Matthaeus 7
1 »Richtet nicht, damit ihr nicht gerichtet werdet!
யதா² யூயம்’ தோ³ஷீக்ரு’தா ந ப⁴வத², தத்க்ரு’தே(அ)ந்யம்’ தோ³ஷிணம்’ மா குருத|
2 Denn mit demselben Gericht, mit dem ihr richtet, werdet ihr wieder gerichtet werden, und mit demselben Maße, mit dem ihr meßt, wird euch wieder gemessen werden.
யதோ யாத்³ரு’ஸே²ந தோ³ஷேண யூயம்’ பராந் தோ³ஷிண: குருத², தாத்³ரு’ஸே²ந தோ³ஷேண யூயமபி தோ³ஷீக்ரு’தா ப⁴விஷ்யத², அந்யஞ்ச யேந பரிமாணேந யுஷ்மாபி⁴: பரிமீயதே, தேநைவ பரிமாணேந யுஷ்மத்க்ரு’தே பரிமாயிஷ்யதே|
3 Was siehst du aber den Splitter im Auge deines Bruders, während du den Balken in deinem eigenen Auge nicht wahrnimmst?
அபரஞ்ச நிஜநயநே யா நாஸா வித்³யதே, தாம் அநாலோச்ய தவ ஸஹஜஸ்ய லோசநே யத் த்ரு’ணம் ஆஸ்தே, ததே³வ குதோ வீக்ஷஸே?
4 Oder wie darfst du zu deinem Bruder sagen: ›Laß mich den Splitter aus deinem Auge ziehen‹? Und dabei steckt der Balken in deinem Auge!
தவ நிஜலோசநே நாஸாயாம்’ வித்³யமாநாயாம்’, ஹே ப்⁴ராத: , தவ நயநாத் த்ரு’ணம்’ ப³ஹிஷ்யர்தும்’ அநுஜாநீஹி, கதா²மேதாம்’ நிஜஸஹஜாய கத²ம்’ கத²யிதும்’ ஸ²க்நோஷி?
5 Du Heuchler, ziehe zuerst den Balken aus deinem Auge, dann magst du zusehen, wie du den Splitter aus deines Bruders Auge ziehst. –
ஹே கபடிந், ஆதௌ³ நிஜநயநாத் நாஸாம்’ ப³ஹிஷ்குரு ததோ நிஜத்³ரு’ஷ்டௌ ஸுப்ரஸந்நாயாம்’ தவ ப்⁴ராத்ரு’ ர்லோசநாத் த்ரு’ணம்’ ப³ஹிஷ்கர்தும்’ ஸ²க்ஷ்யஸி|
6 Gebt das Heilige nicht den Hunden preis und werft eure Perlen nicht den Schweinen vor, damit diese sie nicht mit ihren Füßen zertreten und sich umwenden und euch zerreißen.«
அந்யஞ்ச ஸாரமேயேப்⁴ய: பவித்ரவஸ்தூநி மா விதரத, வராஹாணாம்’ ஸமக்ஷஞ்ச முக்தா மா நிக்ஷிபத; நிக்ஷேபணாத் தே தா: ஸர்வ்வா: பதை³ ர்த³லயிஷ்யந்தி, பராவ்ரு’த்ய யுஷ்மாநபி விதா³ரயிஷ்யந்தி|
7 »Bittet, so wird euch gegeben werden; suchet, so werdet ihr finden; klopfet an, so wird euch aufgetan werden!
யாசத்⁴வம்’ ததோ யுஷ்மப்⁴யம்’ தா³யிஷ்யதே; ம்ரு’க³யத்⁴வம்’ தத உத்³தே³ஸ²ம்’ லப்ஸ்யத்⁴வே; த்³வாரம் ஆஹத, ததோ யுஷ்மத்க்ரு’தே முக்தம்’ ப⁴விஷ்யதி|
8 Denn wer da bittet, der empfängt, und wer da sucht, der findet, und wer anklopft, dem wird aufgetan werden.
யஸ்மாத்³ யேந யாச்யதே, தேந லப்⁴யதே; யேந ம்ரு’க்³யதே தேநோத்³தே³ஸ²: ப்ராப்யதே; யேந ச த்³வாரம் ஆஹந்யதே, தத்க்ரு’தே த்³வாரம்’ மோச்யதே|
9 Oder wo wäre jemand unter euch, der seinem Sohne, wenn er ihn um Brot bittet, einen Stein reichte?
ஆத்மஜேந பூபே ப்ரார்தி²தே தஸ்மை பாஷாணம்’ விஸ்²ராணயதி,
10 Oder der, wenn er ihn um einen Fisch bittet, ihm eine Schlange gäbe?
மீநே யாசிதே ச தஸ்மை பு⁴ஜக³ம்’ விதரதி, ஏதாத்³ரு’ஸ²: பிதா யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே க ஆஸ்தே?
11 Wenn nun ihr, die ihr doch böse seid, euren Kindern gute Gaben zu geben versteht; wieviel mehr wird euer Vater im Himmel denen Gutes geben, die ihn bitten!«
தஸ்மாத்³ யூயம் அப⁴த்³ரா: ஸந்தோ(அ)பி யதி³ நிஜபா³லகேப்⁴ய உத்தமம்’ த்³ரவ்யம்’ தா³தும்’ ஜாநீத², தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²: பிதா ஸ்வீயயாசகேப்⁴ய: கிமுத்தமாநி வஸ்தூநி ந தா³ஸ்யதி?
12 »Alles nun, was ihr von den Menschen erwartet, das erweist auch ihr ihnen ebenso; denn darin besteht (die Erfüllung) des Gesetzes und der Propheten. –
யூஷ்மாந் ப்ரதீதரேஷாம்’ யாத்³ரு’ஸோ² வ்யவஹாரோ யுஷ்மாகம்’ ப்ரிய: , யூயம்’ தாந் ப்ரதி தாத்³ரு’ஸா²நேவ வ்யவஹாராந் வித⁴த்த; யஸ்மாத்³ வ்யவஸ்தா²ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ வசநாநாம் இதி ஸாரம்|
13 Gehet (in das Reich Gottes) durch die enge Pforte ein; denn weit ist die Pforte und breit der Weg, der ins Verderben führt, und es sind ihrer viele, die auf ihm hineingehen.
ஸங்கீர்ணத்³வாரேண ப்ரவிஸ²த; யதோ நரகக³மநாய யத்³ த்³வாரம்’ தத்³ விஸ்தீர்ணம்’ யச்ச வர்த்ம தத்³ ப்³ரு’ஹத் தேந ப³ஹவ: ப்ரவிஸ²ந்தி|
14 Eng ist dagegen die Pforte und schmal der Weg, der ins Leben führt, und nur wenige sind es, die ihn finden.«
அபரம்’ ஸ்வர்க³க³மநாய யத்³ த்³வாரம்’ தத் கீத்³ரு’க் ஸம்’கீர்ணம்’| யச்ச வர்த்ம தத் கீத்³ரு’க்³ து³ர்க³மம்| தது³த்³தே³ஷ்டார: கியந்தோ(அ)ல்பா: |
15 »Hütet euch vor den falschen Propheten, die in Schafskleidern zu euch kommen, im Inneren aber räuberische Wölfe sind.
அபரஞ்ச யே ஜநா மேஷவேஸே²ந யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம் ஆக³ச்ச²ந்தி, கிந்த்வந்தர்து³ரந்தா வ்ரு’கா ஏதாத்³ரு’ஸே²ப்⁴யோ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ப்⁴ய: ஸாவதா⁴நா ப⁴வத, யூயம்’ ப²லேந தாந் பரிசேதும்’ ஸ²க்நுத²|
16 An ihren Früchten werdet ihr sie erkennen. Kann man etwa Trauben lesen von Dornbüschen oder Feigen von Disteln?
மநுஜா: கிம்’ கண்டகிநோ வ்ரு’க்ஷாத்³ த்³ராக்ஷாப²லாநி ஸ்²ரு’கா³லகோலிதஸ்²ச உடு³ம்ப³ரப²லாநி ஸா²தயந்தி?
17 So bringt jeder gute Baum gute Früchte, ein fauler Baum aber bringt schlechte Früchte;
தத்³வத்³ உத்தம ஏவ பாத³ப உத்தமப²லாநி ஜநயதி, அத⁴மபாத³பஏவாத⁴மப²லாநி ஜநயதி|
18 ein guter Baum kann keine schlechten Früchte bringen, und ein fauler Baum kann keine guten Früchte bringen.
கிந்தூத்தமபாத³ப: கதா³ப்யத⁴மப²லாநி ஜநயிதும்’ ந ஸ²க்நோதி, ததா²த⁴மோபி பாத³ப உத்தமப²லாநி ஜநயிதும்’ ந ஸ²க்நோதி|
19 Jeder Baum, der nicht gute Früchte bringt, wird abgehauen und ins Feuer geworfen.
அபரம்’ யே யே பாத³பா அத⁴மப²லாநி ஜநயந்தி, தே க்ரு’த்தா வஹ்நௌ க்ஷிப்யந்தே|
20 Also: an ihren Früchten werdet ihr sie erkennen.«
அதஏவ யூயம்’ ப²லேந தாந் பரிசேஷ்யத²|
21 »Nicht alle, die ›Herr, Herr‹ zu mir sagen, werden (darum schon) ins Himmelreich eingehen, sondern nur, wer den Willen meines himmlischen Vaters tut.
யே ஜநா மாம்’ ப்ரபு⁴ம்’ வத³ந்தி, தே ஸர்வ்வே ஸ்வர்க³ராஜ்யம்’ ப்ரவேக்ஷ்யந்தி தந்ந, கிந்து யோ மாநவோ மம ஸ்வர்க³ஸ்த²ஸ்ய பிதுரிஷ்டம்’ கர்ம்ம கரோதி ஸ ஏவ ப்ரவேக்ஷ்யதி|
22 Viele werden an jenem Tage zu mir sagen: ›Herr, Herr, haben wir nicht kraft deines Namens prophetisch geredet und kraft deines Namens böse Geister ausgetrieben und kraft deines Namens viele Wundertaten vollführt?‹
தத்³ தி³நே ப³ஹவோ மாம்’ வதி³ஷ்யந்தி, ஹே ப்ரபோ⁴ ஹே ப்ரபோ⁴, தவ நாம்நா கிமஸ்மாமி ர்ப⁴விஷ்யத்³வாக்யம்’ ந வ்யாஹ்ரு’தம்’? தவ நாம்நா பூ⁴தா: கிம்’ ந த்யாஜிதா: ? தவ நாம்நா கிம்’ நாநாத்³பு⁴தாநி கர்ம்மாணி ந க்ரு’தாநி?
23 Aber dann werde ich ihnen erklären: ›Niemals habe ich euch gekannt; hinweg von mir, ihr Täter der Gesetzlosigkeit!‹
ததா³ஹம்’ வதி³ஷ்யாமி, ஹே குகர்ம்மகாரிணோ யுஷ்மாந் அஹம்’ ந வேத்³மி, யூயம்’ மத்ஸமீபாத்³ தூ³ரீப⁴வத|
24 Darum wird jeder, der diese meine Worte hört und nach ihnen tut, einem klugen Manne gleichen, der sein Haus auf Felsengrund gebaut hat.
ய: கஸ்²சித் மமைதா: கதா²: ஸ்²ருத்வா பாலயதி, ஸ பாஷாணோபரி க்³ரு’ஹநிர்ம்மாத்ரா ஜ்ஞாநிநா ஸஹ மயோபமீயதே|
25 Da strömte der Platzregen herab, es kamen die Wasserströme, es wehten die Winde und stießen an jenes Haus; doch es stürzte nicht ein, denn es war auf den Felsen gegründet.
யதோ வ்ரு’ஷ்டௌ ஸத்யாம் ஆப்லாவ ஆக³தே வாயௌ வாதே ச தேஷு தத்³கே³ஹம்’ லக்³நேஷு பாஷாணோபரி தஸ்ய பி⁴த்தேஸ்தந்ந பததி
26 Wer jedoch diese meine Worte hört und nicht nach ihnen tut, der gleicht einem törichten Manne, der sein Haus auf den Sand gebaut hat.
கிந்து ய: கஸ்²சித் மமைதா: கதா²: ஸ்²ருத்வா ந பாலயதி ஸ ஸைகதே கே³ஹநிர்ம்மாத்ரா (அ)ஜ்ஞாநிநா உபமீயதே|
27 Da strömte der Platzregen herab, es kamen die Wasserströme, es wehten die Winde und stürmten gegen jenes Haus: da stürzte es ein, und sein Zusammensturz war gewaltig.«
யதோ ஜலவ்ரு’ஷ்டௌ ஸத்யாம் ஆப்லாவ ஆக³தே பவநே வாதே ச தை ர்க்³ரு’ஹே ஸமாகா⁴தே தத் பததி தத்பதநம்’ மஹத்³ ப⁴வதி|
28 Als Jesus diese Rede beendet hatte, waren die Volksscharen über seine Lehre ganz betroffen;
யீஸு²நைதேஷு வாக்யேஷு ஸமாபிதேஷு மாநவாஸ்ததீ³யோபதே³ஸ²ம் ஆஸ்²சர்ய்யம்’ மேநிரே|
29 denn er lehrte sie wie einer, der (göttliche) Vollmacht hat, ganz anders als ihre Schriftgelehrten.
யஸ்மாத் ஸ உபாத்⁴யாயா இவ தாந் நோபதி³தே³ஸ² கிந்து ஸமர்த²புருஷஇவ ஸமுபதி³தே³ஸ²|
