dyi uhy,” tina hy.
48 Ο δε αποκριθείς προς τον ειπόντα τούτο προς αυτόν είπε· Τις είναι η μήτηρ μου και τίνες είναι οι αδελφοί μου;
Cehlai awi ak kqawn peekkung a venawh, “Ka nu ingkaw ka koeinaakhqi ce ukhqi nu? tina hy.
49 Και εκτείνας την χείρα αυτού προς τους μαθητάς αυτού είπεν· Ιδού η μήτηρ μου και οι αδελφοί μου.
A hubatkhqi ce a kut ing khi nawh, “Vekkhqi ve ka nu ingkaw ka koeinaakhqi hawh ni!
50 Διότι όστις κάμη το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς, αυτός μου είναι αδελφός και αδελφή και μήτηρ.
U awm khawk khan awhkaw ka Pa ak kawngaih ak sai boeih taw ka koeinaakhqi ingkaw ka nu na awm hy,” tina hy.

< Κατα Ματθαιον 12 >