< Psalm 130 >

1 Aus den Tiefen rufe ich zu Dir, Jehovah.
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.
2 Herr, höre auf meine Stimme, es mögen Deine Ohren aufmerken auf die Stimme meines Flehens.
خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!
3 Wenn Du, Jah, Missetaten behältst, wer wird, o Herr, bestehen?
ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟
4 Doch ist bei Dir Vergebung, daß man Dich fürchte.
اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.
5 Ich hoffe auf Jehovah, meine Seele hofft, und Seines Wortes warte ich.
من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.
6 Meine Seele ist auf den Herrn, mehr als die Hüter auf den Morgen.
آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.
7 Warte auf Jehovah, Israel; denn bei Jehovah ist Barmherzigkeit und mit Ihm viel Erlösung.
ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.
8 Und Er wird Israel lösen von allen seinen Missetaten.
خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.

< Psalm 130 >