Roemers 1
1 Paulus, Knecht Jesu Christi, berufener Apostel, ausgesondert zum Evangelium Gottes,
ఈశ్వరో నిజపుత్రమధి యం సుసంవాదం భవిష్యద్వాదిభి ర్ధర్మ్మగ్రన్థే ప్రతిశ్రుతవాన్ తం సుసంవాదం ప్రచారయితుం పృథక్కృత ఆహూతః ప్రేరితశ్చ ప్రభో ర్యీశుఖ్రీష్టస్య సేవకో యః పౌలః
2 welches vorher verheißen wurde durch seine Propheten in heiligen Schriften,
స రోమానగరస్థాన్ ఈశ్వరప్రియాన్ ఆహూతాంశ్చ పవిత్రలోకాన్ ప్రతి పత్రం లిఖతి|
3 betreffs seines Sohnes, der hervorgegangen ist aus dem Samen Davids nach dem Fleisch
అస్మాకం స ప్రభు ర్యీశుః ఖ్రీష్టః శారీరికసమ్బన్ధేన దాయూదో వంశోద్భవః
4 und erwiesen als Sohn Gottes in Kraft nach dem Geiste der Heiligkeit durch die Auferstehung von den Toten, Jesus Christus, unser Herr;
పవిత్రస్యాత్మనః సమ్బన్ధేన చేశ్వరస్య ప్రభావవాన్ పుత్ర ఇతి శ్మశానాత్ తస్యోత్థానేన ప్రతిపన్నం|
5 durch welchen wir Gnade und Apostelamt empfangen haben, um für seinen Namen Glaubensgehorsam [zu verlangen] unter allen Völkern,
అపరం యేషాం మధ్యే యీశునా ఖ్రీష్టేన యూయమప్యాహూతాస్తే ఽన్యదేశీయలోకాస్తస్య నామ్ని విశ్వస్య నిదేశగ్రాహిణో యథా భవన్తి
6 unter welchen auch ihr seid, Berufene Jesu Christi;
తదభిప్రాయేణ వయం తస్మాద్ అనుగ్రహం ప్రేరితత్వపదఞ్చ ప్రాప్తాః|
7 allen zu Rom anwesenden Geliebten Gottes, den berufenen Heiligen: Gnade sei mit euch und Friede von Gott, unsrem Vater, und dem Herrn Jesus Christus!
తాతేనాస్మాకమ్ ఈశ్వరేణ ప్రభుణా యీశుఖ్రీష్టేన చ యుష్మభ్యమ్ అనుగ్రహః శాన్తిశ్చ ప్రదీయేతాం|
8 Zuerst danke ich meinem Gott durch Jesus Christus für euch alle, daß euer Glaube in der ganzen Welt verkündigt wird.
ప్రథమతః సర్వ్వస్మిన్ జగతి యుష్మాకం విశ్వాసస్య ప్రకాశితత్వాద్ అహం యుష్మాకం సర్వ్వేషాం నిమిత్తం యీశుఖ్రీష్టస్య నామ గృహ్లన్ ఈశ్వరస్య ధన్యవాదం కరోమి|
9 Denn Gott, welchem ich in meinem Geist diene am Evangelium seines Sohnes, ist mein Zeuge, wie unablässig ich euer gedenke,
అపరమ్ ఈశ్వరస్య ప్రసాదాద్ బహుకాలాత్ పరం సామ్ప్రతం యుష్మాకం సమీపం యాతుం కథమపి యత్ సుయోగం ప్రాప్నోమి, ఏతదర్థం నిరన్తరం నామాన్యుచ్చారయన్ నిజాసు సర్వ్వప్రార్థనాసు సర్వ్వదా నివేదయామి,
10 indem ich allezeit in meinen Gebeten flehe, ob mir nicht endlich einmal durch den Willen Gottes das Glück zuteil werden möchte, zu euch zu kommen.
ఏతస్మిన్ యమహం తత్పుత్రీయసుసంవాదప్రచారణేన మనసా పరిచరామి స ఈశ్వరో మమ సాక్షీ విద్యతే|
11 Denn mich verlangt darnach, euch zu sehen, um euch etwas geistliche Gabe mitzuteilen, damit ihr gestärkt werdet,
యతో యుష్మాకం మమ చ విశ్వాసేన వయమ్ ఉభయే యథా శాన్తియుక్తా భవామ ఇతి కారణాద్
12 das heißt aber, daß ich mitgetröstet werde unter euch durch den gemeinschaftlichen Glauben, den euren und den meinen.
యుష్మాకం స్థైర్య్యకరణార్థం యుష్మభ్యం కిఞ్చిత్పరమార్థదానదానాయ యుష్మాన్ సాక్షాత్ కర్త్తుం మదీయా వాఞ్ఛా|
13 Ich will euch aber nicht verschweigen, meine Brüder, daß ich mir schon oftmals vorgenommen habe, zu euch zu kommen (ich wurde aber verhindert bis jetzt), um auch unter euch etwas Frucht zu schaffen, gleichwie unter den übrigen Nationen;
హే భ్రాతృగణ భిన్నదేశీయలోకానాం మధ్యే యద్వత్ తద్వద్ యుష్మాకం మధ్యేపి యథా ఫలం భుఞ్జే తదభిప్రాయేణ ముహుర్ముహు ర్యుష్మాకం సమీపం గన్తుమ్ ఉద్యతోఽహం కిన్తు యావద్ అద్య తస్మిన్ గమనే మమ విఘ్నో జాత ఇతి యూయం యద్ అజ్ఞాతాస్తిష్ఠథ తదహమ్ ఉచితం న బుధ్యే|
14 denn ich bin ein Schuldner sowohl den Griechen als den Barbaren, sowohl den Weisen als den Unverständigen;
అహం సభ్యాసభ్యానాం విద్వదవిద్వతాఞ్చ సర్వ్వేషామ్ ఋణీ విద్యే|
15 darum bin ich, soviel an mir liegt, bereit, auch euch in Rom das Evangelium zu verkündigen.
అతఏవ రోమానివాసినాం యుష్మాకం సమీపేఽపి యథాశక్తి సుసంవాదం ప్రచారయితుమ్ అహమ్ ఉద్యతోస్మి|
16 Denn ich schäme mich des Evangeliums nicht; denn es ist Gottes Kraft zur Rettung für jeden, der glaubt, zuerst für den Juden, dann auch für den Griechen;
యతః ఖ్రీష్టస్య సుసంవాదో మమ లజ్జాస్పదం నహి స ఈశ్వరస్య శక్తిస్వరూపః సన్ ఆ యిహూదీయేభ్యో ఽన్యజాతీయాన్ యావత్ సర్వ్వజాతీయానాం మధ్యే యః కశ్చిద్ తత్ర విశ్వసితి తస్యైవ త్రాణం జనయతి|
17 denn es wird darin geoffenbart die Gerechtigkeit Gottes aus Glauben zum Glauben, wie geschrieben steht: «Der Gerechte wird infolge von Glauben leben».
యతః ప్రత్యయస్య సమపరిమాణమ్ ఈశ్వరదత్తం పుణ్యం తత్సుసంవాదే ప్రకాశతే| తదధి ధర్మ్మపుస్తకేపి లిఖితమిదం "పుణ్యవాన్ జనో విశ్వాసేన జీవిష్యతి"|
18 Es offenbart sich nämlich Gottes Zorn vom Himmel her über alle Gottlosigkeit und Ungerechtigkeit der Menschen, welche die Wahrheit durch Ungerechtigkeit aufhalten,
అతఏవ యే మానవాః పాపకర్మ్మణా సత్యతాం రున్ధన్తి తేషాం సర్వ్వస్య దురాచరణస్యాధర్మ్మస్య చ విరుద్ధం స్వర్గాద్ ఈశ్వరస్య కోపః ప్రకాశతే|
19 weil das von Gott Erkennbare unter ihnen offenbar ist, da Gott es ihnen geoffenbart hat;
యత ఈశ్వరమధి యద్యద్ జ్ఞేయం తద్ ఈశ్వరః స్వయం తాన్ ప్రతి ప్రకాశితవాన్ తస్మాత్ తేషామ్ అగోచరం నహి|
20 denn sein unsichtbares Wesen, das ist seine ewige Kraft und Gottheit, wird seit Erschaffung der Welt an den Werken durch Nachdenken wahrgenommen, so daß sie keine Entschuldigung haben. (aïdios g126)
ఫలతస్తస్యానన్తశక్తీశ్వరత్వాదీన్యదృశ్యాన్యపి సృష్టికాలమ్ ఆరభ్య కర్మ్మసు ప్రకాశమానాని దృశ్యన్తే తస్మాత్ తేషాం దోషప్రక్షాలనస్య పన్థా నాస్తి| (aïdios g126)
21 Denn obschon sie Gott erkannten, haben sie ihn doch nicht als Gott gepriesen und ihm nicht gedankt, sondern sind in ihren Gedanken in eitlen Wahn verfallen, und ihr unverständiges Herz wurde verfinstert.
అపరమ్ ఈశ్వరం జ్ఞాత్వాపి తే తమ్ ఈశ్వరజ్ఞానేన నాద్రియన్త కృతజ్ఞా వా న జాతాః; తస్మాత్ తేషాం సర్వ్వే తర్కా విఫలీభూతాః, అపరఞ్చ తేషాం వివేకశూన్యాని మనాంసి తిమిరే మగ్నాని|
22 Da sie sich für weise hielten, sind sie zu Narren geworden
తే స్వాన్ జ్ఞానినో జ్ఞాత్వా జ్ఞానహీనా అభవన్
23 und haben die Herrlichkeit des unvergänglichen Gottes vertauscht mit dem Bild vom vergänglichen Menschen, von Vögeln und vierfüßigen und kriechenden Tieren.
అనశ్వరస్యేశ్వరస్య గౌరవం విహాయ నశ్వరమనుష్యపశుపక్ష్యురోగామిప్రభృతేరాకృతివిశిష్టప్రతిమాస్తైరాశ్రితాః|
24 Darum hat sie auch Gott dahingegeben in die Gelüste ihrer Herzen, zur Unreinigkeit, daß sie ihre eigenen Leiber untereinander entehren,
ఇత్థం త ఈశ్వరస్య సత్యతాం విహాయ మృషామతమ్ ఆశ్రితవన్తః సచ్చిదానన్దం సృష్టికర్త్తారం త్యక్త్వా సృష్టవస్తునః పూజాం సేవాఞ్చ కృతవన్తః; (aiōn g165)
25 sie, welche die Wahrheit Gottes mit der Lüge vertauschten und dem Geschöpf mehr Ehre und Dienst erwiesen als dem Schöpfer, der da gelobt ist in Ewigkeit. Amen! (aiōn g165)
ఇతి హేతోరీశ్వరస్తాన్ కుక్రియాయాం సమర్ప్య నిజనిజకుచిన్తాభిలాషాభ్యాం స్వం స్వం శరీరం పరస్పరమ్ అపమానితం కర్త్తుమ్ అదదాత్|
26 Darum hat sie Gott auch dahingegeben in entehrende Leidenschaften. Denn ihre Frauen haben den natürlichen Gebrauch vertauscht mit dem widernatürlichen;
ఈశ్వరేణ తేషు క్వభిలాషే సమర్పితేషు తేషాం యోషితః స్వాభావికాచరణమ్ అపహాయ విపరీతకృత్యే ప్రావర్త్తన్త;
27 gleicherweise haben auch die Männer den natürlichen Verkehr mit der Frau verlassen und sind gegeneinander entbrannt in ihrer Begierde und haben Mann mit Mann Schande getrieben und den verdienten Lohn ihrer Verirrung an sich selbst empfangen.
తథా పురుషా అపి స్వాభావికయోషిత్సఙ్గమం విహాయ పరస్పరం కామకృశానునా దగ్ధాః సన్తః పుమాంసః పుంభిః సాకం కుకృత్యే సమాసజ్య నిజనిజభ్రాన్తేః సముచితం ఫలమ్ అలభన్త|
28 Und gleichwie sie Gott nicht der Anerkennung würdigten, hat Gott auch sie dahingegeben in unwürdigen Sinn, zu verüben, was sich nicht geziemt,
తే స్వేషాం మనఃస్వీశ్వరాయ స్థానం దాతుమ్ అనిచ్ఛుకాస్తతో హేతోరీశ్వరస్తాన్ ప్రతి దుష్టమనస్కత్వమ్ అవిహితక్రియత్వఞ్చ దత్తవాన్|
29 als solche, die voll sind von aller Ungerechtigkeit, Schlechtigkeit, Habsucht, Bosheit; voll Neid, Mordlust, Zank, Trug und Tücke,
అతఏవ తే సర్వ్వే ఽన్యాయో వ్యభిచారో దుష్టత్వం లోభో జిఘాంసా ఈర్ష్యా వధో వివాదశ్చాతురీ కుమతిరిత్యాదిభి ర్దుష్కర్మ్మభిః పరిపూర్ణాః సన్తః
30 Ohrenbläser, Verleumder, Gottesverächter, Freche, Übermütige, Prahler, erfinderisch im Bösen, den Eltern ungehorsam;
కర్ణేజపా అపవాదిన ఈశ్వరద్వేషకా హింసకా అహఙ్కారిణ ఆత్మశ్లాఘినః కుకర్మ్మోత్పాదకాః పిత్రోరాజ్ఞాలఙ్ఘకా
31 unverständig, unbeständig, lieblos, unversöhnlich, unbarmherzig;
అవిచారకా నియమలఙ్ఘినః స్నేహరహితా అతిద్వేషిణో నిర్దయాశ్చ జాతాః|
32 welche, wiewohl sie das Urteil Gottes kennen, daß die, welche solches verüben, des Todes würdig sind, es nicht nur selbst tun, sondern auch Gefallen haben an denen, die es verüben.
యే జనా ఏతాదృశం కర్మ్మ కుర్వ్వన్తి తఏవ మృతియోగ్యా ఈశ్వరస్య విచారమీదృశం జ్ఞాత్వాపి త ఏతాదృశం కర్మ్మ స్వయం కుర్వ్వన్తి కేవలమితి నహి కిన్తు తాదృశకర్మ్మకారిషు లోకేష్వపి ప్రీయన్తే|
