Apostelgeschichte 1
1 Den ersten Bericht habe ich abgelegt, lieber Theophilus, über alles, was Jesus zu tun und zu lehren begonnen hat,
హే థియఫిల, యీశుః స్వమనోనీతాన్ ప్రేరితాన్ పవిత్రేణాత్మనా సమాదిశ్య యస్మిన్ దినే స్వర్గమారోహత్ యాం యాం క్రియామకరోత్ యద్యద్ ఉపాదిశచ్చ తాని సర్వ్వాణి పూర్వ్వం మయా లిఖితాని|
2 bis zu dem Tage, da er [in den Himmel] aufgenommen wurde, nachdem er den Aposteln, die er erwählt hatte, durch den heiligen Geist Befehl gegeben;
స స్వనిధనదుఃఖభోగాత్ పరమ్ అనేకప్రత్యయక్షప్రమాణౌః స్వం సజీవం దర్శయిత్వా
3 welchen er sich auch nach seinem Leiden lebendig erzeigte, durch viele sichere Kennzeichen, indem er während vierzig Tagen ihnen erschien und über das Reich Gottes redete.
చత్వారింశద్దినాని యావత్ తేభ్యః ప్రేరితేభ్యో దర్శనం దత్త్వేశ్వరీయరాజ్యస్య వర్ణనమ అకరోత్|
4 Und als er mit ihnen zusammen war, gebot er ihnen, von Jerusalem nicht zu weichen, sondern die Verheißung des Vaters abzuwarten, welche ihr, [so sprach er], von mir vernommen habt,
అనన్తరం తేషాం సభాం కృత్వా ఇత్యాజ్ఞాపయత్, యూయం యిరూశాలమోఽన్యత్ర గమనమకృత్వా యస్తిన్ పిత్రాఙ్గీకృతే మమ వదనాత్ కథా అశృణుత తత్ప్రాప్తిమ్ అపేక్ష్య తిష్ఠత|
5 denn Johannes hat mit Wasser getauft, ihr aber sollt im heiligen Geiste getauft werden, nicht lange nach diesen Tagen.
యోహన్ జలే మజ్జితావాన్ కిన్త్వల్పదినమధ్యే యూయం పవిత్ర ఆత్మని మజ్జితా భవిష్యథ|
6 Die nun zusammengekommen waren, fragten ihn und sprachen: Herr, gibst du in dieser Zeit Israel die Königsherrschaft wieder?
పశ్చాత్ తే సర్వ్వే మిలిత్వా తమ్ అపృచ్ఛన్ హే ప్రభో భవాన్ కిమిదానీం పునరపి రాజ్యమ్ ఇస్రాయేలీయలోకానాం కరేషు సమర్పయిష్యతి?
7 Er sprach zu ihnen: Es ist nicht eure Sache, Zeiten oder Stunden zu kennen, welche der Vater in seiner eigenen Macht festgesetzt hat;
తతః సోవదత్ యాన్ సర్వ్వాన్ కాలాన్ సమయాంశ్చ పితా స్వవశేఽస్థాపయత్ తాన్ జ్ఞాతృం యుష్మాకమ్ అధికారో న జాయతే|
8 sondern ihr werdet Kraft empfangen, wenn der heilige Geist über euch kommt, und werdet Zeugen für mich sein in Jerusalem und in ganz Judäa und Samaria und bis ans Ende der Erde!
కిన్తు యుష్మాసు పవిత్రస్యాత్మన ఆవిర్భావే సతి యూయం శక్తిం ప్రాప్య యిరూశాలమి సమస్తయిహూదాశోమిరోణదేశయోః పృథివ్యాః సీమాం యావద్ యావన్తో దేశాస్తేషు యర్వ్వేషు చ మయి సాక్ష్యం దాస్యథ|
9 Und nach diesen Worten wurde er vor ihren Augen emporgehoben, und eine Wolke nahm ihn auf und vor ihren Augen weg.
ఇతి వాక్యముక్త్వా స తేషాం సమక్షం స్వర్గం నీతోఽభవత్, తతో మేఘమారుహ్య తేషాం దృష్టేరగోచరోఽభవత్|
10 Und als sie unverwandt gen Himmel blickten, während er dahinfuhr, siehe, da standen zwei Männer in weißen Kleidern bei ihnen, die sprachen:
యస్మిన్ సమయే తే విహాయసం ప్రత్యనన్యదృష్ట్యా తస్య తాదృశమ్ ఊర్ద్వ్వగమనమ్ అపశ్యన్ తస్మిన్నేవ సమయే శుక్లవస్త్రౌ ద్వౌ జనౌ తేషాం సన్నిధౌ దణ్డాయమానౌ కథితవన్తౌ,
11 Ihr Männer von Galiläa, was steht ihr hier und seht gen Himmel? Dieser Jesus, der von euch weg in den Himmel aufgenommen worden ist, wird in gleicher Weise wiederkommen, wie ihr ihn habt gen Himmel fahren sehen.
హే గాలీలీయలోకా యూయం కిమర్థం గగణం ప్రతి నిరీక్ష్య దణ్డాయమానాస్తిష్ఠథ? యుష్మాకం సమీపాత్ స్వర్గం నీతో యో యీశుస్తం యూయం యథా స్వర్గమ్ ఆరోహన్తమ్ అదర్శమ్ తథా స పునశ్చాగమిష్యతి|
12 Da kehrten sie nach Jerusalem zurück von dem Berge, welcher Ölberg heißt, der nahe bei Jerusalem liegt, einen Sabbatweg entfernt.
తతః పరం తే జైతుననామ్నః పర్వ్వతాద్ విశ్రామవారస్య పథః పరిమాణమ్ అర్థాత్ ప్రాయేణార్ద్ధక్రోశం దురస్థం యిరూశాలమ్నగరం పరావృత్యాగచ్ఛన్|
13 Und als sie hineinkamen, gingen sie hinauf in das Obergemach, wo sie verblieben, nämlich Petrus und Johannes und Jakobus und Andreas, Philippus und Thomas, Bartholomäus und Matthäus, Jakobus, der Sohn des Alphäus, und Simon Zelotes und Judas, des Jakobus Sohn.
నగరం ప్రవిశ్య పితరో యాకూబ్ యోహన్ ఆన్ద్రియః ఫిలిపః థోమా బర్థజమయో మథిరాల్ఫీయపుత్రో యాకూబ్ ఉద్యోగా శిమోన్ యాకూబో భ్రాతా యిహూదా ఏతే సర్వ్వే యత్ర స్థానే ప్రవసన్తి తస్మిన్ ఉపరితనప్రకోష్ఠే ప్రావిశన్|
14 Diese alle verharrten einmütig im Gebet, samt den Frauen und Maria, der Mutter Jesu, und seinen Brüdern.
పశ్చాద్ ఇమే కియత్యః స్త్రియశ్చ యీశో ర్మాతా మరియమ్ తస్య భ్రాతరశ్చైతే సర్వ్వ ఏకచిత్తీభూత సతతం వినయేన వినయేన ప్రార్థయన్త|
15 Und in diesen Tagen stand Petrus mitten unter den Jüngern auf und sprach (es waren aber etwa hundertzwanzig Personen beisammen):
తస్మిన్ సమయే తత్ర స్థానే సాకల్యేన వింశత్యధికశతం శిష్యా ఆసన్| తతః పితరస్తేషాం మధ్యే తిష్ఠన్ ఉక్తవాన్
16 Ihr Männer und Brüder, es mußte das Wort der Schrift erfüllt werden, das der heilige Geist durch den Mund Davids vorausgesagt hat über Judas, welcher denen, die Jesus gefangennahmen, zum Wegweiser wurde.
హే భ్రాతృగణ యీశుధారిణాం లోకానాం పథదర్శకో యో యిహూదాస్తస్మిన్ దాయూదా పవిత్ర ఆత్మా యాం కథాం కథయామాస తస్యాః ప్రత్యక్షీభవనస్యావశ్యకత్వమ్ ఆసీత్|
17 Denn er war uns beigezählt und hatte das Los dieses Dienstes empfangen.
స జనోఽస్మాకం మధ్యవర్త్తీ సన్ అస్యాః సేవాయా అంశమ్ అలభత|
18 Dieser erwarb einen Acker aus dem Lohn der Ungerechtigkeit und stürzte kopfüber hinab, barst mitten entzwei, und alle seine Eingeweide traten heraus.
తదనన్తరం కుకర్మ్మణా లబ్ధం యన్మూల్యం తేన క్షేత్రమేకం క్రీతమ్ అపరం తస్మిన్ అధోముఖే భృమౌ పతితే సతి తస్యోదరస్య విదీర్ణత్వాత్ సర్వ్వా నాడ్యో నిరగచ్ఛన్|
19 Und es wurde allen kund, die zu Jerusalem wohnen, so daß jener Acker in ihrer Sprache Akeldama genannt wurde, das heißt: Blutacker.
ఏతాం కథాం యిరూశాలమ్నివాసినః సర్వ్వే లోకా విదాన్తి; తేషాం నిజభాషయా తత్క్షేత్రఞ్చ హకల్దామా, అర్థాత్ రక్తక్షేత్రమితి విఖ్యాతమాస్తే|
20 Denn es steht geschrieben im Buche der Psalmen: «Seine Behausung soll öde werden, und niemand soll darin wohnen», und: «sein Amt empfange ein anderer.»
అన్యచ్చ, నికేతనం తదీయన్తు శున్యమేవ భవిష్యతి| తస్య దూష్యే నివాసార్థం కోపి స్థాస్యతి నైవ హి| అన్య ఏవ జనస్తస్య పదం సంప్రాప్స్యతి ధ్రువం| ఇత్థం గీతపుస్తకే లిఖితమాస్తే|
21 So muß nun von den Männern, die mit uns gegangen sind die ganze Zeit über, da der Herr Jesus unter uns ein und ausging,
అతో యోహనో మజ్జనమ్ ఆరభ్యాస్మాకం సమీపాత్ ప్రభో ర్యీశోః స్వర్గారోహణదినం యావత్ సోస్మాకం మధ్యే యావన్తి దినాని యాపితవాన్
22 von der Taufe des Johannes an bis zu dem Tage, da er von uns hinweg aufgenommen wurde, einer von diesen muß mit uns Zeuge seiner Auferstehung werden.
తావన్తి దినాని యే మానవా అస్మాభిః సార్ద్ధం తిష్ఠన్తి తేషామ్ ఏకేన జనేనాస్మాభిః సార్ద్ధం యీశోరుత్థానే సాక్షిణా భవితవ్యం|
23 Und sie stellten zwei dar, Joseph, genannt Barsabas, mit Zunamen Justus, und Matthias,
అతో యస్య రూఢి ర్యుష్టో యం బర్శబ్బేత్యుక్త్వాహూయన్తి స యూషఫ్ మతథిశ్చ ద్వావేతౌ పృథక్ కృత్వా త ఈశ్వరస్య సన్నిధౌ ప్రార్య్య కథితవన్తః,
24 beteten und sprachen: Herr, du Kenner aller Herzen, zeige an, welchen von diesen beiden du erwählt hast,
హే సర్వ్వాన్తర్య్యామిన్ పరమేశ్వర, యిహూదాః సేవనప్రేరితత్వపదచ్యుతః
25 das Los dieses Dienstes und Apostelamtes zu empfangen, von welchem Judas abgetreten ist, um hinzugehen an seinen Ort.
సన్ నిజస్థానమ్ అగచ్ఛత్, తత్పదం లబ్ధుమ్ ఏనయో ర్జనయో ర్మధ్యే భవతా కోఽభిరుచితస్తదస్మాన్ దర్శ్యతాం|
26 Und sie gaben ihnen Lose, und das Los fiel auf Matthias, und er wurde zu den elf Aposteln hinzugewählt.
తతో గుటికాపాటే కృతే మతథిర్నిరచీయత తస్మాత్ సోన్యేషామ్ ఏకాదశానాం ప్రరితానాం మధ్యే గణితోభవత్|
