Roemers 10
1 Brüder, meines Herzens Wunsch und mein Flehen zu Gott für Israel ist auf ihr Heil gerichtet.
ஹே ப்⁴ராதர இஸ்ராயேலீயலோகா யத் பரித்ராணம்’ ப்ராப்நுவந்தி தத³ஹம்’ மநஸாபி⁴லஷந் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமீபே ப்ரார்த²யே|
2 Denn ich gebe ihnen das Zeugnis, daß sie eifern um Gott, aber mit Unverstand.
யத ஈஸ்²வரே தேஷாம்’ சேஷ்டா வித்³யத இத்யத்ராஹம்’ ஸாக்ஷ்யஸ்மி; கிந்து தேஷாம்’ ஸா சேஷ்டா ஸஜ்ஞாநா நஹி,
3 Denn weil sie die Gerechtigkeit Gottes nicht erkennen und ihre eigene Gerechtigkeit aufzurichten trachten, sind sie der Gerechtigkeit Gottes nicht untertan.
யதஸ்த ஈஸ்²வரத³த்தம்’ புண்யம் அவிஜ்ஞாய ஸ்வக்ரு’தபுண்யம்’ ஸ்தா²பயிதும் சேஷ்டமாநா ஈஸ்²வரத³த்தஸ்ய புண்யஸ்ய நிக்⁴நத்வம்’ ந ஸ்வீகுர்வ்வந்தி|
4 Denn Christus ist des Gesetzes Ende zur Gerechtigkeit für einen jeden, der da glaubt.
க்²ரீஷ்ட ஏகைகவிஸ்²வாஸிஜநாய புண்யம்’ தா³தும்’ வ்யவஸ்தா²யா: ப²லஸ்வரூபோ ப⁴வதி|
5 Mose beschreibt nämlich die Gerechtigkeit, die durch das Gesetz kommt, also: «Der Mensch, welcher sie tut, wird dadurch leben.»
வ்யவஸ்தா²பாலநேந யத் புண்யம்’ தத் மூஸா வர்ணயாமாஸ, யதா², யோ ஜநஸ்தாம்’ பாலயிஷ்யதி ஸ தத்³த்³வாரா ஜீவிஷ்யதி|
6 Aber die Gerechtigkeit durch den Glauben redet so: «Sprich nicht in deinem Herzen: Wer will in den Himmel hinaufsteigen?» (nämlich um Christus herabzuholen)
கிந்து ப்ரத்யயேந யத் புண்யம்’ தத்³ ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ வாக்யம்’ வத³தி, க: ஸ்வர்க³ம் ஆருஹ்ய க்²ரீஷ்டம் அவரோஹயிஷ்யதி?
7 oder: «wer will in den Abgrund hinuntersteigen?» nämlich um Christus von den Toten zu holen! (Abyssos g12)
கோ வா ப்ரேதலோகம் அவருஹ்ய க்²ரீஷ்டம்’ ம்ரு’தக³ணமத்⁴யாத்³ ஆநேஷ்யதீதி வாக் மநஸி த்வயா ந க³தி³தவ்யா| (Abyssos g12)
8 Sondern was sagt sie? «Das Wort ist dir nahe, in deinem Munde und in deinem Herzen!» nämlich das Wort des Glaubens, das wir predigen.
தர்ஹி கிம்’ ப்³ரவீதி? தத்³ வாக்யம்’ தவ ஸமீபஸ்த²ம் அர்தா²த் தவ வத³நே மநஸி சாஸ்தே, தச்ச வாக்யம் அஸ்மாபி⁴: ப்ரசார்ய்யமாணம்’ விஸ்²வாஸஸ்ய வாக்யமேவ|
9 Denn wenn du mit deinem Munde Jesus als den Herrn bekennst und in deinem Herzen glaubst, daß Gott ihn von den Toten auferweckt hat, so wirst du gerettet;
வஸ்துத: ப்ரபு⁴ம்’ யீஸு²ம்’ யதி³ வத³நேந ஸ்வீகரோஷி, ததே²ஸ்²வரஸ்தம்’ ஸ்²மஸா²நாத்³ உத³ஸ்தா²பயத்³ இதி யத்³யந்த: கரணேந விஸ்²வஸிஷி தர்ஹி பரித்ராணம்’ லப்ஸ்யஸே|
10 denn mit dem Herzen glaubt man, um gerecht, und mit dem Munde bekennt man, um gerettet zu werden;
யஸ்மாத் புண்யப்ராப்த்யர்த²ம் அந்த: கரணேந விஸ்²வஸிதவ்யம்’ பரித்ராணார்த²ஞ்ச வத³நேந ஸ்வீகர்த்தவ்யம்’|
11 denn die Schrift spricht: «Wer an ihn glaubt, wird nicht zuschanden werden!»
ஸா²ஸ்த்ரே யாத்³ரு’ஸ²ம்’ லிக²தி விஸ்²வஸிஷ்யதி யஸ்தத்ர ஸ ஜநோ ந த்ரபிஷ்யதே|
12 Denn es ist kein Unterschied zwischen Juden und Griechen: alle haben denselben Herrn, der reich ist für alle, die ihn anrufen;
இத்யத்ர யிஹூதி³நி தத³ந்யலோகே ச கோபி விஸே²ஷோ நாஸ்தி யஸ்மாத்³ ய: ஸர்வ்வேஷாம் அத்³விதீய: ப்ரபு⁴: ஸ நிஜயாசகாந ஸர்வ்வாந் ப்ரதி வதா³ந்யோ ப⁴வதி|
13 denn «wer den Namen des Herrn anrufen wird, der soll gerettet werden».
யத: , ய: கஸ்²சித் பரமேஸ²ஸ்ய நாம்நா ஹி ப்ரார்த²யிஷ்யதே| ஸ ஏவ மநுஜோ நூநம்’ பரித்ராதோ ப⁴விஷ்யதி|
14 Wie sollen sie ihn aber anrufen, wenn sie nicht an ihn glauben? Wie sollen sie aber glauben, wenn sie nichts von ihm gehört haben? Wie sollen sie aber hören ohne Prediger?
யம்’ யே ஜநா ந ப்ரத்யாயந் தே தமுத்³தி³ஸ்²ய கத²ம்’ ப்ரார்த²யிஷ்யந்தே? யே வா யஸ்யாக்²யாநம்’ கதா³பி ந ஸ்²ருதவந்தஸ்தே தம்’ கத²ம்’ ப்ரத்யேஷ்யந்தி? அபரம்’ யதி³ ப்ரசாரயிதாரோ ந திஷ்ட²ந்தி ததா³ கத²ம்’ தே ஸ்²ரோஷ்யந்தி?
15 Wie sollen sie aber predigen, wenn sie nicht ausgesandt werden? Wie geschrieben steht: «Wie lieblich sind die Füße derer, die das Evangelium des Friedens, die das Evangelium des Guten verkündigen!»
யதி³ வா ப்ரேரிதா ந ப⁴வந்தி ததா³ கத²ம்’ ப்ரசாரயிஷ்யந்தி? யாத்³ரு’ஸ²ம்’ லிகி²தம் ஆஸ்தே, யதா², மாங்க³லிகம்’ ஸுஸம்’வாத³ம்’ த³த³த்யாநீய யே நரா: | ப்ரசாரயந்தி ஸா²ந்தேஸ்²ச ஸுஸம்’வாத³ம்’ ஜநாஸ்து யே| தேஷாம்’ சரணபத்³மாநி கீத்³ரு’க் ஸோ²பா⁴ந்விதாநி ஹி|
16 Aber nicht alle haben dem Evangelium gehorcht; denn Jesaja spricht: «Herr, wer hat unsrer Predigt geglaubt?»
கிந்து தே ஸர்வ்வே தம்’ ஸுஸம்’வாத³ம்’ ந க்³ரு’ஹீதவந்த: | யிஸா²யியோ யதா² லிகி²தவாந்| அஸ்மத்ப்ரசாரிதே வாக்யே விஸ்²வாஸமகரோத்³தி⁴ க: |
17 Demnach kommt der Glaube aus der Predigt, die Predigt aber durch Gottes Wort.
அதஏவ ஸ்²ரவணாத்³ விஸ்²வாஸ ஐஸ்²வரவாக்யப்ரசாராத் ஸ்²ரவணஞ்ச ப⁴வதி|
18 Aber ich frage: Haben sie etwa nicht gehört? Doch ja, «es ist in alle Lande ausgegangen ihr Schall und bis an die Enden der Erde ihre Worte».
தர்ஹ்யஹம்’ ப்³ரவீமி தை: கிம்’ நாஸ்²ராவி? அவஸ்²யம் அஸ்²ராவி, யஸ்மாத் தேஷாம்’ ஸ²ப்³தோ³ மஹீம்’ வ்யாப்நோத்³ வாக்யஞ்ச நிகி²லம்’ ஜக³த்|
19 Aber ich frage: Hat es Israel nicht gewußt? Schon Mose sagt: «Ich will euch zur Eifersucht reizen durch das, was kein Volk ist, durch ein unverständiges Volk will ich euch erzürnen.»
அபரமபி வதா³மி, இஸ்ராயேலீயலோகா: கிம் ஏதாம்’ கதா²ம்’ ந பு³த்⁴யந்தே? ப்ரத²மதோ மூஸா இத³ம்’ வாக்யம்’ ப்ரோவாச, அஹமுத்தாபயிஷ்யே தாந் அக³ண்யமாநவைரபி| க்லேக்ஷ்யாமி ஜாதிம் ஏதாஞ்ச ப்ரோந்மத்தபி⁴ந்நஜாதிபி⁴: |
20 Jesaja aber wagt sogar zu sagen: «Ich bin von denen gefunden worden, welche mich nicht suchten, bin denen offenbar geworden, die nicht nach mir fragten.»
அபரஞ்ச யிஸா²யியோ(அ)திஸ²யாக்ஷோபே⁴ண கத²யாமாஸ, யதா², அதி⁴ மாம்’ யைஸ்து நாசேஷ்டி ஸம்ப்ராப்தஸ்தை ர்ஜநைரஹம்’| அதி⁴ மாம்’ யை ர்ந ஸம்ப்ரு’ஷ்டம்’ விஜ்ஞாதஸ்தை ர்ஜநைரஹம்’||
21 In bezug auf Israel aber spricht er: «Den ganzen Tag habe ich meine Hände ausgestreckt nach einem ungehorsamen und widerspenstigen Volk!»
கிந்த்விஸ்ராயேலீயலோகாந் அதி⁴ கத²யாஞ்சகார, யைராஜ்ஞாலங்கி⁴பி⁴ ர்லோகை ர்விருத்³த⁴ம்’ வாக்யமுச்யதே| தாந் ப்ரத்யேவ தி³நம்’ க்ரு’த்ஸ்நம்’ ஹஸ்தௌ விஸ்தாரயாம்யஹம்’||
