1 Korinther 1
1 Paulus, berufener Apostel Jesu Christi durch Gottes Willen, und Sosthenes, der Bruder,
யாவந்த: பவித்ரா லோகா: ஸ்வேஷாம் அஸ்மாகஞ்ச வஸதிஸ்தா²நேஷ்வஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸோ²: க்²ரீஷ்டஸ்ய நாம்நா ப்ரார்த²யந்தே தை: ஸஹாஹூதாநாம்’ க்²ரீஷ்டேந யீஸு²நா பவித்ரீக்ரு’தாநாம்’ லோகாநாம்’ ய ஈஸ்²வரீயத⁴ர்ம்மஸமாஜ: கரிந்த²நக³ரே வித்³யதே
2 an die Gemeinde Gottes, die in Korinth ist, an die Geheiligten in Christus Jesus, an die berufenen Heiligen, samt allen, die den Namen unsres Herrn Jesus Christus anrufen an jedem Ort, bei ihnen und bei uns.
தம்’ ப்ரதீஸ்²வரஸ்யேச்ச²யாஹூதோ யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரேரித: பௌல: ஸோஸ்தி²நிநாமா ப்⁴ராதா ச பத்ரம்’ லிக²தி|
3 Gnade sei mit euch und Friede von Gott, unsrem Vater und dem Herrn Jesus Christus!
அஸ்மாகம்’ பித்ரேஸ்²வரேண ப்ரபு⁴நா யீஸு²க்²ரீஷ்டேந ச ப்ரஸாத³: ஸா²ந்திஸ்²ச யுஷ்மப்⁴யம்’ தீ³யதாம்’|
4 Ich danke meinem Gott allezeit eurethalben für die Gnade Gottes, die euch in Christus Jesus gegeben ist,
ஈஸ்²வரோ யீஸு²க்²ரீஷ்டேந யுஷ்மாந் ப்ரதி ப்ரஸாத³ம்’ ப்ரகாஸி²தவாந், தஸ்மாத³ஹம்’ யுஷ்மந்நிமித்தம்’ ஸர்வ்வதா³ மதீ³யேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³மி|
5 daß ihr an allem reich gemacht worden seid in ihm, an aller Lehre und an aller Erkenntnis,
க்²ரீஷ்டஸம்ப³ந்தீ⁴யம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே யேந ப்ரகாரேண ஸப்ரமாணம் அப⁴வத்
6 wie denn das Zeugnis von Christus unter euch befestigt worden ist,
தேந யூயம்’ க்²ரீஷ்டாத் ஸர்வ்வவித⁴வக்த்ரு’தாஜ்ஞாநாதீ³நி ஸர்வ்வத⁴நாநி லப்³த⁴வந்த: |
7 so daß ihr keinen Mangel habt an irgend einer Gnadengabe, während ihr die Offenbarung unsres Herrn Jesus Christus erwartet,
ததோ(அ)ஸ்மத்ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய புநராக³மநம்’ ப்ரதீக்ஷமாணாநாம்’ யுஷ்மாகம்’ கஸ்யாபி வரஸ்யாபா⁴வோ ந ப⁴வதி|
8 welcher euch auch bis ans Ende befestigen wird, so daß ihr unverklagbar seid am Tage unsres Herrn Jesus Christus.
அபரம் அஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய தி³வஸே யூயம்’ யந்நிர்த்³தோ³ஷா ப⁴வேத தத³ர்த²ம்’ ஸஏவ யாவத³ந்தம்’ யுஷ்மாந் ஸுஸ்தி²ராந் கரிஷ்யதி|
9 Treu ist Gott, durch welchen ihr berufen seid zur Gemeinschaft seines Sohnes Jesus Christus unsres Herrn.
ய ஈஸ்²வர: ஸ்வபுத்ரஸ்யாஸ்மத்ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யாம்’ஸி²ந: கர்த்தும்’ யுஷ்மாந் ஆஹூதவாந் ஸ விஸ்²வஸநீய: |
10 Ich ermahne euch aber, ihr Brüder, kraft des Namens unsres Herrn Jesus Christus, daß ihr alle einerlei Rede führet und nicht Spaltungen unter euch sein lasset, sondern zusammenhaltet in derselben Gesinnung und in derselben Meinung.
ஹே ப்⁴ராதர: , அஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய நாம்நா யுஷ்மாந் விநயே(அ)ஹம்’ ஸர்வ்வை ர்யுஷ்மாபி⁴ரேகரூபாணி வாக்யாநி கத்²யந்தாம்’ யுஷ்மந்மத்⁴யே பி⁴ந்நஸங்கா⁴தா ந ப⁴வந்து மநோவிசாரயோரைக்யேந யுஷ்மாகம்’ ஸித்³த⁴த்வம்’ ப⁴வது|
11 Mir ist nämlich, meine Brüder, durch die Leute der Chloe bekanntgeworden, daß Zwistigkeiten unter euch sind.
ஹே மம ப்⁴ராதரோ யுஷ்மந்மத்⁴யே விவாதா³ ஜாதா இதி வார்த்தாமஹம்’ க்லோய்யா: பரிஜநை ர்ஜ்ஞாபித: |
12 Ich rede aber davon, daß unter euch der eine spricht: Ich halte zu Paulus; der andere: Ich zu Apollos; der dritte: Ich zu Kephas; der vierte: Ich zu Christus!
மமாபி⁴ப்ரேதமித³ம்’ யுஷ்மாகம்’ கஸ்²சித் கஸ்²சித்³ வத³தி பௌலஸ்ய ஸி²ஷ்யோ(அ)ஹம் ஆபல்லோ: ஸி²ஷ்யோ(அ)ஹம்’ கைபா²: ஸி²ஷ்யோ(அ)ஹம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸி²ஷ்யோ(அ)ஹமிதி ச|
13 Ist Christus zerteilt? Ist etwa Paulus für euch gekreuzigt worden, oder seid ihr auf des Paulus Namen getauft?
க்²ரீஷ்டஸ்ய கிம்’ விபே⁴த³: க்ரு’த: ? பௌல: கிம்’ யுஷ்மத்க்ரு’தே க்ருஸே² ஹத: ? பௌலஸ்ய நாம்நா வா யூயம்’ கிம்’ மஜ்ஜிதா: ?
14 Ich danke Gott, daß ich niemand von euch getauft habe, außer Krispus und Gajus;
க்ரிஷ்பகா³யௌ விநா யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே(அ)ந்ய: கோ(அ)பி மயா ந மஜ்ஜித இதி ஹேதோரஹம் ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³மி|
15 so kann doch niemand sagen, ihr seiet auf meinen Namen getauft!
ஏதேந மம நாம்நா மாநவா மயா மஜ்ஜிதா இதி வக்தும்’ கேநாபி ந ஸ²க்யதே|
16 Ich habe aber auch das Haus des Stephanas getauft. Sonst weiß ich nicht, ob ich noch jemand getauft habe;
அபரம்’ ஸ்திபா²நஸ்ய பரிஜநா மயா மஜ்ஜிதாஸ்தத³ந்ய: கஸ்²சித்³ யந்மயா மஜ்ஜிதஸ்தத³ஹம்’ ந வேத்³மி|
17 denn Christus hat mich nicht gesandt zu taufen, sondern das Evangelium zu verkündigen, nicht in Redeweisheit, damit nicht das Kreuz Christi entkräftet werde.
க்²ரீஷ்டேநாஹம்’ மஜ்ஜநார்த²ம்’ ந ப்ரேரித: கிந்து ஸுஸம்’வாத³ஸ்ய ப்ரசாரார்த²மேவ; ஸோ(அ)பி வாக்படுதயா மயா ந ப்ரசாரிதவ்ய: , யதஸ்ததா² ப்ரசாரிதே க்²ரீஷ்டஸ்ய க்ருஸே² ம்ரு’த்யு: ப²லஹீநோ ப⁴விஷ்யதி|
18 Denn das Wort vom Kreuz ist eine Torheit denen, die verloren gehen; uns aber, die wir gerettet werden, ist es eine Gotteskraft,
யதோ ஹேதோ ர்யே விநஸ்²யந்தி தே தாம்’ க்ருஸ²ஸ்ய வார்த்தாம்’ ப்ரலாபமிவ மந்யந்தே கிஞ்ச பரித்ராணம்’ லப⁴மாநேஷ்வஸ்மாஸு ஸா ஈஸ்²வரீயஸ²க்திஸ்வரூபா|
19 denn es steht geschrieben: «Ich will zunichte machen die Weisheit der Weisen, und den Verstand der Verständigen will ich verwerfen.»
தஸ்மாதி³த்த²ம்’ லிகி²தமாஸ்தே, ஜ்ஞாநவதாந்து யத் ஜ்ஞாநம்’ தந்மயா நாஸ²யிஷ்யதே| விலோபயிஷ்யதே தத்³வத்³ பு³த்³தி⁴ ர்ப³த்³தி⁴மதாம்’ மயா||
20 Wo ist der Weise, wo der Schriftgelehrte, wo der Disputiergeist dieser Welt? Hat nicht Gott die Weisheit dieser Welt zur Torheit gemacht? (aiōn g165)
ஜ்ஞாநீ குத்ர? ஸா²ஸ்த்ரீ வா குத்ர? இஹலோகஸ்ய விசாரதத்பரோ வா குத்ர? இஹலோகஸ்ய ஜ்ஞாநம்’ கிமீஸ்²வரேண மோஹீக்ரு’தம்’ நஹி? (aiōn g165)
21 Denn weil die Welt durch ihre Weisheit Gott in seiner Weisheit nicht erkannte, gefiel es Gott, durch die Torheit der Predigt diejenigen zu retten, welche glauben.
ஈஸ்²வரஸ்ய ஜ்ஞாநாத்³ இஹலோகஸ்ய மாநவா: ஸ்வஜ்ஞாநேநேஸ்²வரஸ்ய தத்த்வபோ³த⁴ம்’ ந ப்ராப்தவந்தஸ்தஸ்மாத்³ ஈஸ்²வர: ப்ரசாரரூபிணா ப்ரலாபேந விஸ்²வாஸிந: பரித்ராதும்’ ரோசிதவாந்|
22 Während nämlich die Juden Zeichen fordern und die Griechen Weisheit verlangen,
யிஹூதீ³யலோகா லக்ஷணாநி தி³த்³ரு’க்ஷந்தி பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகாஸ்து வித்³யாம்’ ம்ரு’க³யந்தே,
23 predigen wir Christus den Gekreuzigten, den Juden ein Ärgernis, den Griechen eine Torheit;
வயஞ்ச க்ருஸே² ஹதம்’ க்²ரீஷ்டம்’ ப்ரசாரயாம: | தஸ்ய ப்ரசாரோ யிஹூதீ³யை ர்விக்⁴ந இவ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யைஸ்²ச ப்ரலாப இவ மந்யதே,
24 jenen, den Berufenen aber, sowohl Juden als Griechen, [predigen wir] Christus, Gottes Kraft und Gottes Weisheit.
கிந்து யிஹூதீ³யாநாம்’ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாஞ்ச மத்⁴யே யே ஆஹூதாஸ்தேஷு ஸ க்²ரீஷ்ட ஈஸ்²வரீயஸ²க்திரிவேஸ்²வரீயஜ்ஞாநமிவ ச ப்ரகாஸ²தே|
25 Denn Gottes «Torheit» ist weiser als die Menschen sind, und Gottes «Schwachheit» ist stärker als die Menschen sind.
யத ஈஸ்²வரே ய: ப்ரலாப ஆரோப்யதே ஸ மாநவாதிரிக்தம்’ ஜ்ஞாநமேவ யச்ச தௌ³ர்ப்³ப³ல்யம் ஈஸ்²வர ஆரோப்யதே தத் மாநவாதிரிக்தம்’ ப³லமேவ|
26 Sehet doch eure Berufung an, ihr Brüder! Da sind nicht viele Weise nach dem Fleisch, nicht viele Mächtige, nicht viel Adelige;
ஹே ப்⁴ராதர: , ஆஹூதயுஷ்மத்³க³ணோ யஷ்மாபி⁴ராலோக்யதாம்’ தந்மத்⁴யே ஸாம்’ஸாரிகஜ்ஞாநேந ஜ்ஞாநவந்த: பராக்ரமிணோ வா குலீநா வா ப³ஹவோ ந வித்³யந்தே|
27 sondern das Törichte der Welt hat Gott auserwählt, um die Weisen zuschanden zu machen, und das Schwache der Welt hat Gott erwählt, um das Starke zuschanden zu machen,
யத ஈஸ்²வரோ ஜ்ஞாநவதஸ்த்ரபயிதும்’ மூர்க²லோகாந் ரோசிதவாந் ப³லாநி ச த்ரபயிதும் ஈஸ்²வரோ து³ர்ப்³ப³லாந் ரோசிதவாந்|
28 und das Unedle der Welt und das Verachtete hat Gott erwählt und das, was nichts ist, damit er zunichte mache, was etwas ist;
ததா² வர்த்தமாநலோகாந் ஸம்’ஸ்தி²திப்⁴ரஷ்டாந் கர்த்தும் ஈஸ்²வரோ ஜக³தோ(அ)பக்ரு’ஷ்டாந் ஹேயாந் அவர்த்தமாநாம்’ஸ்²சாபி⁴ரோசிதவாந்|
29 auf daß sich vor Gott kein Fleisch rühme.
தத ஈஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத் கேநாப்யாத்மஸ்²லாகா⁴ ந கர்த்தவ்யா|
30 Durch ihn aber seid ihr in Christus Jesus, welcher uns von Gott gemacht worden ist zur Weisheit, zur Gerechtigkeit, zur Heiligung und zur Erlösung,
யூயஞ்ச தஸ்மாத் க்²ரீஷ்டே யீஸௌ² ஸம்’ஸ்தி²திம்’ ப்ராப்தவந்த: ஸ ஈஸ்²வராத்³ யுஷ்மாகம்’ ஜ்ஞாநம்’ புண்யம்’ பவித்ரத்வம்’ முக்திஸ்²ச ஜாதா|
31 auf daß, wie geschrieben steht: «Wer sich rühmt, der rühme sich im Herrn!»
அதஏவ யத்³வத்³ லிகி²தமாஸ்தே தத்³வத், ய: கஸ்²சித் ஸ்²லாக⁴மாந: ஸ்யாத் ஸ்²லாக⁴தாம்’ ப்ரபு⁴நா ஸ ஹி|
