Πραξεις 21
1 ως δε εγενετο αναχθηναι ημας αποσπασθεντας απ αυτων ευθυδρομησαντες ηλθομεν εις την κω τη δε εξης εις την ροδον κακειθεν εις παταρα
Après les avoir quittés et avoir mis à la voile, nous nous dirigeâmes droit vers Cos, puis le lendemain vers Rhodes, et de là vers Patara.
2 και ευροντες πλοιον διαπερων εις φοινικην επιβαντες ανηχθημεν
Ayant trouvé un navire qui faisait la traversée vers la Phénicie, nous y montâmes et fîmes voile.
3 αναφανεντες δε την κυπρον και καταλιποντες αυτην ευωνυμον επλεομεν εις συριαν και κατηχθημεν εις τυρον εκεισε γαρ ην το πλοιον αποφορτιζομενον τον γομον
Après avoir aperçu l'île de Chypre, que nous laissâmes sur notre gauche, nous fîmes voile vers la Syrie, et nous débarquâmes à Tyr, car le navire s'y trouvait pour décharger sa cargaison.
4 και ανευροντες [ τους ] μαθητας επεμειναμεν αυτου ημερας επτα οιτινες τω παυλω ελεγον δια του πνευματος μη αναβαινειν εις ιεροσολυμα
Ayant trouvé des disciples, nous restâmes là sept jours. Ceux-ci disaient à Paul, par l'Esprit, qu'il ne devait pas monter à Jérusalem.
5 οτε δε εγενετο ημας εξαρτισαι τας ημερας εξελθοντες επορευομεθα προπεμποντων ημας παντων συν γυναιξιν και τεκνοις εως εξω της πολεως και θεντες τα γονατα επι τον αιγιαλον προσηυξαμεθα
Lorsque ces jours furent écoulés, nous partîmes et nous nous mîmes en route. Tous, avec femmes et enfants, nous accompagnèrent jusqu'à ce que nous fussions sortis de la ville. Agenouillés sur la plage, nous avons prié.
6 και ασπασαμενοι αλληλους επεβημεν εις το πλοιον εκεινοι δε υπεστρεψαν εις τα ιδια
Après nous être dit au revoir, nous sommes montés à bord du navire, et ils sont retournés chez eux.
7 ημεις δε τον πλουν διανυσαντες απο τυρου κατηντησαμεν εις πτολεμαιδα και ασπασαμενοι τους αδελφους εμειναμεν ημεραν μιαν παρ αυτοις
Lorsque nous eûmes terminé le voyage de Tyr, nous arrivâmes à Ptolémaïs. Nous saluâmes les frères et restâmes avec eux un jour.
8 τη δε επαυριον εξελθοντες ηλθομεν εις καισαρειαν και εισελθοντες εις τον οικον φιλιππου του ευαγγελιστου οντος εκ των επτα εμειναμεν παρ αυτω
Le lendemain, nous qui étions les compagnons de Paul, nous partîmes et arrivâmes à Césarée. Nous entrâmes dans la maison de Philippe l'évangéliste, qui était l'un des sept, et nous restâmes avec lui.
9 τουτω δε ησαν θυγατερες παρθενοι τεσσαρες προφητευουσαι
Or, cet homme avait quatre filles vierges qui prophétisaient.
10 επιμενοντων δε ημων ημερας πλειους κατηλθεν τις απο της ιουδαιας προφητης ονοματι αγαβος
Comme nous étions là depuis quelques jours, un prophète nommé Agabus descendit de Judée.
11 και ελθων προς ημας και αρας την ζωνην του παυλου δησας τε αυτου τους ποδας και τας χειρας ειπεν ταδε λεγει το πνευμα το αγιον τον ανδρα ου εστιν η ζωνη αυτη ουτως δησουσιν εις ιερουσαλημ οι ιουδαιοι και παραδωσουσιν εις χειρας εθνων
S'approchant de nous et prenant la ceinture de Paul, il se lia les pieds et les mains, et dit: « Le Saint-Esprit dit: Les Juifs de Jérusalem lieront l'homme à qui appartient cette ceinture, et le livreront entre les mains des païens. »
12 ως δε ηκουσαμεν ταυτα παρεκαλουμεν ημεις τε και οι εντοπιοι του μη αναβαινειν αυτον εις ιερουσαλημ
Lorsque nous entendîmes ces choses, nous le suppliâmes, ainsi que les habitants de ce lieu, de ne pas monter à Jérusalem.
13 απεκριθη τε ο παυλος τι ποιειτε κλαιοντες και συνθρυπτοντες μου την καρδιαν εγω γαρ ου μονον δεθηναι αλλα και αποθανειν εις ιερουσαλημ ετοιμως εχω υπερ του ονοματος του κυριου ιησου
Paul répondit: « Que faites-vous, vous pleurez et me brisez le cœur? Car je suis prêt non seulement à être lié, mais encore à mourir à Jérusalem pour le nom du Seigneur Jésus. »
14 μη πειθομενου δε αυτου ησυχασαμεν ειποντες το θελημα του κυριου γινεσθω
Comme il ne voulait pas se laisser convaincre, nous avons cessé de dire: « Que la volonté du Seigneur soit faite. »
15 μετα δε τας ημερας ταυτας επισκευασαμενοι ανεβαινομεν εις ιερουσαλημ
Après ces jours-là, nous prîmes nos bagages et montâmes à Jérusalem.
16 συνηλθον δε και των μαθητων απο καισαρειας συν ημιν αγοντες παρ ω ξενισθωμεν μνασωνι τινι κυπριω αρχαιω μαθητη
Quelques-uns des disciples de Césarée nous accompagnèrent, ainsi qu'un certain Mnason, de Chypre, disciple de la première heure, chez qui nous devions loger.
17 γενομενων δε ημων εις ιεροσολυμα ασμενως εδεξαντο ημας οι αδελφοι
Lorsque nous fûmes arrivés à Jérusalem, les frères nous reçurent avec joie.
18 τη δε επιουση εισηει ο παυλος συν ημιν προς ιακωβον παντες τε παρεγενοντο οι πρεσβυτεροι
Le lendemain, Paul se rendit avec nous chez Jacques, et tous les anciens étaient présents.
19 και ασπασαμενος αυτους εξηγειτο καθ εν εκαστον ων εποιησεν ο θεος εν τοις εθνεσιν δια της διακονιας αυτου
Après les avoir salués, il raconta une à une les choses que Dieu avait opérées parmi les païens par son ministère.
20 οι δε ακουσαντες εδοξαζον τον κυριον ειπον τε αυτω θεωρεις αδελφε ποσαι μυριαδες εισιν ιουδαιων των πεπιστευκοτων και παντες ζηλωται του νομου υπαρχουσιν
Ceux-ci, après l'avoir entendu, glorifièrent Dieu. Ils lui dirent: « Tu vois, frère, qu'il y a parmi les Juifs des milliers de croyants, et tous sont zélés pour la loi.
21 κατηχηθησαν δε περι σου οτι αποστασιαν διδασκεις απο μωυσεως τους κατα τα εθνη παντας ιουδαιους λεγων μη περιτεμνειν αυτους τα τεκνα μηδε τοις εθεσιν περιπατειν
On a appris à ton sujet que tu enseignes à tous les Juifs qui sont parmi les païens à renoncer à Moïse, en leur disant de ne pas circoncire leurs enfants et de ne pas suivre les coutumes.
22 τι ουν εστιν παντως δει πληθος συνελθειν ακουσονται γαρ οτι εληλυθας
Que faire alors? L'assemblée doit certainement se réunir, car ils apprendront que tu es venu.
23 τουτο ουν ποιησον ο σοι λεγομεν εισιν ημιν ανδρες τεσσαρες ευχην εχοντες εφ εαυτων
Faites donc ce que nous vous disons. Nous avons quatre hommes qui ont fait un vœu.
24 τουτους παραλαβων αγνισθητι συν αυτοις και δαπανησον επ αυτοις ινα ξυρησωνται την κεφαλην και γνωσιν παντες οτι ων κατηχηνται περι σου ουδεν εστιν αλλα στοιχεις και αυτος τον νομον φυλασσων
Prends-les et purifie-toi avec eux, et paie pour eux leurs frais, afin qu'ils se rasent la tête. Tous sauront alors qu'il n'y a pas de vérité dans les choses qu'on leur a racontées à ton sujet, mais que toi aussi tu marches en observant la loi.
25 περι δε των πεπιστευκοτων εθνων ημεις επεστειλαμεν κριναντες μηδεν τοιουτον τηρειν αυτους ει μη φυλασσεσθαι αυτους το τε ειδωλοθυτον και το αιμα και πνικτον και πορνειαν
Mais pour ce qui est des païens qui ont cru, nous avons écrit notre décision qu'ils ne doivent rien observer de tel, si ce n'est qu'ils doivent se garder des aliments offerts aux idoles, du sang, des objets étranglés et de l'impudicité. »
26 τοτε ο παυλος παραλαβων τους ανδρας τη εχομενη ημερα συν αυτοις αγνισθεις εισηει εις το ιερον διαγγελλων την εκπληρωσιν των ημερων του αγνισμου εως ου προσηνεχθη υπερ ενος εκαστου αυτων η προσφορα
Alors Paul prit les hommes, se purifia le lendemain, et entra avec eux dans le temple, annonçant l'accomplissement des jours de purification, jusqu'à ce que l'offrande ait été présentée pour chacun d'eux.
27 ως δε εμελλον αι επτα ημεραι συντελεισθαι οι απο της ασιας ιουδαιοι θεασαμενοι αυτον εν τω ιερω συνεχεον παντα τον οχλον και επεβαλον τας χειρας επ αυτον
Lorsque les sept jours furent presque écoulés, les Juifs d'Asie, l'ayant vu dans le temple, soulevèrent toute la foule et lui imposèrent les mains,
28 κραζοντες ανδρες ισραηλιται βοηθειτε ουτος εστιν ο ανθρωπος ο κατα του λαου και του νομου και του τοπου τουτου παντας πανταχου διδασκων ετι τε και ελληνας εισηγαγεν εις το ιερον και κεκοινωκεν τον αγιον τοπον τουτον
en s'écriant: « Hommes d'Israël, au secours! Voici l'homme qui enseigne partout à tous les hommes contre le peuple, contre la loi et contre ce lieu. De plus, il a introduit des Grecs dans le temple et a souillé ce lieu saint! »
29 ησαν γαρ εωρακοτες τροφιμον τον εφεσιον εν τη πολει συν αυτω ον ενομιζον οτι εις το ιερον εισηγαγεν ο παυλος
Car ils avaient vu Trophime, l'Éphésien, avec lui dans la ville, et ils supposaient que Paul l'avait fait entrer dans le temple.
30 εκινηθη τε η πολις ολη και εγενετο συνδρομη του λαου και επιλαβομενοι του παυλου ειλκον αυτον εξω του ιερου και ευθεως εκλεισθησαν αι θυραι
Toute la ville était émue et le peuple accourait. Ils se saisirent de Paul et le traînèrent hors du temple. Aussitôt, les portes furent fermées.
31 ζητουντων δε αυτον αποκτειναι ανεβη φασις τω χιλιαρχω της σπειρης οτι ολη συγκεχυται ιερουσαλημ
Comme ils cherchaient à le tuer, la nouvelle monta au commandant du régiment que tout Jérusalem était en émoi.
32 ος εξαυτης παραλαβων στρατιωτας και εκατονταρχους κατεδραμεν επ αυτους οι δε ιδοντες τον χιλιαρχον και τους στρατιωτας επαυσαντο τυπτοντες τον παυλον
Aussitôt, il prit des soldats et des centurions et courut vers eux. Ceux-ci, voyant le tribun et les soldats, cessèrent de battre Paul.
33 εγγισας δε ο χιλιαρχος επελαβετο αυτου και εκελευσεν δεθηναι αλυσεσιν δυσιν και επυνθανετο τις [ αν ] ειη και τι εστιν πεποιηκως
Alors le tribun s'approcha, l'arrêta, ordonna de le lier avec deux chaînes, et demanda qui il était et ce qu'il avait fait.
34 αλλοι δε αλλο τι εβοων εν τω οχλω μη δυναμενος δε γνωναι το ασφαλες δια τον θορυβον εκελευσεν αγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην
Les uns criaient une chose et les autres une autre, parmi la foule. Comme il ne pouvait pas savoir la vérité à cause du bruit, il ordonna qu'on l'emmène dans les baraquements.
35 οτε δε εγενετο επι τους αναβαθμους συνεβη βασταζεσθαι αυτον υπο των στρατιωτων δια την βιαν του οχλου
Lorsqu'il arriva à l'escalier, il fut porté par les soldats, à cause de la violence de la foule;
36 ηκολουθει γαρ το πληθος του λαου κραζον αιρε αυτον
car la multitude du peuple le suivait en criant: « Lâchez-le! »
37 μελλων τε εισαγεσθαι εις την παρεμβολην ο παυλος λεγει τω χιλιαρχω ει εξεστιν μοι ειπειν τι προς σε ο δε εφη ελληνιστι γινωσκεις
Comme Paul était sur le point d'être conduit dans les baraquements, il demanda au commandant: « Puis-je te parler? » Il dit: « Connais-tu le grec?
38 ουκ αρα συ ει ο αιγυπτιος ο προ τουτων των ημερων αναστατωσας και εξαγαγων εις την ερημον τους τετρακισχιλιους ανδρας των σικαριων
N'es-tu donc pas l'Égyptien qui, avant ces jours, a excité à la sédition et conduit au désert les quatre mille hommes des Assassins? ".
39 ειπεν δε ο παυλος εγω ανθρωπος μεν ειμι ιουδαιος ταρσευς της κιλικιας ουκ ασημου πολεως πολιτης δεομαι δε σου επιτρεψον μοι λαλησαι προς τον λαον
Mais Paul dit: « Je suis un Juif de Tarse en Cilicie, citoyen d'une ville qui n'est pas insignifiante. Je vous en prie, permettez-moi de parler au peuple. »
40 επιτρεψαντος δε αυτου ο παυλος εστως επι των αναβαθμων κατεσεισεν τη χειρι τω λαω πολλης δε σιγης γενομενης προσεφωνησεν τη εβραιδι διαλεκτω λεγων
Après lui en avoir donné la permission, Paul, debout sur l'escalier, fit signe de la main au peuple. Comme il y avait un grand silence, il leur parla en langue hébraïque, en disant,
