< Κατα Ματθαιον 28 >

1 οψε δε σαββατων τη επιφωσκουση εις μιαν σαββατων ηλθεν μαρια η μαγδαληνη και η αλλη μαρια θεωρησαι τον ταφον
തതഃ പരം വിശ്രാമവാരസ്യ ശേഷേ സപ്താഹപ്രഥമദിനസ്യ പ്രഭോതേ ജാതേ മഗ്ദലീനീ മരിയമ് അന്യമരിയമ് ച ശ്മശാനം ദ്രഷ്ടുമാഗതാ|
2 και ιδου σεισμος εγενετο μεγας αγγελος γαρ κυριου καταβας εξ ουρανου προσελθων απεκυλισεν τον λιθον απο της θυρας και εκαθητο επανω αυτου
തദാ മഹാൻ ഭൂകമ്പോഽഭവത്; പരമേശ്വരീയദൂതഃ സ്വർഗാദവരുഹ്യ ശ്മശാനദ്വാരാത് പാഷാണമപസാര്യ്യ തദുപര്യ്യുപവിവേശ|
3 ην δε η ιδεα αυτου ως αστραπη και το ενδυμα αυτου λευκον ωσει χιων
തദ്വദനം വിദ്യുദ്വത് തേജോമയം വസനം ഹിമശുഭ്രഞ്ച|
4 απο δε του φοβου αυτου εσεισθησαν οι τηρουντες και εγενοντο ωσει νεκροι
തദാനീം രക്ഷിണസ്തദ്ഭയാത് കമ്പിതാ മൃതവദ് ബഭൂവഃ|
5 αποκριθεις δε ο αγγελος ειπεν ταις γυναιξιν μη φοβεισθε υμεις οιδα γαρ οτι ιησουν τον εσταυρωμενον ζητειτε
സ ദൂതോ യോഷിതോ ജഗാദ, യൂയം മാ ഭൈഷ്ട, ക്രുശഹതയീശും മൃഗയധ്വേ തദഹം വേദ്മി|
6 ουκ εστιν ωδε ηγερθη γαρ καθως ειπεν δευτε ιδετε τον τοπον οπου εκειτο ο κυριος
സോഽത്ര നാസ്തി, യഥാവദത് തഥോത്ഥിതവാൻ; ഏതത് പ്രഭോഃ ശയനസ്ഥാനം പശ്യത|
7 και ταχυ πορευθεισαι ειπατε τοις μαθηταις αυτου οτι ηγερθη απο των νεκρων και ιδου προαγει υμας εις την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθε ιδου ειπον υμιν
തൂർണം ഗത്വാ തച്ഛിഷ്യാൻ ഇതി വദത, സ ശ്മശാനാദ് ഉദതിഷ്ഠത്, യുഷ്മാകമഗ്രേ ഗാലീലം യാസ്യതി യൂയം തത്ര തം വീക്ഷിഷ്യധ്വേ, പശ്യതാഹം വാർത്താമിമാം യുഷ്മാനവാദിഷം|
8 και εξελθουσαι ταχυ απο του μνημειου μετα φοβου και χαρας μεγαλης εδραμον απαγγειλαι τοις μαθηταις αυτου
തതസ്താ ഭയാത് മഹാനന്ദാഞ്ച ശ്മശാനാത് തൂർണം ബഹിർഭൂയ തച്ഛിഷ്യാൻ വാർത്താം വക്തും ധാവിതവത്യഃ| കിന്തു ശിഷ്യാൻ വാർത്താം വക്തും യാന്തി, തദാ യീശു ർദർശനം ദത്ത്വാ താ ജഗാദ,
9 [ ως δε επορευοντο απαγγειλαι τοις μαθηταις αυτου ] και ιδου ιησους απηντησεν αυταις λεγων χαιρετε αι δε προσελθουσαι εκρατησαν αυτου τους ποδας και προσεκυνησαν αυτω
യുഷ്മാകം കല്യാണം ഭൂയാത്, തതസ്താ ആഗത്യ തത്പാദയോഃ പതിത്വാ പ്രണേമുഃ|
10 τοτε λεγει αυταις ο ιησους μη φοβεισθε υπαγετε απαγγειλατε τοις αδελφοις μου ινα απελθωσιν εις την γαλιλαιαν κακει με οψονται
യീശുസ്താ അവാദീത്, മാ ബിഭീത, യൂയം ഗത്വാ മമ ഭ്രാതൃൻ ഗാലീലം യാതും വദത, തത്ര തേ മാം ദ്രക്ഷ്യന്തി|
11 πορευομενων δε αυτων ιδου τινες της κουστωδιας ελθοντες εις την πολιν απηγγειλαν τοις αρχιερευσιν απαντα τα γενομενα
സ്ത്രിയോ ഗച്ഛന്തി, തദാ രക്ഷിണാം കേചിത് പുരം ഗത്വാ യദ്യദ് ഘടിതം തത്സർവ്വം പ്രധാനയാജകാൻ ജ്ഞാപിതവന്തഃ|
12 και συναχθεντες μετα των πρεσβυτερων συμβουλιον τε λαβοντες αργυρια ικανα εδωκαν τοις στρατιωταις
തേ പ്രാചീനൈഃ സമം സംസദം കൃത്വാ മന്ത്രയന്തോ ബഹുമുദ്രാഃ സേനാഭ്യോ ദത്ത്വാവദൻ,
13 λεγοντες ειπατε οτι οι μαθηται αυτου νυκτος ελθοντες εκλεψαν αυτον ημων κοιμωμενων
അസ്മാസു നിദ്രിതേഷു തച്ഛിഷ്യാ യാമിന്യാമാഗത്യ തം ഹൃത്വാനയൻ, ഇതി യൂയം പ്രചാരയത|
14 και εαν ακουσθη τουτο επι του ηγεμονος ημεις πεισομεν αυτον και υμας αμεριμνους ποιησομεν
യദ്യേതദധിപതേഃ ശ്രോത്രഗോചരീഭവേത്, തർഹി തം ബോധയിത്വാ യുഷ്മാനവിഷ്യാമഃ|
15 οι δε λαβοντες τα αργυρια εποιησαν ως εδιδαχθησαν και διεφημισθη ο λογος ουτος παρα ιουδαιοις μεχρι της σημερον
തതസ്തേ മുദ്രാ ഗൃഹീത്വാ ശിക്ഷാനുരൂപം കർമ്മ ചക്രുഃ, യിഹൂദീയാനാം മധ്യേ തസ്യാദ്യാപി കിംവദന്തീ വിദ്യതേ|
16 οι δε ενδεκα μαθηται επορευθησαν εις την γαλιλαιαν εις το ορος ου εταξατο αυτοις ο ιησους
ഏകാദശ ശിഷ്യാ യീശുനിരൂപിതാഗാലീലസ്യാദ്രിം ഗത്വാ
17 και ιδοντες αυτον προσεκυνησαν αυτω οι δε εδιστασαν
തത്ര തം സംവീക്ഷ്യ പ്രണേമുഃ, കിന്തു കേചിത് സന്ദിഗ്ധവന്തഃ|
18 και προσελθων ο ιησους ελαλησεν αυτοις λεγων εδοθη μοι πασα εξουσια εν ουρανω και επι γης
യീശുസ്തേഷാം സമീപമാഗത്യ വ്യാഹൃതവാൻ, സ്വർഗമേദിന്യോഃ സർവ്വാധിപതിത്വഭാരോ മയ്യർപിത ആസ്തേ|
19 πορευθεντες μαθητευσατε παντα τα εθνη βαπτιζοντες αυτους εις το ονομα του πατρος και του υιου και του αγιου πνευματος
അതോ യൂയം പ്രയായ സർവ്വദേശീയാൻ ശിഷ്യാൻ കൃത്വാ പിതുഃ പുത്രസ്യ പവിത്രസ്യാത്മനശ്ച നാമ്നാ താനവഗാഹയത; അഹം യുഷ്മാൻ യദ്യദാദിശം തദപി പാലയിതും താനുപാദിശത|
20 διδασκοντες αυτους τηρειν παντα οσα ενετειλαμην υμιν και ιδου εγω μεθ υμων ειμι πασας τας ημερας εως της συντελειας του αιωνος αμην (aiōn g165)
പശ്യത, ജഗദന്തം യാവത് സദാഹം യുഷ്മാഭിഃ സാകം തിഷ്ഠാമി| ഇതി| (aiōn g165)

< Κατα Ματθαιον 28 >