< Sprueche 7 >

1 Mein Sohn, bewahre meine Warnungen und halte meine Gebote im Gedächtnis fest!
Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu ĉe vi miajn moralordonojn.
2 Bewahre meine Gebote, so wirst du leben, und hüte meine Lehren wie deinen Augapfel!
Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.
3 Binde sie dir um die Finger, schreibe sie dir auf die Tafel deines Herzens!
Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.
4 Sage zur Weisheit: »Du bist meine Schwester«, und nenne die Einsicht deine vertraute Freundin,
Diru al la saĝo: Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;
5 damit sie dich von dem Eheweibe eines andern fernhält, von der fremden Frau, die glatte Reden führt.
Por ke vi estu gardata kontraŭ fremda edzino, Kontraŭ fremdulino, kies paroloj estas glataj.
6 Denn als ich (einmal) am Fenster meines Hauses durch mein Gitter hinausschaute,
Ĉar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;
7 da sah ich unter den Unerfahrenen, bemerkte ich unter den jungen Leuten einen unverständigen Jüngling,
Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,
8 der auf der Straße hin und her ging, in der Nähe ihrer Ecke, und in der Richtung nach ihrem Hause schritt,
Kiu pasis sur la placo preter ŝia angulo, Kaj iris la vojon al ŝia domo,
9 in der Dämmerung, am Abend des Tages, tief in der Nacht und in der Finsternis.
En krepusko, en vespero de tago, Kiam fariĝis nokto kaj mallumo.
10 Da kam ihm auf einmal eine Frau entgegen im Anzug einer Lustdirne und mit arglistigem Herzen.
Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.
11 Sie ist in leidenschaftlicher Aufregung und wilder Unruhe, ihre Füße halten’s in ihrem Hause nicht aus;
Bruema kaj vagema; Ŝiaj piedoj ne loĝas en ŝia domo.
12 bald ist sie auf der Straße, bald auf den freien Plätzen, und neben jeder Ecke lauert sie.
Jen ŝi estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud ĉiu angulo ŝi embuskas.
13 Nun hascht sie ihn, küßt ihn und sagt zu ihm mit frecher Miene:
Kaj ŝi kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizaĝo, kaj diris al li:
14 »Dankopfer war ich schuldig: heute habe ich meine Gelübde entrichtet;
Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodiaŭ mi plenumis mian solenan promeson.
15 darum bin ich ausgegangen dir entgegen, um dich aufzusuchen, und habe dich nun gefunden.
Tial mi eliris al vi renkonte, Por serĉi vian vizaĝon, kaj mi vin trovis.
16 Mit Teppichen habe ich mein Lager hergerichtet, mit bunten Decken von ägyptischem Linnen;
Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksaĵoj el Egiptujo.
17 ich habe mein Bett mit Myrrhe, Aloe und Zimt besprengt.
Mi parfumis mian kuŝejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.
18 Komm, wir wollen uns an der Liebe berauschen, bis zum Morgen in Liebeslust schwelgen!
Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, Ni plezuriĝu per la amo.
19 Denn der Mann ist nicht daheim, er ist weithin auf Reisen gegangen;
Ĉar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;
20 die Geldtasche hat er mit sich genommen: erst am Vollmondstage kommt er wieder heim.«
La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.
21 Durch ihr eifriges Zureden verführte sie ihn, mit ihrem glatten Geschwätz riß sie ihn fort:
Ŝi forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata buŝo ŝi lin entiris.
22 betört folgte er ihr wie ein Stier, der zur Schlachtung geht, und wie ein Hirsch, der ins Netz rennt,
Li tuj iras post ŝi, Kiel bovo iras al la buĉo Kaj kiel katenita malsaĝulo al la puno;
23 bis ein Pfeil ihm das Herz durchbohrt; wie ein Vogel dem Fanggarn zueilt, ohne zu ahnen, daß es um sein Leben geht.
Ĝis sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke ĝi pereigas sian vivon.
24 Nun denn, mein Sohn, so höre auf mich und achte auf die Mahnungen meines Mundes!
Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Atentu la vortojn de mia buŝo.
25 Laß dein Herz sich nicht auf ihre Wege locken, verirre dich nicht auf ihre Pfade!
Via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, Ne eraru sur ŝia irejo;
26 denn viele Erschlagene hat sie zu Boden gestreckt, und zahlreich sind die, welche sie alle gemordet hat.
Ĉar multajn ŝi vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas ŝiaj mortigitoj.
27 Ihr Haus bildet den Eingang zur Unterwelt, Wege, die zu den Kammern des Todes hinabführen. (Sheol h7585)
Ŝia domo estas vojoj al Ŝeol, Kiuj kondukas malsupren al la ĉambroj de la morto. (Sheol h7585)

< Sprueche 7 >