< Προς Κορινθιους Β΄ 9 >
1 περι μεν γαρ της διακονιας της εις τους αγιους περισσον μοι εστιν το γραφειν υμιν
For concerning the ministering to the saints, it is superfluous for me to write to you.
2 οιδα γαρ την προθυμιαν υμων ην υπερ υμων καυχωμαι μακεδοσιν οτι αχαια παρεσκευασται απο περυσι και ο εξ υμων ζηλος ηρεθισεν τους πλειονας
For I know your readiness of mind, of which I boast in behalf of you to the Macedonians, that Achaia was prepared a year ago; and your zeal stirred up the greater part of them.
3 επεμψα δε τους αδελφους ινα μη το καυχημα ημων το υπερ υμων κενωθη εν τω μερει τουτω ινα καθως ελεγον παρεσκευασμενοι ητε
But I sent the brethren, that our boasting of you should not prove unfounded in this respect; that, as I said, ye may be prepared;
4 μηπως εαν ελθωσιν συν εμοι μακεδονες και ευρωσιν υμας απαρασκευαστους καταισχυνθωμεν ημεις ινα μη λεγωμεν υμεις εν τη υποστασει ταυτη της καυχησεως
lest, should the Macedonians come with me, and find you unprepared, we (not to say ye) should be put to shame in respect to this confidence.
5 αναγκαιον ουν ηγησαμην παρακαλεσαι τους αδελφους ινα προελθωσιν εις υμας και προκαταρτισωσιν την προκατηγγελμενην ευλογιαν υμων ταυτην ετοιμην ειναι ουτως ως ευλογιαν και μη ως πλεονεξιαν
I thought it necessary therefore to exhort the brethren to go before to you, and make up beforehand your bounty, which was already announced, that the same might be ready, as a matter of bounty, and not of covetousness.
6 τουτο δε ο σπειρων φειδομενως φειδομενως και θερισει και ο σπειρων επ ευλογιαις επ ευλογιαις και θερισει
But this there is to say: He that soweth sparingly, shall reap also sparingly; and he that soweth bountifully, shall reap also bountifully.
7 εκαστος καθως προαιρειται τη καρδια μη εκ λυπης η εξ αναγκης ιλαρον γαρ δοτην αγαπα ο θεος
Each one, as he purposeth in his heart, so let him give; not grudgingly, or of necessity; for God loveth a cheerful giver.
8 δυνατος δε ο θεος πασαν χαριν περισσευσαι εις υμας ινα εν παντι παντοτε πασαν αυταρκειαν εχοντες περισσευητε εις παν εργον αγαθον
And God is able to make every blessing abound toward you, that ye, always having all sufficiency in everything, may abound to every good work;
9 καθως γεγραπται εσκορπισεν εδωκεν τοις πενησιν η δικαιοσυνη αυτου μενει εις τον αιωνα (aiōn )
as it is written: “He dispersed abroad, he gave to the poor; his righteousness remaineth for ever.” (aiōn )
10 ο δε επιχορηγων σπερμα τω σπειροντι και αρτον εις βρωσιν χορηγησαι και πληθυναι τον σπορον υμων και αυξησαι τα γενηματα της δικαιοσυνης υμων
Now, he that ministereth seed to the sower, and bread for food, will supply and multiply your seed sown, and increase the fruits of your righteousness;
11 εν παντι πλουτιζομενοι εις πασαν απλοτητα ητις κατεργαζεται δι ημων ευχαριστιαν τω θεω
while ye are enriched in everything to all liberality, which worketh out through us thanksgiving to God;
12 οτι η διακονια της λειτουργιας ταυτης ου μονον εστιν προσαναπληρουσα τα υστερηματα των αγιων αλλα και περισσευουσα δια πολλων ευχαριστιων τω θεω
for the ministration of this service not only supplieth the wants of the saints, but also overfloweth through many thanksgivings to God;
13 δια της δοκιμης της διακονιας ταυτης δοξαζοντες τον θεον επι τη υποταγη της ομολογιας υμων εις το ευαγγελιον του χριστου και απλοτητι της κοινωνιας εις αυτους και εις παντας
while by the proof afforded by this ministration they glorify God for your obedience to your profession in regard to the gospel of Christ, and for the liberality of your contribution in regard to them and in regard to all;
14 και αυτων δεησει υπερ υμων επιποθουντων υμας δια την υπερβαλλουσαν χαριν του θεου εφ υμιν
while with supplication for you they long after you on account of the exceeding grace of God to you.
15 χαρις δε τω θεω επι τη ανεκδιηγητω αυτου δωρεα
Thanks be to God for his unspeakable gift.