Apostelgeschichte 10
1 Es war ein Mann zu Cäsarea, mit Namen Cornelius, ein Hauptmann von der sogenannten italischen Kohorte,
කෛසරියානගර ඉතාලියාඛ්‍යසෛන්‍යාන්තර්ගතඃ කර්ණීලියනාමා සේනාපතිරාසීත්
2 Fromm und gottesfürchtig mit seinem ganzen Hause, der dem Volke viele Wohltaten erwies und stets zu Gott betete.
ස සපරිවාරෝ භක්ත ඊශ්වරපරායණශ්චාසීත්; ලෝකේභ්‍යෝ බහූනි දානාදීනි දත්වා නිරන්තරම් ඊශ්වරේ ප්‍රාර්ථයාඤ්චක්‍රේ|
3 Dieser sah in einem Gesichte um die neunte Stunde des Tages offenbarlich einen Engel bei sich eintreten und zu ihm sprechen: Cornelius!
ඒකදා තෘතීයප්‍රහරවේලායාං ස දෘෂ්ටවාන් ඊශ්වරස්‍යෛකෝ දූතඃ සප්‍රකාශං තත්සමීපම් ආගත්‍ය කථිතවාන්, හේ කර්ණීලිය|
4 Er aber sah ihn an, erschrak und sprach: Was ist es Herr? Er sprach zu ihm: Deine Gebete und Almosen sind hinaufgekommen zum Gedächtnis vor Gott.
කින්තු ස තං දෘෂ්ට්වා භීතෝ(අ)කථයත්, හේ ප්‍රභෝ කිං? තදා තමවදත් තව ප්‍රාර්ථනා දානාදි ච සාක්‍ෂිස්වරූපං භූත්වේශ්වරස්‍ය ගෝචරමභවත්|
5 Und nun sende Männer nach Joppe und entbiete zu dir Simon, der zubenannt wird Petrus.
ඉදානීං යාඵෝනගරං ප්‍රති ලෝකාන් ප්‍රේෂ්‍ය සමුද්‍රතීරේ ශිමෝන්නාම්නශ්චර්ම්මකාරස්‍ය ගෘහේ ප්‍රවාසකාරී පිතරනාම්නා විඛ්‍යාතෝ යඃ ශිමෝන් තම් ආහ්වායය;
6 Welcher ist zur Herberge bei einem Gerber Simon, dessen Haus am Meere liegt. Der wird dir sagen, was du tun sollst.
තස්මාත් ත්වයා යද්‍යත් කර්ත්තව්‍යං තත්තත් ස වදිෂ්‍යති|
7 Als der Engel, der mit ihm redete, hinwegegegangen war, rief er zwei seiner Knechte und einen gottesfürchtigen Kriegsknecht, von denen, die ihm aufwarteten.
ඉත්‍යුපදිශ්‍ය දූතේ ප්‍රස්ථිතේ සති කර්ණීලියඃ ස්වගෘහස්ථානාං දාසානාං ද්වෞ ජනෞ නිත්‍යං ස්වසඞ්ගිනාං සෛන්‍යානාම් ඒකාං භක්තසේනාඤ්චාහූය
8 Und erzählte ihnen alles und entsandte sie gen Joppe.
සකලමේතං වෘත්තාන්තං විඥාප්‍ය යාඵෝනගරං තාන් ප්‍රාහිණෝත්|
9 Des anderen Tages, während sie auf dem Wege waren und der Stadt nahten, stieg Petrus hinauf auf den Söller, um zu beten, um die sechste Stunde.
පරස්මින් දිනේ තේ යාත්‍රාං කෘත්වා යදා නගරස්‍ය සමීප උපාතිෂ්ඨන්, තදා පිතරෝ ද්විතීයප්‍රහරවේලායාං ප්‍රාර්ථයිතුං ගෘහපෘෂ්ඨම් ආරෝහත්|
10 Da ward er hungrig und wollte etwas essen; während sie aber zurichteten, fiel er in eine Entzückung,
ඒතස්මින් සමයේ ක්‍ෂුධාර්ත්තඃ සන් කිඤ්චිද් භෝක්තුම් ඓච්ඡත් කින්තු තේෂාම් අන්නාසාදනසමයේ ස මූර්ච්ඡිතඃ සන්නපතත්|
11 Und sah den Himmel aufgetan, und ein Gefäß zu ihm herabsinken, wie ein großes Linnentuch, das an den vier Enden gebunden war und auf den Boden hernieder gelassen ward.
තතෝ මේඝද්වාරං මුක්තං චතුර්භිඃ කෝණෛ ර්ලම්බිතං බෘහද්වස්ත්‍රමිව කිඤ්චන භාජනම් ආකාශාත් පෘථිවීම් අවාරෝහතීති දෘෂ්ටවාන්|
12 Darin waren allerlei vierfüßige Tiere der Erde und Gewild und Kriechtiere und Vögel des Himmels.
තන්මධ්‍යේ නානප්‍රකාරා ග්‍රාම්‍යවන්‍යපශවඃ ඛේචරෝරෝගාමිප්‍රභෘතයෝ ජන්තවශ්චාසන්|
13 Und es geschah eine Stimme zu ihm: Stehe auf, Petrus, schlachte und iß.
අනන්තරං හේ පිතර උත්ථාය හත්වා භුංක්‍ෂ්ව තම්ප්‍රතීයං ගගණීයා වාණී ජාතා|
14 Petrus aber sprach: Nimmermehr, Herr! noch nie habe ich etwas Gemeines oder Unreines gegessen.
තදා පිතරඃ ප්‍රත්‍යවදත්, හේ ප්‍රභෝ ඊදෘශං මා භවතු, අහම් ඒතත් කාලං යාවත් නිෂිද්ධම් අශුචි වා ද්‍රව්‍යං කිඤ්චිදපි න භුක්තවාන්|
15 Und eine Stimme sprach zum andern Mal zu ihm: Was Gott hat rein gemacht, das achte du nicht für gemein.
තතඃ පුනරපි තාදෘශී විහයසීයා වාණී ජාතා යද් ඊශ්වරඃ ශුචි කෘතවාන් තත් ත්වං නිෂිද්ධං න ජානීහි|
16 Dies geschah zu drei Malen, und das Gefäß ward wieder gen Himmel emporgenommen.
ඉත්ථං ත්‍රිඃ සති තත් පාත්‍රං පුනරාකෘෂ්ටං ආකාශම් අගච්ඡත්|
17 Als aber Petrus bei sich selbst nachsann, was wohl das Gesichte, das er gesehen, zu bedeuten hätte, siehe, da fragten die, so von Cornelius abgesandt waren, nach dem Hause Simons und standen vor dem Tor.
තතඃ පරං යද් දර්ශනං ප්‍රාප්තවාන් තස්‍ය කෝ භාව ඉත්‍යත්‍ර පිතරෝ මනසා සන්දේග්ධි, ඒතස්මින් සමයේ කර්ණීලියස්‍ය තේ ප්‍රේෂිතා මනුෂ්‍යා ද්වාරස්‍ය සන්නිධාවුපස්ථාය,
18 Riefen und erkundigten sich, ob Simon, mit dem Zunamen Petrus, allda zur Herberge wäre.
ශිමෝනෝ ගෘහමන්විච්ඡන්තඃ සම්පෘඡ්‍යාහූය කථිතවන්තඃ පිතරනාම්නා විඛ්‍යාතෝ යඃ ශිමෝන් ස කිමත්‍ර ප්‍රවසති?
19 Als Petrus immer noch über das Gesichte nachdachte, sprach der Geist zu ihm: Siehe, drei Männer fragen nach dir.
යදා පිතරස්තද්දර්ශනස්‍ය භාවං මනසාන්දෝලයති තදාත්මා තමවදත්, පශ්‍ය ත්‍රයෝ ජනාස්ත්වාං මෘගයන්තේ|
20 So mache dich auf, steige hinab, und ziehe mit ihnen, und bedenke nicht lange, denn Ich habe sie gesandt.
ත්වම් උත්ථායාවරුහ්‍ය නිඃසන්දේහං තෛඃ සහ ගච්ඡ මයෛව තේ ප්‍රේෂිතාඃ|
21 Da stieg Petrus hinab zu den Männern, die Cornelius an ihn abgesendet hatte, und sprach: Siehe, ich bin es, nach dem ihr fraget; was ist die Sache, darum ihr hier seid?
තස්මාත් පිතරෝ(අ)වරුහ්‍ය කර්ණීලියප්‍රේරිතලෝකානාං නිකටමාගත්‍ය කථිතවාන් පශ්‍යත යූයං යං මෘගයධ්වේ ස ජනෝහං, යූයං කින්නිමිත්තම් ආගතාඃ?
22 Sie aber sprachen: Der Hauptmann Cornelius, ein gerechter und gottesfürchtiger Mann, der bei allem Volke der Juden ein gutes Zeugnis hat, ward von einem heiligen Engel angewiesen, dich in sein Haus rufen zu lassen, auf daß er Worte von dir höre.
තතස්තේ ප්‍රත්‍යවදන් කර්ණීලියනාමා ශුද්ධසත්ත්ව ඊශ්වරපරායණෝ යිහූදීයදේශස්ථානාං සර්ව්වේෂාං සන්නිධෞ සුඛ්‍යාත්‍යාපන්න ඒකඃ සේනාපති ර්නිජගෘහං ත්වාමාහූය නේතුං ත්වත්තඃ කථා ශ්‍රෝතුඤ්ච පවිත්‍රදූතේන සමාදිෂ්ටඃ|
23 Da rief er sie herein zu sich und bewirtete sie. Des andern Tages zog Petrus mit ihnen, und zwei der Brüder aus Joppe gingen mit ihm.
තදා පිතරස්තානභ්‍යන්තරං නීත්වා තේෂාමාතිථ්‍යං කෘතවාන්, පරේ(අ)හනි තෛඃ සාර්ද්ධං යාත්‍රාමකරෝත්, යාඵෝනිවාසිනාං භ්‍රාතෘණාං කියන්තෝ ජනාශ්ච තේන සහ ගතාඃ|
24 Am andern Tag kamen sie nach Cäsarea. Cornelius wartete auf sie und hatte seine Verwandten und vertrauten Freunde zusammengerufen.
පරස්මින් දිවසේ කෛසරියානගරමධ්‍යප්‍රවේශසමයේ කර්ණීලියෝ ඥාතිබන්ධූන් ආහූයානීය තාන් අපේක්‍ෂ්‍ය ස්ථිතඃ|
25 Als Petrus eintrat, kam ihm Cornelius entgegen, fiel ihm zu Füßen und betete ihn an.
පිතරේ ගෘහ උපස්ථිතේ කර්ණීලියස්තං සාක්‍ෂාත්කෘත්‍ය චරණයෝඃ පතිත්වා ප්‍රාණමත්|
26 Petrus aber richtete ihn auf und sprach: Stehe auf! auch ich bin ein Mensch.
පිතරස්තමුත්ථාප්‍ය කථිතවාන්, උත්තිෂ්ඨාහමපි මානුෂඃ|
27 Als er sich mit ihm besprochen hatte, trat er ein und fand ihrer viele versammelt.
තදා කර්ණීලියේන සාකම් ආලපන් ගෘහං ප්‍රාවිශත් තන්මධ්‍යේ ච බහුලෝකානාං සමාගමං දෘෂ්ට්වා තාන් අවදත්,
28 Er sprach zu ihnen: Ihr wisset, daß es einem jüdischen Manne nicht erlaubt ist, sich einem Fremden zuzugesellen und Gemeinschaft mit ihm zu haben; aber mir hat Gott gezeigt, daß ich keinen Menschen sollte gemein oder unrein heißen.
අන්‍යජාතීයලෝකෛඃ මහාලපනං වා තේෂාං ගෘහමධ්‍යේ ප්‍රවේශනං යිහූදීයානාං නිෂිද්ධම් අස්තීති යූයම් අවගච්ඡථ; කින්තු කමපි මානුෂම් අව්‍යවහාර‍්‍ය්‍යම් අශුචිං වා ඥාතුං මම නෝචිතම් ඉති පරමේශ්වරෝ මාං ඥාපිතවාන්|
29 Darum bin ich auch unweigerlich gekommen, als man mich beschied; ich frage nun, zu welchem Ende ihr mich beschieden habt?
ඉති හේතෝරාහ්වානශ්‍රවණමාත්‍රාත් කාඤ්චනාපත්තිම් අකෘත්වා යුෂ්මාකං සමීපම් ආගතෝස්මි; පෘච්ඡාමි යූයං කින්නිමිත්තං මාම් ආහූයත?
30 Da sprach Cornelius: Bis zu dieser Stunde sind es vier Tage, daß ich fastete; und um die neunte Stunde betete ich in meinem Hause, und siehe, da stand ein Mann vor mir in glänzendem Gewand,
තදා කර්ණීලියඃ කථිතවාන්, අද්‍ය චත්වාරි දිනානි ජාතානි ඒතාවද්වේලාං යාවද් අහම් අනාහාර ආසන් තතස්තෘතීයප්‍රහරේ සති ගෘහේ ප්‍රාර්ථනසමයේ තේජෝමයවස්ත්‍රභෘද් ඒකෝ ජනෝ මම සමක්‍ෂං තිෂ්ඨන් ඒතාං කථාම් අකථයත්,
31 Und sprach: Cornelius, dein Gebet ist erhört, und deiner Almosen ist gedacht worden vor Gott.
හේ කර්ණීලිය ත්වදීයා ප්‍රාර්ථනා ඊශ්වරස්‍ය කර්ණගෝචරීභූතා තව දානාදි ච සාක්‍ෂිස්වරූපං භූත්වා තස්‍ය දෘෂ්ටිගෝචරමභවත්|
32 So sende nun nach Joppe und laß rufen Simon, mit dem Zunamen Petrus. Dieser ist zur Herberge im Hause des Gerbers Simon am Meer; wenn dieser kommt, so wird er dich berichten.
අතෝ යාඵෝනගරං ප්‍රති ලෝකාන් ප්‍රහිත්‍ය තත්‍ර සමුද්‍රතීරේ ශිමෝන්නාම්නඃ කස්‍යචිච්චර්ම්මකාරස්‍ය ගෘහේ ප්‍රවාසකාරී පිතරනාම්නා විඛ්‍යාතෝ යඃ ශිමෝන් තමාහූයය; තතඃ ස ආගත්‍ය ත්වාම් උපදේක්‍ෂ්‍යති|
33 Da sandte ich von Stund an zu dir, und du hast wohlgetan, daß du gekommen bist; nun sind wir alle vor Gott hier gegenwärtig, zu hören alles, was dir von Gott ward aufgetragen.
ඉති කාරණාත් තත්ක්‍ෂණාත් තව නිකටේ ලෝකාන් ප්‍රේෂිතවාන්, ත්වමාගතවාන් ඉති භද්‍රං කෘතවාන්| ඊශ්වරෝ යාන්‍යාඛ්‍යානානි කථයිතුම් ආදිශත් තානි ශ්‍රෝතුං වයං සර්ව්වේ සාම්ප්‍රතම් ඊශ්වරස්‍ය සාක්‍ෂාද් උපස්ථිතාඃ ස්මඃ|
34 Da tat Petrus seinen Mund auf und sprach: In Wahrheit erfahre ich nun, daß Gott die Person nicht ansieht,
තදා පිතර ඉමාං කථාං කථයිතුම් ආරබ්ධවාන්, ඊශ්වරෝ මනුෂ්‍යාණාම් අපක්‍ෂපාතී සන්
35 Sondern unter allem Volk ein jeglicher, der Ihn fürchtet und recht tut, der ist Ihm wohlgefällig.
යස්‍ය කස්‍යචිද් දේශස්‍ය යෝ ලෝකාස්තස්මාද්භීත්වා සත්කර්ම්ම කරෝති ස තස්‍ය ග්‍රාහ්‍යෝ භවති, ඒතස්‍ය නිශ්චයම් උපලබ්ධවානහම්|
36 Das Wort nun, das Er den Söhnen Israels zugesendet hat, indem Er Frieden verkündete durch Jesus Christus:
සර්ව්වේෂාං ප්‍රභු ර‍්‍යෝ යීශුඛ්‍රීෂ්ටස්තේන ඊශ්වර ඉස්‍රායේල්වංශානාං නිකටේ සුසංවාදං ප්‍රේෂ්‍ය සම්මේලනස්‍ය යං සංවාදං ප්‍රාචාරයත් තං සංවාදං යූයං ශ්‍රුතවන්තඃ|
37 Ihr wisset, was nach der Taufe, die Johannes predigte, durch das ganze jüdische Land geschehen ist, und in Galiläa seinen Anfang genommen hat;
යතෝ යෝහනා මජ්ජනේ ප්‍රචාරිතේ සති ස ගාලීලදේශමාරභ්‍ය සමස්තයිහූදීයදේශං ව්‍යාප්නෝත්;
38 Wie Jesus von Nazareth, Den Gott mit dem Heiligen Geist und Wunderkraft gesalbt hat, umhergezogen ist, und hat wohlgetan, und alle gesund gemacht, die von dem Teufel überwältigt waren; denn Gott war mit Ihm.
ඵලත ඊශ්වරේණ පවිත්‍රේණාත්මනා ශක්ත්‍යා චාභිෂික්තෝ නාසරතීයයීශුඃ ස්ථානේ ස්ථානේ භ්‍රමන් සුක්‍රියාං කුර්ව්වන් ශෛතානා ක්ලිෂ්ටාන් සර්ව්වලෝකාන් ස්වස්ථාන් අකරෝත්, යත ඊශ්වරස්තස්‍ය සහාය ආසීත්;
39 Und wir sind alle Zeugen dessen, was Er im Lande der Juden und in Jerusalem getan hat. Ihn haben sie zum Tode gebracht und an das Kreuz geheftet.
වයඤ්ච යිහූදීයදේශේ යිරූශාලම්නගරේ ච තේන කෘතානාං සර්ව්වේෂාං කර්ම්මණාං සාක්‍ෂිණෝ භවාමඃ| ලෝකාස්තං ක්‍රුශේ විද්ධ්වා හතවන්තඃ,
40 Diesen hat Gott am dritten Tage auferweckt und Ihn lassen offenbar werden,
කින්තු තෘතීයදිවසේ ඊශ්වරස්තමුත්ථාප්‍ය සප්‍රකාශම් අදර්ශයත්|
41 Nicht allem Volk, sondern uns, den Zeugen, die von Gott vorerwählt worden, uns, die wir mit Ihm gegessen und getrunken haben, nachdem Er von den Toten auferstanden war.
සර්ව්වලෝකානාං නිකට ඉති න හි, කින්තු තස්මින් ශ්මශානාදුත්ථිතේ සති තේන සාර්ද්ධං භෝජනං පානඤ්ච කෘතවන්ත ඒතාදෘශා ඊශ්වරස්‍ය මනෝනීතාඃ සාක්‍ෂිණෝ යේ වයම් අස්මාකං නිකටේ තමදර්ශයත්|
42 Und Er hat uns geboten, dem Volke zu predigen und bezeugen, daß Er ist von Gott verordnet zum Richter der Lebendigen und der Toten.
ජීවිතමෘතෝභයලෝකානාං විචාරං කර්ත්තුම් ඊශ්වරෝ යං නියුක්තවාන් ස ඒව ස ජනඃ, ඉමාං කථාං ප්‍රචාරයිතුං තස්මින් ප්‍රමාණං දාතුඤ්ච සෝ(අ)ස්මාන් ආඥාපයත්|
43 Für Ihn zeugen alle Propheten, daß durch Seinen Namen jeder, der an Ihn glaubt, Vergebung der Sünden empfangen soll.
යස්තස්මින් විශ්වසිති ස තස්‍ය නාම්නා පාපාන්මුක්තෝ භවිෂ්‍යති තස්මින් සර්ව්වේ භවිෂ්‍යද්වාදිනෝපි ඒතාදෘශං සාක්‍ෂ්‍යං දදති|
44 Während Petrus noch diese Worte redete, fiel der Heilige Geist auf alle, die das Wort hörten.
පිතරස්‍යෛතත්කථාකථනකාලේ සර්ව්වේෂාං ශ්‍රෝතෘණාමුපරි පවිත්‍ර ආත්මාවාරෝහත්|
45 Und es entsetzten sich die Gläubigen aus der Beschneidung, die mit Petrus gekommen waren, daß auch auf die Heiden die Gabe des Heiligen Geistes ausgegossen ward.
තතඃ පිතරේණ සාර්ද්ධම් ආගතාස්ත්වක්ඡේදිනෝ විශ්වාසිනෝ ලෝකා අන්‍යදේශීයේභ්‍යඃ පවිත්‍ර ආත්මනි දත්තේ සති
46 Denn sie hörten sie mit Zungen reden und Gott lobpreisen. Da nahm Petrus wieder das Wort:
තේ නානාජාතීයභාෂාභිඃ කථාං කථයන්ත ඊශ්වරං ප්‍රශංසන්ති, ඉති දෘෂ්ට්වා ශ්‍රුත්වා ච විස්මයම් ආපද්‍යන්ත|
47 Mag auch jemand das Wasser vorenthalten, daß die nicht getauft werden, die, wie auch wir, den Heiligen Geist empfangen haben?
තදා පිතරඃ කථිතවාන්, වයමිව යේ පවිත්‍රම් ආත්මානං ප්‍රාප්තාස්තේෂාං ජලමජ්ජනං කිං කෝපි නිෂේද්ධුං ශක්නෝති?
48 Und er befahl, sie zu taufen im Namen des Herrn. Sie baten ihn sodann, noch einige Tage zu bleiben.
තතඃ ප්‍රභෝ ර්නාම්නා මජ්ජිතා භවතේති තානාඥාපයත්| අනන්තරං තේ ස්වෛඃ සාර්ද්ධං කතිපයදිනානි ස්ථාතුං ප්‍රාර්ථයන්ත|
